zomer 2004 onze eerste relatiedip,en dat na 13 jaar pas,
mijn vriendin wist niet meer of ze wel gelukkig was.
mijn wereldje stortte in,na veel praten over knelpunten en zo, is het allemaal weer goed gekomen(dacht ik).
zelfs rondverteld aan vrienden dat alles weer goed zat.
Het voelde ook weer goed we waren samen gelukkig,vakantie geboekt,nieuwe meubeltjes,langzaam knapte ik weer op...
afgelopen zondag komt ze terug van wintersport met collega's.Zet de koffers neer en zegt me dat het over is,en dat ze niet meer viel over te halen.
Op dat moment ging bij mij het licht uit.
14 jaar samen door dik en dun,heel wat ellende samen meegemaakt en dat gooit ze nu zo aan de kant.

Hallo allemaal,

Zoasl ik gisteren al in mijn dagboek had geschreven gaat het op zich best goed met me. Heb al een week geen contact meer met mijn ex. Ergens vind ik het ook wel een beetje vreemd dat het nu eigenlijk al redelijk goed met me gaat, ik bedoel we zijn pas 3,5 week echt uitelkaar. Het is wel zo dat in de 3 weken die er aan vooraf gingen het al helemaal niet meer ging en we veel ruzie hadden, maar toch. Het is ook zo dat ik hem mis om de persoon die hij was, iemand met wie je alles deelde. Alle leuke en minder leuke dingen. Het is ineens ook allemaal zo ontzettend snel gegaan. Het enige wat ons op het moment nog bind is het huis.

Deze nacht heeft ze weer gebeld naar me. Om 03u20 werd ik wakker gebeld door haar. Ze huilde. Mijn hart brak maar ik heb geen emotie laten merken. Ze was bang. Ze zei dat ze alles aan het verpesten was op school, dat ze geen fut meer had. Dat ze geen oog meer dicht doet. Ik heb haar zo goed mogelijk getroost en haar raad proberen geven. Maar het hielp niet. Ze zei dat ik haar niet meer kon troosten en dat sneed me in twee. Maar ik denk dat niemand haar op dit moment kan troosten. Ik snap het niet. Waarom bijft ze bellen? Ze wil zelf geen relatie meer. Wil dat nu zeggen dat ze toch nog twijfelt? Ikzelf laat haar met rust. Geen smsjes, geen msn, geen mails, niets. Waarom blijft ze mij dan bellen?

Hoe gebruikt ik ben, echt gebruikt. Ik zag het niet, omdat ik oprecht van hem hield en alles voor hem deed. Ik woon in een huis waar ik niet wilde wonen, maar nam het voor hem, dan kon hij thuis weg, dat wilde hij. Dat hij dat alleen wilde om te lamzakken dat zag ik niet meer, omdat ie je wist te manipuleren, op het laatst ging het zo ver dat hij zich niet eens waste, ik moest hem onder de douche sturen of zijn voeten wassen zelfs dat deed hij gewoon niet. Stom zo stom van me.....maar ik trapte gewoon in het excuus.....
Kijk als hij dan toen al toch niet van me hield had hij toch kunnen zeggen het is over. Hij zag hoeveel ik investeerde en liet het zich gewoon welgevallen en zo een lul mag nu ff happy worden, dat gaat er bij mij niet in ...Nu is het de burgerman en kan hij het gelijk. Ik kan alleen hopen dat wat hij mij aangedaan heeft ten goed keert voor mij, en dat hij het zich uiteindelijk realiseert, ben alleen bang dat de enige manier is als hij zo hard op zijn bek gaat....

Goeiemiddag allemaal,

even een berichtje van Pluk over hoe het met me gaat. Heb inmiddels redelijk geaccepteerd dat het uit is en dat het (op dit moment)waarschijnlijk ook het beste is. Hij wil graag meer vrijheid en ik meer vastigheid (trouwen & kids). Zolang hij hierover niet van gedachten veranderd is het misschien maar beter zo. Maar dat zegt mijn verstand, mijn gevoel wil wel dat ik op mijn knieën terugga... Ik mis hem gewoon en ik hou ook nog steeds van hem. Erg moeilijk dus, maar ik heb al twee weken geen contact gezocht en ik ben erg trots op mezelf. Nog anderhalve maand volhouden en dan gaan we de spullen verdelen.

Het gaat redelijk goed met me op het moment. Het zonnetje schijnt en de vogeltjes fluiten. Ik heb al het advies maar eens opgevolgd en heb mijn ex al een week niet meer gezien. We hebben elkaar nog wel gesproken i.v.m. huis (hij belde mij) maar voor de rest geen contact meer. Zoals wel meerdere hier schrijven is het denk ik ook wel meer het vertrouwde dat je mist, je maatje. Ik merk aan me eigen dat ik overdag er wat meer bij ben met mijn hoofd en dat vind ik al heel erg fijn. 's Avonds denk ik nog wel veel aan hem maar de dromen worden ook al wat minder heftig. Het is denk ik ook niet zozeer de persoon die hij nu is die ik mis maar de persoon die hij was voordat dit allemaal gebeurde.

het is nu een maand uit, maar we hebben elkaar ong 5 keer gezien en elke keer hadden we weer seks. de eerste twee keren zeiden we nog dat we het eigenlijk zo moeilijk hadden en dat we elkaar eigenlijk niet moesten zien omdat we elkaar zo veel misten nog en dat we nog eigenlijk teveel van elkaar hielden. maar de laatste drie keer was het helemaal niet zo. we deden heel luchtig en zeiden zelfs dingen als dat we alleen maar seks met elkaar hadden en dat we dat wel prima vonden. het was wel gezellig, hadden wel lol enzo, maar hebben geen een keer over onze gevoelens gehad. we sturen ook smsjes waarin alleen staat wanneer we weer eens 'afspreken'. heel raar. alsof we alleen een seks relatie hebben..