Wat raar zeg, maak beetje balans op van vandaag, precies een maand nu, je zou denken dat ik helemaal kapot zou zijn, maar voel me vandaag voor eerst eigenlijk weer een beetje mens.
Natuurlijk ben ik nog verscheurd, natuurlijk heb ik nog verdriet, maar voel me ook gesterkt vandaag.

Vandaag precies een maand dat het uit is...Een maand geleden zat ik om deze tijd nog nietsvermoedend van mijn vrije dag te genieten. Wachtend tot zij vroeg uit haar werk zou komen om dan samen lekker te gaan koken, eten en een leuke avond te hebben. In plaats daarvan hadden we een gesprek...
In die maand heb ik geen leuke avonden meer gehad. Gekookt nog net, maar lekker eten? Geniet er niet meer van.

Zit met een keuze nu...
Zoals jullie in eerdere blogs hebben kunnen lezen, woont mijn (ex)vriendin (bah wat klinkt dat ex vervelend) nog steeds in hetzelfde huis als ik. Ik trek dit mondjesmaat, maar merk dat ik hierdoor wel erg op mijn strepen let (geen diepe gesprekken, proberen rust te geven etc) Dit geeft mijzelf uiteraard veel spanning.

Voel me vandaag weer ietsiepietsie sterker. Gisteren eigenlijk weer eerste redelijk goede dag gehad in 3 weken. (Met redelijk bedoel ik ipv 24/7 maar 23.99/7 ermee bezig zijn)
Eerste "normale" gesprek met haar gehad. Gewoon; hoe was je dag? koetjes, kalfjes etc. Immers, we wonen nog wel even onder hetzelfde dak voorlopig. Was hier zelf blij om. Vanochtend voor haar werk klopte ze nog even aan om te zeggen dat ze het wel fijn vond zoals het gisteren gegaan was.

Moet het maar accepteren, het is UIT! OVER! Accepteer het ook wel, maar ook weer niet. Tuurlijk heb je er 2 voor nodig om een relatie goed te houden, maar het ging toch best lekker? Ok, ok, up & down, maar dat hoort er toch ook bij? Verliefdheid over? Gek na 3 jaar? Maar goed dat het eigenlijk overgaat in diepere liefde...(En aan alle ldvd'ers: verliefd zijn is eigenlijk zoals ik het nu zie de positieve vorm van liefdesverdriet...constant aan hem/haar denken, slecht eten, slapen, onzekerheid...maar dan in een blij jasje uiteraard)

Bijna 3 weken is het nu...Ben door roerige tijd gegaan, maar nu denk ik toch wel rock bottom bereikt. Zit erdoor nu, compleet erdoor. Weet maar een ding zeker nu, dat is dat mijn liefde voor haar zo enorm groot is. Nu, nu het te laat is. Ze is redelijk helder over het feit dat ik geen hoop meer moet hebben. Het is definitief. Wil en kan het niet accepteren alleen...
Ze is en zal altijd mijn grote liefde blijven, daar ben ik voor mezelf van overtuigd. Wil en kan niet aan een toekomst denken zonder haar. Ben naast mijn allerliefste ook mijn beste maatje, mijn sidekick kwijtgeraakt.

Denk 'm door te hebben. Die gast: JT...Die het zo mooi voor elkaar had, maar eigenlijk helemaal niet. Leuk gelukkig leventje zo'n 3 jaar lang, bouwen aan toekomst met de liefde van zijn leven. Baantje, rijk sociaal leven, wind in de rug. Ok, ok, was even een zuchtje wind van voren, zo ongeveer een goede 6-8 maanden terug. Het dipje waar die (toen even minder) leuke gozer even alleen aan zichzelf dacht...Waardoor hij zijn ware liefde even vergat. Zijn ware liefde die toen ook even vastzat...