Al 2 dagen loop ik rond met een enorme baksteen in mijn maag. Ik weet echt geen blijf meer met mijn emoties op dit moment. De rollercoaster waar ik de eerste weken opzat, is terug en ik zit weer vast in het stoeltje. Slapen ging vannacht niet, eten vandaag al helemaal niet en mijn ogen beperken zich tot het 'voor mij uit staren' met af en toe een traan.

Oké, ik geef toe dat de titel wat dramatisch is maar ik zit weer even met de handen in het haar.
Allereerst, ik besef ten volle dat ik het ook allemaal toelaat en dat ik dat beter niet zou doen. Maar dat is vooral mijn karakter en niet zozeer hem. Ik kan mensen nu eenmaal niet de rug toekeren, hoe hard ze mij ook kwetsen.

Pfff, het ging een hele tijd (redelijk) goed met me. Ik maakte plezier, merkte dat ik (veel) aandacht kreeg van andere mannen en heb zelfs iemand gekust!!! Nu, dat kussen is op zich maar iets onnozel, maar door die persoon besefte ik weer dat ik er WEL mag zijn en dat ik WEL de moeite waard ben. Maandenlang had ik het gevoel dat ik volledig was afgeschreven en niks voorstelde. 1 persoon veranderde dat allemaal, al betekent hij ook niet meer als dat en ben ik ook niet naar iets op zoek, maar toch ben ik die persoon enorm dankbaar (al zal ik dat nooit tegen hem zeggen)

Carnaval, het is en blijft imo 1 van de domste uitvindingen van de mens. Maar daar gaat dit even niet om.
Hij was wel aanwezig om carnaval te vieren, wat zijn goed recht is natuurlijk, dat deed hij hier ook. Maar nu hoor ik net van vrienden dat hij zijn auto pertotal heeft gereden, 1 promille heeft geblazen en volledig d'r over is gegaan het hele weekend.

Vandaag neemt het verstand even over van het gevoel en de ene 'verbazing' volgt de andere op.

Ik ben verbaasd dat de man die ik 7 jaar kende, de man die zoveel hield van mijn zoon, zomaar van hem kan wegwandelen zonder achterom te kijken.

Ik ben verbaasd dat diezelfde man zegt mij en mijn zoon in zijn leven te willen geen enkele opvallende actie daarvoor doet.

Ik ben verbaasd dat die man wegstapt en mij van de ene dag op de andere met alle rekeningen e.d. laat zitten, zonder een regeling te komen treffen.

Jij bent de reden waarom vogeltjes fluiten
Jij bent de reden voor de zonneschijn buiten
Jij bent de reden van een prachtige regenboog
Jij ben de reden voor de sterren omhoog.

Jij bent de reden voor slagroom op een taart
Jij bent de reden voor de lente in maart
Jij bent de reden voor alle mooie kleuren
Jij bent de reden voor alle heerlijke geuren

Jij was de reden voor mijn stralende lach
Jij was de reden om te beginnen aan mijn dag
Je was de reden om mijn alles ooit te geven
Jij bent voor altijd de man van mijn leven.

Otis Redding, zonder twijfel een van de mooiste stemmen op aarde. Vergeet dus vooral de volume niet open te gooien, je ogen te sluiten en gewoon te genieten. Want ondanks alle pijn maakt deze man het de moeite waard.