Ik zie de maan vanaf de plek waar ik nu zit... ik wil nu zo graag tegen haar kunnen zeggen "mooi hé, de maan schijnt"
Net als iedere ochtend wanneer ik wakker wordt wil ik haar zo graag weer een kusje kunnen geven en haar goedemorgen wensen, evenals 's avonds voor het slapen gaan "slaap lekker schatje" dat zeiden we altijd tegen elkaar...
Als ik thuis kom van mijn werk wil ik zeggen "hay schatje, ik ben weer thuis"
Is er iets leuks of interessants op tv wil ik haar dat ook kunnen vertellen en er met haar over kunnen praten, maar het gaat allemaal niet meer! Ik zou het nu nog wel online tegen haar kunnen zeggen, maar ik doe het maar niet, geen van allen... veel te bang dat ze zich weer opgejaagd voelt of boos wordt :'(

Het begint weer donker te worden buiten en dan begin ik weer te denken aan het straks naar bed moeten, ik haat het!
Ik kan maar niet in het bed liggen, dus dat wordt vannacht weer eens op de bank slapen en morgen (vannacht)weer gebroken wakker worden. Voel me kloten, het gaat weer kloten...

Het ging eventjes weer iets beter, maar nu gaat het weer zwaar kloten!!!
Ik jank er weer op los en heb helemaal niemand die even een arm om me heen kan slaan... daarom zet ik het maar weer op een zuipen, heel dom, maar ik kan er niets aan doen!
Het is nu nog de enige manier om nog een keer in slaap te kunnen vallen, alleen wil ik niet al om 11 of 12 uur in slaap vallen, hoewel ik er om 5.30 uur 's ochtends uit moet!
Maar als ik te vroeg in slaap val krijg ik het zelfde probleem als iedere nacht weer... om 4 uur wakker worden en niet meer kunnen slapen en maar denken... denken... denken en DENKEN!!!

Hey allemaal, ik zie dat er aardig wat mensen online zijn.
Iemand zin om te chatten, ik verveel me dood!

Ben doctor Phil aan het kijken vanachter de compy, is een man die véértig jaar getrouwd is geweest en nu gescheiden!
Hoe moet die zich nu voelen zeg???!!!

Had er nog iemand gereageerd op mijn verhaal van gisteren?
Op een of andere manier heb ik het verhaal uit mijn persoonlijke dagboek verwijderd geloof ik??!!
Ik bedoel het verhaal: net weer een paar minuten met haar gepraat.
Als er iemand had gereageerd, dan graag nogmaals, ben benieuwd wat jullie vinden van mijn idee mee te doen aan all you need is love...

Vandaag weer gewerkt... even afleiding.
Maar als ik dan naar huis moet word ik duizelig en zodra ik de deur uitloop staan de tranen in mijn ogen en stort ik in de auto onderweg naar huis weer in.
Nu ben ik thuis en ze is online maar zegt niets...
Ze is vreselijk kwaad omdat ze denkt dat ik een tattoo van ons beide heb laten zetten (zie: net weer een paar minuten met haar gepraat)
Hoe veel kan je van iemand houden??? Hoe veel pijn kan een mens verdragen??? Ik weet hoe veel je van iemand kan houden net als vele anderen hier... dit is en blijft ware liefde, zij is en blijft de ware voor mij, dat is ze al 12 jaar en dat verandert niet!