A long time I was truly happy, but now that’s over. Now I am truly miserable, a broken man. I’ve lost a piece of me, a piece of my life, a piece I thought would be with me for the rest of my life. I try to forget so I can get some peace, but I can’t. Nothing feels the same to me, nothing makes me smile. I am broken just like my heart is. And I don’t think I will ever be the same again. The person I was is forever lost, I can’t smile, I can’t enjoy the simple things in life and I can’t even sleep normally because every time I close my eyes I see you.

Another thing I've recently learned, the myth of trusting someone.

Ik weet dat het weer een beetje the same story is, maar het is nu bij 3 weken uit met mn exvriendin (4,5 jaar met haar gehad) en ik heb helemaal niks meer van haar gehoord. Het enige is dat ze haar krabbels prive heeft gemaakt voor mij, dat een vriendin van haar mij heeft verwijderd uit haar hyves en voor de rest niks..... Ik vraag me nu gewoon af, zou ze me missen? ze heeft me bijna 3 weken helemaal niet gezien of gesproken, haar keuze maar zou ze me nog wel kunnen missen? want bij mij gaat de gedachte door mn hoofd, als je iemand mist ga je niet 3 weken wachten..... is dat zo?

Voel me het ene moment steeds beter, maar een uurtje later voel ik me nog kutter dan dat ik me 2,5 week geleden voelde.... Ik dacht dat het na een tijdje beter zou voelen, maar ik ga haar steeds meer missen....
Ik kan alleen maar weer aan haar denken... Ik zou alles voor haar over hebben... echt alles
Maar het enige wat ik door mijn hoofd hoor dreunen zijn de woorden: Ik wil echt niet meer met je verder, er is gewoon te veel gebeurd......

Ik werd vanochtend weer wakker met een rot gevoel..... Op de 1 of andere manier heb ik ineens het iedee dat mn exvriendin helemaal niks meer aan me laat weten...... Ik kan hier echt heel slecht mee omgaan.... Ik mis haar zo erg en hou ook nog zo veel van haar.....

ik zit nu weer op mn werk, heb het er nog steeds zo moeilijk mee, het is nu iets meer dan 2 weken geleden dat ze het plotseling had uitgemaakt over de tel..... Ik probeer maar nix van me te laten horen, het enige wat ik wel heb gedaan is haar succes wensen op haar nieuwe baan die ze vandaag begonnen is. Gewoon over de mail, Dit is wat ik heb gestuurd:

Hoi ...,

Ik weet dat je ff een tijdje geen contact meer met mij wilde, maar ik wil je wel toch nog ff succes wensen met de eerste dagen van je nieuwe baan.
Ik verwacht ook geen antwoord terug, maar ik wilde je dit iig ff laten weten....

Ik weet het gewoon niet meer.... Ik heb nergens zin in, ik geniet nergens meer van en het weekend.... Just not the same.... Ik ga de HELE dag mn gedachte af om er achter te komen wat ik moet doen... moet ik wat van me laten horen, moet ik iets doen om te laten zien hoeveel ik van haar hou.... of moet ik juist niks van me laten horen, en haar het initiatief laten nemen. Het enige wat ik hoor van mn omgeving is dat ik nix moet doen anders zou ik weer op mn knieen moeten gaar voor haar terwijl zij door het stof zou moeten kruipen...