Het ging eventjes weer iets beter, maar nu gaat het weer zwaar kloten!!!
Ik jank er weer op los en heb helemaal niemand die even een arm om me heen kan slaan... daarom zet ik het maar weer op een zuipen, heel dom, maar ik kan er niets aan doen!
Het is nu nog de enige manier om nog een keer in slaap te kunnen vallen, alleen wil ik niet al om 11 of 12 uur in slaap vallen, hoewel ik er om 5.30 uur 's ochtends uit moet!
Maar als ik te vroeg in slaap val krijg ik het zelfde probleem als iedere nacht weer... om 4 uur wakker worden en niet meer kunnen slapen en maar denken... denken... denken en DENKEN!!!
Wat zou ik toch graag willen dat ik het verleden (alleen de slechte dingen dan) kon wissen... dan zouden mijn vrouw en ik nu nog bij elkaar zijn geweest als het gelukkigste koppel ter wereld, maar het mag helaas niet zo zijn...
De verhalen die ik hier allemaal lees bieden het ene moment troost en het andere moment intens verdriet, hoe dubbelzinnig kan het zijn in het leven?!
Nou, veel sterkte weer voor iedereen die in hetzelfde schuitje zit als ik...