Even weer een update na 14 weken.
Vorige week veel getwijfeld of ik binnenkort weer contact moet zoeken. Volgens mij is het beter om het niet te doen, en in ieder geval nu nog niet. Ik ben nog niet ver genoeg met het verwerken.
Heb ook deze week weer enorm veel gedacht aan haar, dat zie ik nog niet echt veranderen. Het begint me op te breken. Ik weet van binnen dat het over is en dat het constante fantaseren en nadenken niet goed voor me is.
Er is door mij beloofd geen contact op te nemen. Doe ik dat wel, dan geef ik haar nog meer pijn, wat ik niet wil. Ik vermoed dat zij mij wil vergeten, wat heel logisch is. Misschien is ze alwel en allang al zo ver. Dat zal ik niet weten. Ik heb haar achteraf gezien niet eerlijk behandeld. Ze verdiende mij misschien niet. (Tenminste, zo denk ik soms). Ze kon mij niet vertrouwen en ik heb misschien wel haar eer geschaad. Ze wil ook geen contact omdat ze de pijn die ik haar gegeven heb dit misschien gedeeltelijk ook aan mij wil geven. Dat is haar wel gelukt moet ik toegeven. Ik heb nog niet eerder in mijn leven zo'n rottijd gekend. Soms denk ik wel eens dingen als 'what if...'. We hebben zo'n super mooie tijd gehad, en we hadden het nog steeds kunnen hebben als ik het niet zou hebben verpest.
Ik moet nu gewoon echt gaan accepteren dat ook valse hoop niet meer mag. Ik probeer inmiddels nieuwe dames te leren kennen. Gelukkig zijn er meer dan 1 hele lieve vrouw op de wereld. Ik hoop dat ik snel weer mijn volledige aandacht en liefde aan een ander te kunnen geven.
In10city
Goed dat je al nadenkt over een toekomst zonder haar. Dat betekend dat je langzaam aan het genezen bent. Maar ga niet te snel. Wees eerst even single. Niemand is goed genoeg nog. Iedereen ga je vergelijken met haar.
Ik denk dat het best oke is om haar een berichtje te sturen, al is het maar om het af te sluiten. Ik merk aan je dat je dat wel nodig hebt. Weet wel, dat als je haar spreekt je je waarschijnlijk weer heel klote gaat voelen, maar dat het ook wel even fijn is ofzo, moeilijk uit te leggen. Hou het dan wel luchtig.
Wat jij hebt gedaan moet voor haar vreselijk en onvergeeflijk zijn geweest, dus respecteer haar wensen ook, maar haal jezelf niet te veel naar beneden. Ja, het was niet netjes wat je hebt gedaan. Maar na 14 weken ben je wel genoeg gestraft vind je niet? Nu mag jij het ook afsluiten. Wees niet te streng voor jezelf. Je hebt iets verkeerd gedaan, maar het is gebeurt, je kan het niet meer terug draaien. Leer ervan en doe het een volgende keer anders.
X
@In10City
"What if..." Inderdaad. Je wond is duidelijk nog vers. Maak geen haast. Neem tijd om te rouwen. Voel het verdriet. Voel het afscheid zich ontplooien, maar forceer het niet. Koester de mooie momenten met haar. Ze krijgen een plek in je hart, net als zij.
Onbegrip
Ik zit nog erg met onbegrip. Ik begrijp wel dat ze opgestapt is en de reden die ze me gaf is mij duidelijk. Ik neem daar ook mijn verantwoordelijkheid voor. Ik heb inmiddels wel het gevoel dat zij al iets meer twijfelde dan ik. Ik probeer me daar op te focussen omdat deze punten betrekking hebben op mijn karakter, welke ik niet zou kunnen veranderen. En dat betekent dat we toch niet voor elkaar bestemd waren.
Ik vind het zo enorm jammer dat ze mij niet meer vertrouwd omdat ik dingen achterhield. Ik snap ook niet waarom ik dit mezelf kon aandoen. En idd, na 14 weken heb ik mezelf genoeg gestraft maar ik kom daar maar niet uit. Ik blijf het leven stom vinden door de dingen die ik gedaan heb, en ik voel me nog heel schuldig. Gisteren nog weer zitten janken in mijn eentje op de bank (Wat wel opluchtte trouwens).
