Ik ben er weer, helaas, sinds 2014 een mooie LAT-relatie, in 2017 begon het dipje al, met als dieptepunt de laatste tijd (jaar?).
We hebben elkaar net via de telefoon gesproken, ik ga vanavond weer naar haar toe. Alleen om het uit te praten.
Echter, via de telefoon heeft ze al aangegeven dat mijn gevoel klopt, dat haar afstandelijkheid de laatste tijd alleen maar is toegenomen. "De koek is op!" Voor haar, maar ik hou vanaf 2014 steeds meer en meer van haar, juist omdat zij mij de ruimte gaf in het begin toen ik nog bindingsangst had.

Ik heb een voorbeeldige relatie met een leuke dame, nu nog steeds, maar we zitten in een soort van crisis. Mijn traumatische ervaringen met mijn ex-vrouw jaren geleden komen weer naar boven. Ik heb het vandaag met haar uitvoerig gesproken, waarom ze steeds afstandelijker is geworden. Ligt het aan mij, heeft ze een ander? Ze heeft uiteindelijk verteld dat ze inderdaad afstandelijker is geworden, maar dat helemaal niet wil, ze wil mij niet kwijtraken, en nee, ze heeft geen ander, dat heeft ze mij nadrukkelijk verteld. En dat ze er ook voor onze relatie wil knokken.

Het is weer 5 jaar geleden, de scheiding. Vele issues zijn inmiddels verwaterd, bindingsangst, heimwee naar vroeger heb ik nauwelijks meer. Inmiddels wel een korte relatie gehad, maar één ding verandert niet, het gemis van mijn kids, die ik ik eens in de zoveel tijd zie, de welbekende omgangsregeling.
Mijn gevoelens van papa zijn is een stuk minder, voel me nu veel meer de vrije single, vooral omdat mijn kids inmiddels wat ouder zijn. Maar toch, het gemis, dat blijft, ze blijven tenslotte mijn kinderen.

Beste mensen,

Zelf al een tijdje actief geweest op ldvd heb ik sinds vorig jaar weinig meer erop gezet.
Ben zelf ooit op een keiharde manier erachter gekomen dat mijn ex een ander had, mijn leven was op z'n kop, dacht dat ik dood ging.
Heb op deze site veel meegemaakt, veel troost kunnen vinden, mijn gevoelens kunnen wegschrijven hier, veel steun gehad, en schoppen onder de kont.
Een aantal ldvd'ers ook in het echt ontmoet.
Moet zeggen dat ik sinds vorig jaar erg actief ben geweest om een nieuwe vriendenkring op te bouwen.

Mensen komen en gaan. Het is soms erg moeilijk en pijnlijk, wij mensen hebben de neiging ons te hechten, hechten aan de mooie dingen in het leven. Zoals de mooie momenten in relaties.
Iedere keer als er een mooi moment voorbij komt slaat ook de angst toe, dat zo'n moment slechts van tijdelijke duur is, en dat het voorbij zal gaan.
Uiteindelijk is alles in het leven van tijdelijke duur, maar het mooie is dat er telkens weer wel nieuwe momenten komen, als in een seizoen.

Er zijn diverse soorten liefdes, de wereld is groter dan je denkt. Het mooiste is dat mensen bij elkaar steun kunnen vinden, we hebben behoefte aan steun krijgen en geven. Zolang we dat blijven doen maakt het de wereld de moeite waard.

Werd vandaag geraakt door het liedje van Claudia de Breij:

Groetjes,

Mr Bean

Het huwelijk, een relatie, destijds misschien gewoon mijn hart gevolgd, gewoon gedaan, niet stilgestaan, maar wel aan gehouden. Huwelijk en ook een relatie is een commitment, niet alleen naar elkaar toe maar ook naar de volgende personen:
- de kinderen
- schoonfamilie
- elkaars vrienden
- elkaars kennissen