Ik lees hier veel over teksten die mensen door een moeilijke tijd helpen of juist de ( broodnodige?) tranen doen opwellen.. ik vraag me iets af...
Zijn er mensen hier die zelf teksten of gedichten schrijven??? Ik ben heel benieuwd en nieuwsgierig....
Cheers, Arjan

23 jaar.....nog nooit heb ik haar zo nors zien doen. Ze heeft sinds 3 weken een nieuwe vriend. Alles maar dan ook alles wat ik zeg of doe is in haar ogen fout. Krijg ik nu nog een trap na of hoort dit erbij. Een paar dagen daarvoor kwam ik wat gereedschap halen (ik heb veel gereedschap en kan dit in mijn huisje niet kwijt)john wil je wat drinken, ja zei ik, en vertelde iets over het warme weer, waarop ze zei "zoals we nu doen wil ik het graag" maar hoe kan ik in godsnaam mijn grote liefde uit m`n hoofd zetten op deze manier (denkend aan haar nieuwe lover). Tuurlijk het is de beste manier want wij hebben ook een zoon. Maar ik zit met ongelooflijk veel liefdesverdriet en toen ik vertelde dat het voor mij moeilijk is om alles maar te accepteren, komt er een boosheid en slaat ze gelijk om. Wat vrienden zeggen is dat ze dat doet uit zelfbescherming. Ook hoor ik dat ik harder moet wezen, meer lachen, meer zelfvertrouwen waardoor zij gaat denken, he wat is er met john! hij is zo vrolijk!!

Keane - Bend & Break

When you, when you forget your name
When old faces all look the same
Meet me in the morning when you wake up
Meet me in the morning then you'll wake up
If only I don't bend and break
I'll meet you on the other side
I'll meet you in the light
If only I don't suffocate
I'll meet you in the morning when you wake

Lovesick bitter and hardened heart
Aching waiting for life to start
Meet me in the morning when you wake up
Meet me in the morning then you'll wake up

If only I don't bend and break
I'll meet you on the other side
I'll meet you in the light
If only I don't suffocate

Zonet heeft hij gebeld. Hij vroeg een paar keer hoe het met mij ging. Ik zei: redelijk. (niet al teveeel van je gevoelens meteen zeggen en zeker niet door de telefoon). Dat vond hij niet helemaal goed, ging doorvragen: gaat het niet goed op je werk? Jawel, heel goed, zei ik, maar er is iets nog met jou waar ik veel last van heb, en daar wilde ik nou juist met je over praten.
Hij stelde vrijdagmiddag voor. Ik heb vrijdags altijd vrij.
Hij komt naar mijn woonplaats.
Ik zei: goh, je zult het wel druk hebben, ook nog maandag op vakantie..
Ja, dat ook nog, bevestigde hij, maar het klonk niet als iets wat mooier is dan mooi.. beetje neutraal.

En jahoor....precies op zo'n dag en na een weekend, waarna ik helemaal niet weet waar ik met mijn gevoel naartoe moet, belt mijn EX! Gewoon om even gezellig te kletsen, hij maakt grapjes, zelfs over de tijd de we samen waren. Hij heeft het over vakantie...een vakantie waar wij ooit samen naar toe zouden gaan...waarom gebeurt dit, hij kan wel vrienden zijn, maar kan ik dat ook? Ik wil zelfs tegen hem zeggen...jij bent en blijft de liefste, maar ik moet het niet doen, het kan en is niet meer...maar waarom nu dit gevoel weer terug, en waarom blijft hij contact houden, ziet hij mij dan echt alleen

Mijn ex moet donderdag zijn huis uit, dat wordt afgebroken. In eerste instantie vond ik dat net goed, moest ie weer iets zoeken en daar heeft hij een hekel aan (ik vond dat juist altijd geweldig).
En toen kreeg ondergetekende ineens de geweldige inval dat ze waarschijnlijk SAMEN iets hebben gezocht. Zij was al op de avond dat ik telefonisch gedumpt ben (kan er nog altijd niet bij dat je dat kunt op zo'n manier) bij hem, en volgens mij is ze sindsdien niet meer weggeweest. In ons appartement dus.
Maar nu wordt het nog erger, nu hebben ze waarschijnlijk iets met z'n 2en gezocht, iets van hun samen. Mijn vader heeft vorige week mijn laatste meubels gehaald uit ons appartement en hem toen ook nog gezien. Hij dacht wel dat m'n ex al iets nieuws had gevonden, maar wist niet waar en of dat met haar samen was. Maar het was iets in een dorpje tegen de stad aan...RAMPSCENARIO: ze gaan samen wonen in een éénsgezinswoning...Ik weet wel dat het weinig anders is dan nu, maar het doet zo'n ongelooflijke pijn, dat ze samen ergens heen gaan waar het van hun beide is, dat ik niet weet waar dat is, dat ik geen deel meer uitmaak van zijn leven.

Donderdagmiddag mailde hij dat hij zsm. zou bellen voor een afspraak met mij, omdat ik daar naar gevraagd had.

Het hele weekend: geen telefoontje.
Vermoedde dat hij misschien het hele weekend bij haar was. Hij kon zo slecht altijd alleen zijn, verbaasde me niet dat hij direct na een week of zo, meteen al elke dag bij haar was. Dus dat zou dit weekend ook wel zo geweest zijn.

Kon het goed hebben.
Vrijdagavond voelde ik me heel goed en dat is wel een beetje zo gebleven het weekend.
Vanmiddag kwam ik thuis van mijn werk en zag een mailtje van hem in mijn box.
Het was een mailtje dat hij naar meerdere mensen tegelijk had gestuurd, geen persoonlijk mailtje dus: dat hij op de pc thuis een probleem had en of mailtjes naar zijn werkadres konden worden gestuurd.