Afgelopen weekend was het een jaar geleden dat wij met veel gedoe uit elkaar zijn gegaan. Ik moet eerlijk toegeven dat het mij zwaar is gevallen. Normaal vier je het met je geliefde als je een mijlpaal van een jaar hebt bereikt en hoopt er nog vele mee te maken. Maar vieren dat je een jaar uit elkaar bent is toch niet iets wat ik kan opbrengen. Ik voelde me verschrikkelijk en dan is het ook nog Koningsdag, waar iedereen vrolijk is en geniet van het mooie weer.

VOLLIEFD 2015!!!

Op de drempel van een fonkelnieuw jaar vol kansen, dromen, plannen en hoop, bespeur ik toch de onvermijdelijke terugblik op het jaar dat ik afsluit. Best bijzonder hoe zo'n gecultiveerd, fictief moment zelfs de meest rationele figuren verrast.

Nooit eerder heb ik een jaar in één woord hoeven vangen met een understatement, "worsteling". Nooit heeft er zoveel stront aan mijn knikker gezeten als dit jaar. Die Murphy wordt bedankt voor z'n fijne wetten...

Heb ik vanmiddag nog een blog aangemaakt omdat ik zit te twijfelen of ik mijn ex nog een kerstkaart zou sturen, krijg ik een brief van een advocatenkantoor..

Ben toch wel benieuwd naar de volgende stelling:
Zijn er nog mensen hier die een kerstkaart versturen naar hun ex? Zo ja of nee waarom dan?

Moet het volgende even kwijt..

Gisteravond een bericht gekregen van mijn ex dat haar zoontje na bijna 7 maanden ineens zo'n verdriet heeft omdat hij moet wisselen tussen verschillende huizen. Dit is namelijk omdat wij nog samen een koophuis hebben maar om de 2 weken in het huis blijven totdat het huis verkocht is.

Ik was de stiefvader van haar zoon en ik mis het mannetje nog dagelijks. Ik heb namelijk van zijn 3e tot aan zijn 8e levensjaar voor hem gezorgd in een samengesteld gezin.

Beste allemaal,

Hier weer even een verhaal van mij na een lange afwezigheid op dit forum.

Het is weer gebeurd. Mijn gevoelens nemen weer een loopje met mij en ik trap er weer in.