Weet je wat het meeste pijn doet, hij is of al zo sufgeblowed of hij is toch licht-autistisch of gevoelloss, maar hij beseft niet eens echt dat hij me pijn heeft gedaan. Ik vroeg toen je met haar sms-te dacht je niet ook aan mij en dat je me pijn deed? Daar was ik niet mee bezig eigenlijk, nee. En dat deed hij in onze vacantie waarin we aan de relatie zouden werken. En meer dingen van deze strekking zijn gezegd in een poging de dingen toch eens uit te praten.
Ik denk echt dat hij niets voelt of invoelt (begrijpt) aleen zichzelf en dat niet eens echt. Het verklaart denk ik tevens, dat hij nog wel verliefdheid kent, maar houden van niet.

HALLO LDVD,

VOORLOPIG VAARWEL, MISSCHIEN VOOR ALTIJD!

MIJN EX, IS NU MIJN VOORMALIG EX, HET WAS 2 MAANDEN UIT.
MAAR ZE IS OP HAAR BESLUIT TERUG GEKOMEN.
IK WILDE IEDEREEN BEDANKEN VOOR ALLE ADVIES, STEUN EN REACTIES.
ZO ZIE JE MAAR, HET KAN OOK WEL WEER GOED KOMEN!
MISSCHIEN KUNNEN MENSEN HIER OOK WEER HOOP UIT HALEN.
MAAR BLIJF REEEL!!!
IK WENS IEDEREEN STERKTE, EN WIE WEET, IK KLOP AF, TOT OVER EEN TIJD!!! (maar liever niet natuurlijk)

GR. SAKO!

Na 2 weekjes rust is de onvermijdelijke dag weer aangebroken. Terug naar mijn studentenstad, terug naar het huis waar 'hij' ook een kamer heeft...

Hier zit ik nu & ik voel aan elke vezel in mijn lichaam dat hij hier ook is. Ondertussen heb ik al ongeveer 3 weken niets van me laten horen & het is goed zo. Mijn grootste vrees is alleen dat hij hier nog steeds niet zo over denkt & toch weer contact zal zoeken nu dat weer makkelijk kan...

Maar die zorgen houd ik voor als het zover is. Voor de rest gaat het prima. Ik heb nog mijn mindere momenten maar ze duren steeds minder lang.

Woensdag heb ik een soort van blind date, heeft een vriendin van me geregeld.

Mijn ex en ik waren goed bevriend met onze bovenburen. Af en toe bakkie doen naar elkaars verjaardagen enz enz.
Sinds het uit is met mijn ex krijg ik niet eens meer een kerstkaart en een praatje maken is er ook niet meer bij.

Nu kijk ik net naar buiten gaan mijn ex en dat wijf van hem bij hun op visite. Waarom moeten ze me er telkens weer mee confronteren? Waarom moeten ze precies bij mij voor de deur parkeren?

Het zou fijn zijn als ze ook maar een klein beetje rekening met mij zouden houden.

Gewoon een stukje verderop parkeren ofzo zodat ik het niet zou merken dat ze hier boven zijn.

Na 5 jaar en 3 maanden is het dan echt voorbij. Een week geleden, op zondagnacht, is het uitgegaan tussen mijn (ex)vriendin en mij. Nog steeds is het maar moeilijk te geloven en nog steeds kan ik het niet echt accepteren. Zij heeft het uitgemaakt, maar op sommige momenten heb ik hetzelfde overwogen. Maar nu na een week vrijgezel en heel veel afstand tussen ons, weet ik zeker dat ik nog steeds ontzettend veel van haar hou. En ik heb er nog steeds alles voor over om haar terug te krijgen.

Het ging al een tijdje niet vanzelf allemaal, zij wilde meer vrijheid en ik was veel te afhankelijk van haar. Ik was er al wel mee bezig deze dingen te veranderen, want het was te erg, ik hield teveel van haar en verstikte haar op deze manier. Maar als je ongeveer 2 maanden geleden een naamplaatje krijgt voor op 'ons' toekomstige huis, dan is het heel erg hard als het dan nu ineens helemaal voorbij is.

Heeft dit ooit iemand meegemaakt. Je hebt 10 jaar verkering zit dag en nacht bij elkaar. Ze vertrekt op een dag na een kleine ruzie en neemt haar kleren mee en een auto en 1 hond (we hebben er twee) en laat niets maar dan ook niets meer horen alsof ze dood is.

change,
everything you are
and everything you were
your number has been called

Zo begint het wat bedoelen ze met je nummer is uitgekozen, zijn we uitgekozen om te lijden nu, voor een betere toekomst?
Ik hoop dat ze dat bedoelen, we moeten dus veranderen......

fights, battles have begun
revenge will surely come
your hard times are ahead

De strijd van binnen is hard, de wraak zal zoet zijn, do we all hope so? I guess we do......

best,
you've got to be the best
you've got to change the world
and you use this chance to be heard
your time is now

Ja wordt de beste, dan kunnen geven wat de wereld en wij nodig hebben....dit is misschien je laatste kans....