Nu ik er hulp bij gekregen heb, en mijn zelfwaardering langzaam stijgt, kan ik haar waarschijnlijk veel meer bieden en hoef ik me niet meer voor dingen te schamen. Ik doe inmiddels geen verkeerde dingen meer. Ik heb zelfs het gevoel dat ik nu eindelijk het leven begin te begrijpen. Ik had deze pijn/straf nodig.
Als het is uitgegaan doordat ik dingen niet verteld heb, waar het wel op lijkt, zou het nu een nog betere relatie kunnen worden. Ik leef nu veel bewuster. Het zal wel een lange, zware weg zijn om haar vertrouwen volledig terug te krijgen, maar ik zou er veel voor over hebben. Helaas is er geen kans op een opening daarvoor.
Nu nieuwe contacten opdoen voelt een beetje als een tweede optie. En vrouwen die ik spreek zijn het telkens net niet. Moet inderdaad nog maar een paar maand balen van mijn leven en eenzaam zijn. In principe ben ik nog constant aan het wachten op een wonder, wat heel fout is. Ik zou zo graag willen dat ik haar kon laten zien hoeveel ik van haar hou, en dat we het mooie leven hierdoor juist op een betere manier zouden kunnen voortzetten.
Iedereen zegt dat je uiteindelijk alleen terugkijkt op de mooie momenten? Wanneer komt dat eens?
In10City
Ik kan zelf nu ook nog niet terugkijken op de mooie momenten, daar word ik zelf ook nog een beetje verdrietig van. Foto's op mijn laptop kan ik ook nog niet kijken. Dat komt vanzelf.
Ik denk, naar aanleiding van wat ik van jou gelezen heb, dat je haar moet laten gaan. Niet dat je helemaal geen kans meer hebt hoor, maar omdat zij jou nooit de kans heeft gegeven. Ze is meteen gevlucht zonder dat jij de kans had om hulp te zoeken of om het maar gewoon uit te leggen. Ze is gevlucht terwijl jij een probleem hebt/had. Dat is een enorme zwakte vanaf haar kant. Dat betekend ook dat ze dus niet genoeg om jou gaf om hulp te zoeken. Het is misschien hard om te zeggen, maar als jullie echt zo'n fantastische relatie hadden voor zij het ontdekte, had ze nooit zo weg mogen gaan. Het was uiteraard jouw fout en niet die van haar dat jullie in zo'n situatie terecht waren gekomen, maar zij is degene die weg is gevlucht van de problemen.
Je kan natuurlijk aan haar vertellen hoe het gaat en hoe je je probleem hebt aangepakt en heel misschien komen jullie uiteindelijk weer samen. Maar zij zou jou heel lang niet kunnen vertrouwen. En wat als er weer problemen komen na een tijdje? Vlucht ze dan ook weer? Ik ben zelf een persoon die in oplossingen denkt ipv in problemen. Daarom wilde ik ook niet, ondanks dat het niet zo super ging, dat het uitging tussen mij en mijn ex. Het ging inderdaad niet zo lekker, maar ik had het op willen lossen en hij heeft het zo lang opgekropt tot hij het niet meer aankon. Weer dat vluchtgedrag. Dat verdienen wij niet.
@Nientjuh1: Projecties
Niet dat je helemaal geen kans meer hebt hoor, maar omdat zij jou nooit de kans heeft gegeven. Ze is meteen gevlucht zonder dat jij de kans had om hulp te zoeken of om het maar gewoon uit te leggen. Ze is gevlucht terwijl jij een probleem hebt/had. Dat is een enorme zwakte vanaf haar kant. Dat betekend ook dat ze dus niet genoeg om jou gaf om hulp te zoeken. Het is misschien hard om te zeggen, maar als jullie echt zo'n fantastische relatie hadden voor zij het ontdekte, had ze nooit zo weg mogen gaan. Het was uiteraard jouw fout en niet die van haar dat jullie in zo'n situatie terecht waren gekomen, maar zij is degene die weg is gevlucht van de problemen.
