Even weer een update na 14 weken.
Vorige week veel getwijfeld of ik binnenkort weer contact moet zoeken. Volgens mij is het beter om het niet te doen, en in ieder geval nu nog niet. Ik ben nog niet ver genoeg met het verwerken.
Heb ook deze week weer enorm veel gedacht aan haar, dat zie ik nog niet echt veranderen. Het begint me op te breken. Ik weet van binnen dat het over is en dat het constante fantaseren en nadenken niet goed voor me is.
We leven inmiddels in de 13e week na onze breuk.
Er hebben zich bij mij veel veranderingen plaatsgevonden. Vooral geestelijk. De foute dingen die ik tijdens mijn relatie deed, doe ik niet meer (Zie mijn eerdere blogs voor meer info). Ik ga verstandiger om met mijn gevoel en mijn behoeftes. Ik besef dat het fout was en ben hard bezig mijn zelfwaardering omhoog te halen. Dit heeft een positief effect op mijn leven. Ik deed de slechte dingen uit gewoonte, maar als ik er nu in terugval voel ik me slecht en krijg ik schuldgevoel. Ik wil dat niet meer.
Overdag doe ik alle moeite om haar te 'vergeten'. Om niet meer elke keer te denken haar te zien. Om te accepteren dat het verleden niet meer te veranderen valt. En te accepteren dat er geen 'wij' meer bestaat.
's Nachts is het anders. 's Nachts leef ik nog samen met haar. Vanmorgen zo gelukkig wakker geworden. Het visioen was dat ze terugkwam bij mij. We konden het uitpraten en konden weer hand in hand lopen met elkaar. We konden laten zien aan andere mensen dat wij bij elkaar horen. Zij hielp mij en ik hielp haar. Ik kon niet anders dan vrolijk zijn. Het voelde weer heerlijk.
Lieve dame die uit mijn leven is,
Het spijt me zo wat ik heb gedaan
Ik begrijp dat je me niet meer ziet staan
Door jou ben ik mijn gedrag aan het aanpassen
want wat ik deed was onvolwassen
Inmiddels 10 weken zijn we uit elkaar
het voelt nog elke dag voor mij heel raar
Ik kwel mezelf met nog heel veel vragen
en ik huil nog om je op moeilijke dagen
De pijn die ik nu voel kende ik niet
Het is mijn debuut met liefdesverdriet
Ik leer er wel van dat is wel zeker
Het heeft mijn ogen geopend deze gifbeker
Het gaat erg goed in mijn therapien
Kon ik je dat ooit maar laten zien
Vandaag de dag naar een afspraak geweest waar ik een drie maanden geleden nog met mijn ex naartoe ging. Zoiets bepaald meteen mijn gedachtes voor de gehele dag.
Ik had werkelijk gehele heen- en terugrit en ook tijdens de afspraak herinneringen aan de keer dat ik samen met haar daar was. Want ik vond het prettig toen die dag.
Ik wist niet dat verloren liefde zo’n invloed op iemand kon hebben. Ik heb in de afgelopen 6 weken vaker zitten huilen als in de rest van mijn hele leven bij elkaar. Gelukkig is het niet elke avond meer, maar ik betrapte me vandaag wederom op de snelweg met een huilbui. Het lucht gelukkig wel op om af en toe even lekker te huilen, maar het is echt een achtbaan van emoties in mijn hoofd. Ik hoopte alleen dat het allemaal zou wegtrekken na verloop van tijd, maar ik krijg die lieve vrouw maar niet uit mijn gedachtes.