gaan we weer.. zucht! maar het is lekker om even te posten wat er door mijn hoofd spookt en ik wil, nee, MOET even kwijt wat er gister is gebeurd, en jullie mening vragen (doet me altijd goed)

Gister kreeg ik een appje van hem, om te vragen hoe het was en we zouden het nog even over zondag hebben.
hij vroeg hoe het was enzo en zei dat hij zin had om me te zien. ik zei: we zien elkaar zondag toch? waarop hij zei oh...dan pas? Dus ik zei dat ik vrijdag en zaterdag al plannen had. waarop hij zei: en vanavond? Wat vind je ervan als ik een paar pizza´tjes haal en we die bij jou thuis samen opeten?
Ik was hier een beetje van overdonderd...maar heb toch ja gezegd...
Waarop hij schreef: Ben je nu gelukkig? ik wel, want ik weet dat ik je zo ga zien...
Toen belde hij aan, kwam binnen. Hij was erg zenuwachtig, dat merkte ik aan hem ookal deed hij zijn best om zo luchtig mogelijk te doen...
We hadden nog geen honger, en aangezien hij een flesje wijn mee had maar een glaasje wijn gedronken. Hij zei dat ik er zo goed uitzag etc
Toen ik op stond om even iets te pakken stond hij ook op, begon me te knuffelen en zomaar te zoenen...en van het een kwam het ander
De pizzas zijn blijven liggen.... We zijn erna in slaap gevallen maar op een gegeven moment zei hij dat hij echt naar huis moest, omdat hij nu dus met zijn moeder woont. Hij zei dat hij geen zin had in gezeur. Maar hij zei: de volgende keer blijf ik slapen.
Ik ben met hem mee gelopen naar beneden en nog een stukje naar de straat. Daar hebben we nog even staan zoenen en toen is hij naar huis gegaan. Ik had hem beloofd om hem een appje te sturen zodra ik thuis was.
Dat heb ik ook gedaan. Waarop hij schreef: Dankjewel voor alles, blijf alsjeblieft zoals je bent, je moet nooit veranderen, voor niemand. Slaap lekker en een dikke kus.
Vanochtend kreeg ik weer een paar berichtjes van hem, of ik heb leuk heb gehad gister en of ik ervan heb genoten. Hij zei dat ik niet moest denken dat hij alleen maar bij me langs komt voor de sex. Dat hij me geen pijn wil doen. En dat hij er altijd voor me zal zijn...
zucht...wat moet ik hier nou mee? Ik denk dat ik het op dit moment zo moet laten, hem vooral niet pushen. Maar het is duidelijk dat hij me toch niet kan laten gaan...nog niet... zou het ooit nog goed komen tussen ons??