Met deze uitspraken lijk je meer over de beleving van je eigen relatiebreuk en de fase waar je inzit te verwoorden dan dat je een objectief oog lijkt te hebben voor in10city's complete verhaal. Blijkt ook wel een beetje uit deze laatste zinnen in je reactie.....
Aan een kant logisch want dat doen die mensen verdriet hebben of teleurgesteld zijn en hier komen met een verhaal vaker,........het eigen gevoel of beleving van een relatie projecteren op het verhaal van een ander.
Aan de andere kant vind ik dat je door even te stellen dat in10city's ex hem nooit de kans heeft gegeven, gevlucht is voor zijn problemen en het een zwakte van haar is dat zij de relatie heeft verbroken, een vrij beperkte blik of stelling die je (waarschijnlijk goedbedoeld) inneemt. Je gaat in je reactie een beetje voorbij aan het gevoel wat zijn ex zal hebben gehad en de reden dat zij besloten heeft de relatie te verbreken.......
Blijven van die eenzijdige goedbedoelde maar giftige zaadjes die in een anders verhaal of hoofd rondgestrooid worden zonder enige vorm van vraagstelling. Zie je wel vaker gebeuren hier .......
Torn
Het is een mening die ik altijd al heb gehad, al voor ik überhaupt begon aan relaties. Iemand een kans geven om het in ieder geval uit te leggen, erover te praten, problemen proberen op te lossen. Voor mij zijn die dingen vrij logisch. Wat er is gebeurt is natuurlijk heel vervelend en ik begrijp zeker haar kant ook. Dat heb ik ook zeker in eerdere reacties tegen In10City gezegd. Maar wat ik begrijp uit de blogs van In10City is dat ze er nooit echt over gepraat hebben. Zij kwam erachter en heeft het meteen uitgemaakt. Tuurlijk kan ik niet in iemands hoofd kijken, maar het lijkt mij dat als je echt van iemand houd je het probeert goed te krijgen en niet iemand meteen dumpt. Je had een tijdje afstand kunnen nemen, ruzie kunnen maken, hulp zoeken, op z'n minst erover kunnen praten. Dat is allemaal niet echt gebeurt. Je kan nadat je erover hebt gepraat en het hebt uitgelegd altijd nog uit elkaar gaan. Maar iemand dumpen zonder dat je het echte verhaal kent vind ik zeker een teken van zwakte. De waarheid niet aan durven.
Een ex van mij is ook vreemdgegaan. Ik heb dat toen op een hele rare manier ontdekt. We woonden toen samen, hij lag dronken voor pampus op bed. Ik heb gezegd dat ik het wist en dat ik weg ging. Ik heb toen een paar dagen bij een vriendin geslapen, maar heb het niet uitgemaakt. Na een paar dagen al zijn berichten en telefoontjes te negeren was ik iets rustiger geworden en kon ik het weer aan hem te spreken. We hebben er heel lang over gepraat en daarna ben ik hem heel langzaam weer gaan vertrouwen. Later bleek het een eikel te zijn, maar dat is weer een ander verhaal. Wat ik dus wil zeggen is dat, als je echt van iemand houd, je niet zomaar iemand kan laten gaan zonder het geprobeerd te hebben. Ik had hem nog een kans gegeven. Hij is daarna ook niet meer vreemdgegaan, voor zo ver ik weet in ieder geval.
Maar goed, dat is mijn mening. Sommige vinden zeker dat je bij dit soort dingen het uit moet maken, dat begrijp ik ook heus wel, maar ik heb dan zoiets, houd je dan wel echt van die persoon? Helemaal als het de eerste keer is dat er een grote fout word gemaakt. Iedereen maakt fouten, niemand is perfect. Hij zegt zelf dat hij hulp heeft gezocht en er helemaal niet meer mee bezig is. Had dat dan niet gekund als zij had geholpen?
Mjah, meningen verschillen. Jij denkt er anders over en dat is prima. Ik ben er voor In10City en niet voor zijn ex. Hij weet heel goed wat hij fout heeft gedaan. Ik wil dat wel nog een paar keer er inwrijven, maar wat heeft dat voor zin?
