Zo zit je op de bank, filmpje te kijken, hier op de site te lezen en wat te reageren, proberen het onrustige gevoel te onderdrukken, proberen om niet steeds te kijken of ze al online is, of dat ze misschien gemaild heeft.....Proberen sterk te zijn en het te accepteren......en dan ineens toch die tranen. T lijkt verdorie Acda en de Munnik wel.

Poeh, wat n drukte in mijn hoofd ineens.....

Heel veel herkenning hier bij de verhalen van anderen, een beetje verdriet en boosheid over de hele discussie hier wie er nou eigenlijk goed reageert, het verdriet over mijn eigen verlies....

De tranen staan op de meest onverwachte momenten in m'n ogen, alles wat ik doe, wat ik zie, wat ik ruik, wat ik hoor, wat ik denk, laat me aan haar denken... Het voelt zo ontzettend leeg van binnen en ik wil het aan niemand laten zien....

Waar kwam je vandaan
waar ga je heen

je laat me alleen met niets dan kou
alleen met pijn
alleen in het duister

waarheen zal ik gaan
nu weer alleen

zonder van wie ik hou
weer alleen zijn
alleen in het duister

Hoe moet ik nu doorgaan
en waar naar toe

waar vind ik de kansen
weer samen te zijn
weg uit het duister

Ik probeer weer op te staan
weet alleen nog niet hoe

maar ik zal weer dansen
zonder de pijn
weg uit het duister

hmmmm, voel me nu echt verrot. Hoewel deze relatie nooit een echte relatie is geweest hebben we er echt allebei kei en keihard aan gewerkt. Stom he, er is absoluut een bepaalde klik, we denken hetzelfde over de toekomst, relaties en zien onszelf ook wel oud worden samen en toch.....toch staat er steeds iets in de weg. Na elke opleving komt er weer een moment van absolute twijfel bij haar, waarbij ze me weer van zich af duwt.

Hoi,

Ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik ben sinds enige tijd weer aan het daten (nadat nu ruim een jaar geleden mijn relatie van 13 jaar eindigde) en na een paar missers ben ik nu al anderhalve maand geregeld met een heeeeeeeele leuke vrouw aan het afspreken. Ze is echt het soort vrouw waarmee ik mezelf graag oud zou zien worden (zonder nu direct de druk bij haar te leggen dat dat met haar moet zijn). Tot zover goed nieuws dus.