8.00 uur. Langzaam word ik wakker. Het is mistig en dus ook vochtig buiten. Geeft niet, ik hoef vandaag toch niet te werken. Dus geniet ik er van, want die mist is best een fraai gezicht.

Vandaag lekker een dagje helemaal vrij. Genieten dus. Ontbijtje, krantje lezen, op de bank hangen met een boek, beetje fitnessen in de sportschool. Genieten.

Ik dacht dat ik er met een paar weken wel overheen zou zijn. Niets is echter minder waar.

Liefdesverdriet bovenop liefdesverdriet. Niet fijn. Al is het wel zo dat doordat S. in mijn leven is gekomen ik wel heb gemerkt dat er nog leven is na mijn ex. Of dit veel zal helpen is echter onduidelijk. De vraag is nu slechts veranderd van ‘Is er leven na C.?” in “Is er leven na S.?”. Voorlopig moet ik hier ‘nee’ op antwoorden.

Het is alweer een poosje geleden dat ik hier geweest ben. Ik was een tijdje in de veronderstelling dat ik deze site niet meer zo hard nodig had. Dat komt omdat ik bezig was mijn eigen, op deze plek al vaak gepredikte, theorie te bevestigen: je komt pas definitief over de ldvd heen wanneer je een nieuwe liefde hebt.

Vandaag gelezen in de krant:

"Liefde is niet alles in het leven, maar zonder liefde is alles niets." (Precht 2009)

En zo is het!

Het is lang geleden dat ik hier een stukje heb geschreven, maar ik vond het nu wel weer eens tijd worden. Aanleiding is een blog van Mr Bean over een artikel over singles in de krant. Dat soort artikelen kom je regelmatig tegen in de media. Ik verslind die verhalen altijd gretig in de hoop er iets van op te steken of onder het motto ‘gedeelde smart is halve smart’. In die teksten gaat het echter vrijwel nooit over de nadelen van het singlebestaan. Dat wil zeggen, nooit over de echte nadelen. Verder dan vlees dat altijd per twee stuks verpakt wordt gaat het meestal niet.

Hoera, de Tour is weer van start gegaan! Daar ben ik ieder jaar weer blij om, omdat het helpt om de liefdesellende en -decepties even wat naar de achtergrond te schuiven.

Vandaag etappe 1 en Parijs is gelukkig nog ver.

Hup Lance!

Als je puur naar de feiten kijkt dan is 2008 best een succesvol jaar voor me geweest. Zo heb ik onder andere de marathon gelopen, zijn we met ons team kampioen geworden met tafeltennis, heb ik mijn studie afgerond (terwijl ik bij het begin van het studiejaar nog serieus overwoog om te stoppen) en heb ik een mooie wereldreis gemaakt. Desondanks krijgt ook 2008 van mij het predikaat k*tjaar. Momenten van voldoening, bijvoorbeeld over geleverde prestaties: ja. Momenten van een oprecht gevoel van geluk: nee. Ik kan nu ook al wel voorspellen dat 2009 niet veel beter zal worden.