@Nientjuh1: Projecties deel II
Volgens mij had ik mijn vorige reactie al aangegeven het idee te hebben dat je aan het projecteren was. Dus nog eens hele reactie schrijven bekrachtigd met een voorbeeld van jezelf hoe jij mensen altijd een ‘tweede kans in het leven geeft’ was een beetje overbodig en sla je volledig de plan mis.
Het gaat hier namelijk niet over Nientjuh, wat of hoe Nientjuh het zou doen en op welke manier Nientjuh ‘echte’ liefde of houden van definieert. Dat ben jij, jouw referentiekader, jouw manier van aanpak, vanuit jouw karakter of vorming .
Vraag blijft of je op basis van jouw karakter of de keuzes die jij zou maken maar even voor een ander kan invullen of het oordeel te hebben dat er niet genoeg houden van zat, het een teken van zwakte is of de waarheid niet aankunnen.
Wat jij als een teken van zwakte, vluchten of de waarheid niet aankunnen wil weg schrijven, kan je ook zien als een (gezonde?) grens kunnen trekken en daadkrachtig besluit nemen (waarmee zij hem toch op het spoor om aan zijn probleem te werken. Een cadeautje dus….).
Of over genoeg zelfliefde beschikken en jezelf op gezonde wijze voorop kunnen te stellen i.p.v de relatie en daarin het risico lopen meegezogen te worden in de problematiek van een ander.
Ik weet het allemaal meningen, speculeren en aannames die ik schrijf. Net.zoals jij doet, alleen iets objectiever benaderd....
Ik ben er voor In10City en niet voor zijn ex. Hij weet heel goed wat hij fout heeft gedaan. Ik wil dat wel nog een paar keer er inwrijven, maar wat heeft dat voor zin?
Ik snap niet zo goed wat je hiermee probeert te zeggen....
Je wil hem dus eigenlijk een hart onder de riem steken door allemaal ongefundeerde invullingen te deponeren over iemand die je totaal niet kent, niets van weet en verder totaal geen vragen over stelt....
Giftige zaadjes
Hoi In10City
Ik denk dat je er voorlopig maar even van uit moet gaan dat zij niet terug komt. Het liep niet meer tussen jullie. Er gingen dingen mis. Er gingen dingen heel erg mis, die jullie niet meer konden rechtbreien. Wie daar schuldig aan is, hoe dat kwam, waarom dat gebeurde, dat zijn moeilijke vragen. Die vragen hebben makkelijke antwoorden, en die vragen hebben moeilijke antwoorden. De tijd maakt het wel duidelijk, uiteindelijk......... Neem daar de tijd voor.
Maar voor nu lijkt mij het feit dat je haar niet terugkrijgt. Misschien kunnen jullie later praten, misschien ook niet. Ga dit achter je laten. Je hebt er van geleerd, hoe dan ook. Maar het lukt jullie nu niet om er over te praten. Later misschien. Of denk je dat het nog lukt om te praten? Praat dan........
Neem de tijd voor jezelf. Ga niet te snel achter nieuwe relaties aanrennen. Die komen heus wel. Maar zorg dat je eerst de rust en acceptatie over deze dame ietsje op orde hebt. Dat je weer openstaat voor nieuwe relaties, dat je ze niet neemt om de oude te vergeten. Meestal loopt dat namelijk op een teleurstelling uit.
Sadder, dat zeker....... Wiser? Misschien ook een beetje
Waterman
Over #Absurdisme en #Less Is More
Haaaai.....even een vraagje: WAT bedoel je hier nu eigenlijk te zeggen?!
"Maar voor nu lijkt mij het feit dat je haar niet terugkrijgt.
Misschien kunnen jullie later praten, misschien ook niet.
Ga dit achter je laten.
Je hebt er van geleerd, hoe dan ook.
Maar het lukt jullie nu niet om er over te praten.
Later misschien.
Of denk je dat het nog lukt om te praten?
Praat dan........"
Als we nu eens dit riedeltje hierboven vertalen in het aanschaffen van Een Koelkast. Gewoon, om het even simpel te houden.
Gaan we..
"Maar voor nu lijkt mij het feit dat er geen budget is voor een koelkast.
Misschien kun je beter wachten met aanschaf tot volgende maand als het vakantiegeld binnen is, maar misschien ook niet.
Laat het maar effe.
