Het is weer een aantal weken terug sinds ik hier voor het laatst heb geschreven, omdat het best redelijk met me ging.
Ik had nog steeds verdrietige momenten natuurlijk maar over het algemeen ging het prima, ik liep niet meer de hele dag aan hem te denken en te malen.
Ik heb een paar keer met hem afgesproken en die paar keer hebben we ook seks gehad. Niet zo een goed idee misschien, maar ik had er verder niet zo veel problemen mee, ik kreeg er ook geen valse hoop door, dacht ik.

Ben ik vervelend met al mijn blogs? Fijn he dat dit anoniem is...
Even vertellen hoe dit weekend was. Zoals ik vorige week schreef, donderdag kwam hij eten en zijn we in bed beland. Vrijdag ochtend kreeg ik berichtjes van hem.
Vrijdagavond belde hij me. Hij vroeg waar ik was en ik zei dat ik met 2 vriendinnen in het centrum iets aan het drinken was. Hij vroeg: klopt het dat er nog een paar blikken verf thuis staan? dus ik zei ja, er staan inderdaad blikken verf BIJ MIJ THUIS
daar moest hij om gniffelen.

gaan we weer.. zucht! maar het is lekker om even te posten wat er door mijn hoofd spookt en ik wil, nee, MOET even kwijt wat er gister is gebeurd, en jullie mening vragen (doet me altijd goed)

Gister kreeg ik een appje van hem, om te vragen hoe het was en we zouden het nog even over zondag hebben.

ik was zo verdrietig vorige week..
Maar heb een geweldig weekend achter de rug, veel uitgegaan met mijn lieve vrienden en zondag naar het strand, daarna even een ijsje gegeten bij de mc. Daar kreeg ik weer een kleine terugval, het was namelijk bij een mc waar ik vaak op vrijdag avond samen met hem wat ging eten. Dan kwam hij me van mijn werk halen met de auto en snoepten we daar even wat.
Maar daarna afgesproken met een andere goede vrienden en lang mee gekletst, toen ging het weer beter.
Ze zei dat ik misschien de hoop toch niet op hoef te geven, maar de deur op een kiertje moet laten...

Sorry voor weer een lap tekst, ik voel me gewoon zo verdrietig en ik wil niet steeds mijn vriendinnen lastig vallen etc...en hier kan ik zo lekker anoniem van me af schrijven....

Nu al bijna 3 weken geleden dat ik hem echt het huis heb uitgezet.
Vorige week ging het redelijk met me, iedere dag een klein stukje beter leek het wel. Totdat ik zondag avond een terug val kreeg, en bijna meer huilde dan de dag waarop hij me vertelde dat hij niet met me verder wilde.

Al 2,5 week heb ik hem niet gezien, en behalve de strikt noodzakelijke sms´jes over het huis, wanneer hij zijn spullen kon halen en dat hij zijn sleutel in de brievenbus zou doen van de afgelopen week heb ik ook niets meer van hem gehoord. En nu smacht ik om een sms´je, een appje, iets van zijn kant.
Ik weet dat hij mij niets meer stuurt omdat ik ontzettend bot en kortaf tegen hem deed in mijn laatste berichtjes.
Ik heb ook zo´n zin om hem op te zoeken op facebook bijvoorbeeld, om te neuzen wat hij doet...maar dat doe ik niet want ik weet dat ik er alleen maar ongelukkig van word..