We hadden de hele week intens contact gehad. Hij was ziek en ik vroeg of ik hem moest komen verzorgen als grapje maar hij ging er niet verder op in. We smsten over andere dingen en de dag erna vroeg hij me: wanneer kom je me dan verzorgen? ik zei zeg maar wanneer het past. Toen zei hij vrijdag terug? en hij ging me nog iets laten weten of het paste (omdat het kon zijn dat hij zijn ma moest helpen). Op vrijdag liet hij me weten dat hij moest helpen dus ons afspraakje ging niet door maar hij vroeg meteen of we de week erna konden afspreken en dat was goed voor mij. Ik liet hem dat weekend wat met rust en de maandag stuurde hij me een smsje met alleen maar kusjes in. Dit had hij nog nooit gedaan dus ik vroeg hem waarom kusjes. Kreeg als antwoord: Zomaar. Ging u dat sturen maar was in slaapgevallen. En of ik vrijdag nog kwam. Toen begon het geflirt (wat opzich onschuldig is want ik flirt wel regelmatig zonder meer). Ik zei hem dat hij die kusjes dan echt kon geven en hij zei dat hij er nog genoeg over had. Hij vroeg me ook of ik hem nog kwam verzorgen en ik vroeg wat hij zag als verzorging. Zijn antwoord was tlc (tender-love-care). Waarop ik zei is dat alles en hij weer wil je meer? ik dan weer: Zoals? en hij dan weer: Wat je maar wilt. Het was wel leuk om te flirten en ik wist dat ik er niet meer achter moest zoeken.
Toen was het een paar dagen stil en ik ging er weer vanuit dat hij verdwenen was. Op vrijdag dan toch maar gestuurd en het ging nog altijd door. Vroeg hem of ik nog iets moest meebrengen en hij zei: You

Ik keer er echt naar uit om weer bij hem te zijn en een gezellige avond door te brengen zoals anders. En gezellig was het. Hij vertelde weer zo passievol over 1 van zijn hobby's, we dronken iets en keken naar een film in elkaars armen zoals altijd.

En toen gebeurde het.. Hij kuste me!!! Totaal onverwacht!!! Ik had het niet zien aankomen. Het was in al die jaren niet in mijn hoofd opgekomen maar het voelde ergens wel fijn. Toch hield ik de boot af. Ik trok me weg en zei dat ik het niet kon maken waarop hij zich excuseerde maar een paar minuten erna waren we weer aan het kussen. Hij wou verder gaan maar dit heb ik toen wel niet gedaan. Ik had een relatie en kon dat niet maken tegenover mijn vriend. Ik probeerde zijn kussen te weerstaan maar de verleiding was te groot.

Toen ik weer thuis kwam (helemaal overdonderd door wat er gebeurt was die nacht) vertelde ik gelijk aan mijn vriend dat hij me gekust had. Ik kreeg al antwoord: Je moest verder gegaan zijn. Ik was geschokeert door zijn antwoord en vroeg of hij dat meende en hij zei doodleuk ja!!! Heb ik me daarvoor ingehouden?? Voor mij was dit een antwoord die me duidelijk maakte dat ik maar bitter weinig voor mijn vriend betekende en heb ik besloten om geen energie meer te steken in iets waar ik toch niets voor terug krijg. (ik probeerde al jaren liefde en genegenheid van mijn vriend te krijgen maar ik botste steeds op een muur en dit was voor mij de druppel). Jaren heb ik enkel voor hem en mijn gezin geleefd, mezelf weggecijfert maar nu was dat gedaan. Nu werd het tijd dat ik weer aan mezelf dacht en wat ik wou. Dit stond los van wat er die nacht gebeurd was. Ik moet zeggen dat het jaar die erop volgde een fantastisch jaar was. Ik heb weer een sociaal leven opgebouwd, ging weer stappen, had weer vrienden, maakte weer plezier, heb ongelovelijke dingen meegemaakt, kortom het was 1 van de beste jaren uit mijn leven en een groot contrast met hoe ik de vorige jaren had geleefd of beter gezegd geleefd heb.

Dat jaar ben ik opengebloeid en dat werkt nog altijd door. Mensen die ik heb leren kennen in het begin van mijn eerste schooljaar zeggen me nog vaak dat het bijna niet te geloven is hoe ik verandert ben en ben opengebloeid. Ik heb mezelf leren aanvaarden, heb meer zelfvertrouwen gekregen, verzorg me beter,... Ben echt een totaal ander persoon geworden dan hoe ik daarvoor was!!! En ik wil ook niet meer terug gaan naar hoe ik toen was. Nu vind ik mezelf een waardevol persoon en ik geniet van het leven. En ik krijg nog veel kritiek en negatieve dingen te horen van mijn vriend (ik kan niks goed doen volgens hem) maar ik zet mij daarboven want ik weet wat ik waard ben!! Mijn studies, de medestudenten, mijn vrienden, mijn soulmate hebben me daarbij geholpen.

Maar om terug te komen op die nacht (ik dwaal nogal graag eens af).
Ik was dus helemaal in de war en wist niet wat ik ermee moest aanvangen. Ik heb zelf ook geen contact meer gezocht en was niet van plan dit te doen. Het was beter dat we elkaar niet meer zagen na wat er gebeurd was. Maar toen hij een sms stuurde na een paar dagen heb ik het welgeteld 6 minuten kunnen volhouden om niet meer te reageren. Ik vertelde hem dat ik in de war was en ik eigenlijk het contact ging breken en hij zei sorry en als ik liever had dat hij niet meer reageerde dat hij dat niet meer ging doen. Maar ik wist toen dat dit geen optie was. Ik zei hem dat ik spijt had en hij vroeg waarom. Toen vertelde ik hem dat ik er constant moest aan denken en dat ik spijt had dat we niet verder zijn gegaan. Hij zei me dat hij er ook al de hele tijd mee bezig was en dat ik veel te vroeg naar huis ben gegaan. Hij vroeg me ook om te komen maar ik kon niet en ik wou ergens ook niet. We praten der nog eventjes over verder en hij bleef zeggen dat ik beter naar daar zou komen. Vroeg hem waarom na al die jaren en hij zei dat hij het niet wist en misschien net door al die jaren. Ik vertelde hem dat ik het mijn vriend verteld had en hoe hij reageerde en hij zei dat ik me de volgende keer dus niet moet inhouden en dat mijn eerlijkheid me siert (eerlijkheid is iets wat heel belangrijk is voor hem). Uiteindelijk hebben we die week niet meer afgesproken.

Maar het contact bleef wel (met uitzondering van een paar weken). Ik ging om de 3 weken een nacht bij hem doorbrengen maar gewoon zoals vanouds. In elkaars armen naar een film kijken, praten, enz.. Maar wat er die ene nacht gebeurt was gebeurde niet meer. En ik vond het helemaal niet erg. Zo ging het maanden verder...

Ik was er nog altijd van overtuigd dat ik niet verliefd was op hem en dat we gewoon een innige vriendschappelijk band hadden....