Je leert er van, hoe dan ook.
Maar het lukt jullie nu niet om de koelkast te kopen.
Later misschien.
Of denk je dat het wel lukt om hem aan te schaffen?
Koop hem dan.......of toch maar niet?"
Kan trouwens ook in Een Actie vertaald worden....
"Maar voor nu lijkt mij het feit dat er geen leuke film draait.
Misschien kunnen we volgende week beter naar de film gaan, misschien ook niet.
Laat het maar effe.
We leren er van, hoe dan ook.
Maar het lukt nu niet om een leuke film te kiezen.
Later misschien.
Of denk je dat het wel lukt om een leuke film te vinden?
Laten we dan wel gaan.......of toch maar niet?"
Zenden. Van link naar rechts en rechts naar links...
At Nientjuh1 & Torn
@nientjuh1 op reactie van 30 april
Wees eerst even single. Niemand is goed genoeg nog. Iedereen ga je vergelijken met haar.
Ik zie ook in dat vrijgezel blijven voor een poosje het beste is voor mij. Ik moet voor mezelf 100% zeker weten dat ik een volgende relatie wel eerlijk zal zijn. Het vertrouwen in mezelf dus behoorlijk terugwinnen.
Aan de andere kant zou ik graag weer verliefd worden op iemand. Er is een groot gat in mijn leven op het moment. Natuurlijk begrijp ik dat het geen rebound moet worden.
Wees niet te streng voor jezelf. Je hebt iets verkeerd gedaan, maar het is gebeurt, je kan het niet meer terug draaien. Leer ervan en doe het een volgende keer anders.
Mijzelf naar beneden halen is iets waar ik erg goed in ben. Ik zal proberen minder schuldgevoel te krijgen. Laatst ‘toevallig’ een reactie van mijn ex gezien richting een vriendin van haar welke positief leek. Dat gaf mij meteen ook een goed gevoel. Ik voel me er prettiger bij als ik weet dat ik meer lijd dan haar ofzo.
@nientjuh1 op reactie van 2 mei
Hier leg je de vinger precies op de zere/goeie plek. Ik vind het haar goed recht wat ze gedaan heeft, dit deed ze uit zelfbescherming, alleen is dat voor mij een zeer pijnlijke manier geweest. C'est la vie. Ik kan weer contact opnemen maar dat zal niet leiden tot een hereniging. Hoe graag ik het ook wil, ik moet het niet doen.
@torn op reactie van 3 mei 11:16
Je gaat in je reactie een beetje voorbij aan het gevoel wat zijn ex zal hebben gehad en de reden dat zij besloten heeft de relatie te verbreken.......
Je hebt zeker gelijk dat nientjuh1 in haar bericht mijn ex verkeerd neerzet. Zoals ik in dit bericht al zei: ‘Ik vind het haar goed dat ze vertrokken is.’ In een relatie moet je niet de rol van hulpverlener gaan invullen.
Ik heb wel mijn kant van het verhaal kunnen zeggen, 15 minuten nadat ik het me realiseerde dat ik fout was, maar nu na zoveel tijd verder heb ik inmiddels het ‘waarom’ een stuk helderder en duidelijker voor mezelf. Het blijft 100% mijn verantwoordelijkheid en zij heeft hierin geen schuld. Ze heeft mij kansen genoeg gegeven om eerlijk te zijn. Helaas dit nooit beseft.
@torn op reactie van 4 mei 12:07
Mijn ex heeft heel duidelijk een grens kunnen trekken en daadkrachtig een besluit kunnen nemen
Ze beschikte over genoeg zelfliefde en koos voor zichzelf i.p.v. de relatie met het risico meegezogen te worden in mijn problematiek.
waarmee zij hem toch op het spoor om aan zijn probleem te werken. Een cadeautje dus….
Helemaal mee eens. Ik ben haar daar zelf dankbaar voor.
Ik ben er ongeveer wel uit waar ik naartoe moet. In het hoofd is het me steeds duidelijker, nu nog in mijn hart.. De uitvoering is behoorlijk pittig. Ik zal nog een aantal flinke heuvels over moeten. Net nog even haar laatste berichten doorgelezen en ik zag meteen weer dat zij echt geen contact wil.