Zoals de titel het al zegt.. De maand waarin er grote veranderingen gebeurt zijn. Na al die jaren dat hij buiten mijn leven stond kwam daar deze maand verandering in. Al jaren had ik verteld over hem tegen mijn vrienden en ze waren allemaal nieuwschierig maar ik had nooit de behoefte om hem daarwerkelijk voor te stellen aan iemand. Maar toen... Heel spontaan vroeg ik hem of hij zin had om iets te doen met mij en the lady's en dat zag hij wel zitten. Dus op een zondagavond nam ik hem mee om naar een film te gaan kijken bij mijn vriendinnen.

Dusss... Al maanden hadden we veel contact. Om de paar weken onze nachtelijke ontmoetingen, bijna dagelijks smssen heen en weer en regelmatig ook bellen tot uren in de nacht.. 1 keer hadden we ruzie gehad (november) maar dat had vooral te maken met wat er in het verleden gebeurt was en ik het daar nog altijd moeilijk mee had (schuldgevoel) en dit belemmerde me in omgang met hem. Ik was altijd bang dat ik het weer ging verpesten dat ik enorm oplette wat ik deed of zei. Na die ruzie en ook omdat hij niet meer verdween werd dat minder...

We hadden de hele week intens contact gehad. Hij was ziek en ik vroeg of ik hem moest komen verzorgen als grapje maar hij ging er niet verder op in. We smsten over andere dingen en de dag erna vroeg hij me: wanneer kom je me dan verzorgen? ik zei zeg maar wanneer het past. Toen zei hij vrijdag terug? en hij ging me nog iets laten weten of het paste (omdat het kon zijn dat hij zijn ma moest helpen). Op vrijdag liet hij me weten dat hij moest helpen dus ons afspraakje ging niet door maar hij vroeg meteen of we de week erna konden afspreken en dat was goed voor mij.

September 2011

Dus in vorige blog had hij na nieuwjaarsdag niets meer van hem laten horen. Wat me pijn deed voor een paar weken maar daarna weer verder gegaan met mijn leven op te bouwen met mijn vriend en voorbereidingen nemen voor mijn bevalling die dit jaar zou plaats vinden. We waren toen 2009. Na een paar maanden nam hij weer contact met me op (ergens begin mei). Ik lag toen in het ziekenhuis omdat mijn vriend een gat in mijn been geschopt had. Op dat ogenblik woonde zijn neef bij hem in maar dat verliep moeizaam.

Zoals in vorige blog al vermeld had ik, toen hij het contact met mij verbrak, heel veel steun aan een vriend. Uren heb ik mijn hart gelucht tegen hem. Ik had liefdesverdriet maar het vreemde was dat ik niet verliefd op hem was.. Ik ging ook gebulkt onder schuldgevoel. Ik had mensen gekwetst en bedrogen. Ik moest met mezelf in het reine komen dus had ik de betrokken mensen de waarheid opgebiecht en me geexuseerd. Iedereen heeft het mij vergeven en hadden er begrip voor. Het was een vlucht voor mij om onverwerkte dingen uit het verleden te kunnen plaatsen.

Iets meer dan 6 jaar geleden leerde ik hem kennen op een profielsite. De manier waarop was niet zo netjes maar daar ga ik nu niet verder op ingaan. Maar ik leerde hem dus met een omweg kennen en na een paar berichtjes heen en weer voegden we elkaar toe op msn. Dagelijks chatten met elkaar. Iedere dag weer uitkijken naar berichtjes van hem. Ja het klikte wel. Uren chatten met elkaar. Op een dag zelfs 24u aan 1 stuk.... Hij kwam zo stoer en zelfzeker over. Een beetje een machoman maar wel heel grappig.