Ik begrijp je gevoel heel goed. Ik droom weliswaar niet over mijn ex, maar ik denk wel vaak dat het weer goed komt en fantaseer dan over hoe dat gebeurt enzo. Gister eindelijk een duidelijke uitleg gekregen, waar ik me op zich wel bij kan neerleggen (zie blog: 7-4-2016), maar het doet nog steeds pijn natuurlijk. Maar daardoor weet ik dat hij niet boos is en het niet mijn schuld was, waardoor ik weer ga denken dat als ik maar even geduld heb hem wel weer terug krijg als hij er klaar voor is. Want natuurlijk helemaal niet zo is. En op iemand wachten is eigenlijk helemaal niet goed. Iemand moet voor je gaan, doet iemand dat niet moet je er ook mee ophouden.

Ik weet dat het in dit geval jouw 'schuld' is, ik heb je andere blogs gelezen, maar dan nog waren er wel andere oplossingen als zij echt genoeg om jou zou geven. Dus het is deels jouw schuld door met andere vrouwen te praten, maar ook deels haar schuld dat ze niet de moeite wil doen die wel nodig is als je genoeg om elkaar geeft.

Ik denk niet dat je 'moeite' moet doen iemand te vergeten, dan wordt het alleen maar moeilijker. Je gevoel proberen te onderdrukken heeft ook geen zin, dan komt het later nog harder terug. Je moet ergens doorheen en dat kost tijd. Voor de een langer dan bij de ander. Maar neem daar ook je tijd voor.