Ik weet het gewoon niet meer.... Ik heb nergens zin in, ik geniet nergens meer van en het weekend.... Just not the same.... Ik ga de HELE dag mn gedachte af om er achter te komen wat ik moet doen... moet ik wat van me laten horen, moet ik iets doen om te laten zien hoeveel ik van haar hou.... of moet ik juist niks van me laten horen, en haar het initiatief laten nemen. Het enige wat ik hoor van mn omgeving is dat ik nix moet doen anders zou ik weer op mn knieen moeten gaar voor haar terwijl zij door het stof zou moeten kruipen...
Maar dat interesseert me helemaal nix... Ik hou van haar, ik mis haar, en ik kan en wil niet zonder haar...
Het enige waar ik aan kan denken is aan haar...... Zou ze nog aan mij denken? zou ze mij ook missen? Zou ze in zien dat we echt bij elkaar passen? Hoe lang zou dat gaan duren? Komt het wel goed? Ik word helemaal gek als ik er aan denk dat het kan dat ik haar nooit meer bij me heb...
Moet ik nou voor haar vechten of zou ik moeten wachten tot ze voor mij gaat vechten?
Heb je sinds dat het gedaan
Heb je sinds dat het gedaan is niets meer van haar gehoord? Helemaal geen contact? Wat is de reden dat het gedaan is? Daar hangt het allemaal vanaf. Ik zou laten weten dat je haar mist en van haar houdt, daar doe je niets verkeerd mee maar hangt natuurlijk wel af van de situatie.
Succes
contact
Ik heb nog 1 keer contact met haar gehad over de telefoon, ogeveer een week geleden, maar het enige wat ze kan zeggen is dat ze niet meer wil, en me pas weer wil spreken als ik me dr beter over voel en er overheen ben. Ik durf haar ook geen mailtjes meer te sturen, te bellen of te smsen, want dan krijg ik tog alleen maar mailtjes terug dat ze zich steeds beter voelt sinds het uit is..... En de enige reden die ze me wil geven is dat we uit elkaar zijn gegroeid... Ik weet niet wat ik moet doen.... Iedereen zegt dat ik geen contact moet opnemen, maar ik wil haar zo graag zien.....
dan ga je naar haar toe op
dan ga je naar haar toe op een moment dat je denkt dat ze thuis is.
dan probeer je nog een gesprek met haar te voeren van wat is er nou mis gegaan en wat is er aan de hand. maar vertel er inderdaad bij wat jou gevoelens zijn, wees eerlijk en open.
kijk ik heb zelf een relatie van bijna 5.5 jaar en die zit op dit moment ook niet echt lekker.
ik ben ook wel eens om 3u snachts op de scooter gestapt en naar hem toe gereden, de ene keer kwam het goed en de andere keer kon ik zonder te praten weer terug naar huis toe. ik zit nu ook van ik wil bellen smsen, naar hem toe, ik mis hem enzovoord. voel me ook leven loos en zit ook hele dagen te huilen. maar goed hij geeft aan dat hij met rust gelaten wilt worden dus dat moet ik respecteren anders maar ik het alleen maar erger en stood ik hem meer van me af dan dat ik hem weer naar me toe haal. en hij weet ook wel dat ik dagen zit te huilen ik het moeilijk vind om van me telefoon af te blijven, en jou ex weet ook dat jij deze keus niet hebt gemaakt, dus als ze eerlijk tegen over jou is dan geeft ze je een kans om jou vragen en gevoelens op tafel te leggen. als jij daar nog mee zit hoe kan ze dan van jou verwachten dat jij het afsluit. en dan pas gaan praten. dat werkt niet.
kijk maar wat je er mee doet, ik zou het zelf fijn vinden als vrouw zijnde dat die kerel van mij eens achter mij aan zou zitten.
suc6 groetjes
Ik weet t niet..
Ik wil juist heel graag voor haar vechten, maar ze heeft al tegen me gezegd dat ze me niet wil zien of spreken... Ik ben juist bang dat ik mn eigen ruiten ingooi als ik naar haar toe ga... ben bang dat ze me niet binnen laat en alleen maar boos op me word.... het is allemaal heel vaag, als zou ik niets liever doen om alles te doen om haar weer terug te winnen....
Dankjewel voor je reactie
Hey
Eerst en vooral: dat wanhopige gevoel, denken dat je gek wordt, had ik op het begin ook heel erg. Het is bij jou allemaal nog heel vers, dus dat moet (helaas) slijten.
Ik las terug in je blog dat zij wel eens een gesprek met je wou aangaan over het hoe en wat (jij toen niet), want als ik het goed begrijp is er nooit een fatsoenlijk gesprek geweest over de breuk? Nou, misschien toch maar eens over denken of je dat toch niet zou doen: denk dat het je helpt bij je verwerking (de lucht wat uitklaart) en bovendien kan je haar dan ook nog eens vertellen hoe jij je erbij voelt.
Ze heeft toen duidelijk gezegd dat het niet meer goed komt, dus doe het niet met hoge verwachtingen, maar ik denk dat jij je opgelucht voelt als jij jouw kant van het verhaal kunt vertellen (hoe jij je erbij voelt) en het ook misschien beter kan plaatsen (als je haar verhaal gehoord hebt).
Dan geef je aan naar haar toe dat je het er moeilijk mee hebt, maar loop je haar anderzijds toch niet echt achterna.
Tuurlijk denkt zij ook nog aan jou en zal je jou ook wel missen, jullie zijn niet voor niets zo lang samen geweest.
Veel sterkte! Het wordt echt wel weer beter!
Groetjes
Er is geen hoop
Ga er vanuit dat er geen hoop is en dat jullie nooit meer bij elkaar komen. Dat zal je houvast geven, als je weer gaat hopen dan belemert dat je herstel. Je moet los laten, dat is het enige wat je kunt doen. Smeken en door het stof gaan, maakt je niet aantrekkelijk maar zal alleen je eigenwaarde en reputatie schaden. Het zijn niet de woorden die je wilt horen, je wilt het tegenovergestelde, maar dat zal alleen averechts werken.
Mij lukt het ook allemaal niet, ik kan haar ook niet los laten, blijf ook maar van haar houden. Alle uitvluchten ten spijt (drinken, poolen, pokeren, sporten, skeeleren, naar veel vrouwen kijken, praten met mannen en vrouwen, naar de sauna gaan, stappen etc.) ik krijg haar niet uit mijn systeem. Nadenken over onze voormalige relatie en analyseren en de psychologie begrijpen achter relaties, het helpt allemaal niets!
Hoe laat ik haar los, hoe stop ik met houden van haar. Hoe kan ik haar weer zien zonder in tranen uit te barsten? Het zal tijd kosten dat is zeker, misschien moet het slijten, misschien moet ik een ander vinden in mijn leven (maar hoe kan dat lukken nu zij nog zoveel betekend?) Ik wou dat er een antwoord was op deze vragen...