Ookal denk ik nog wel eens aan je en ben ik nog steeds gekwetst en verdrietig na wat je heb gedaan, het gaat steeds beter met me.
Ik weet in ieder geval dat ik je niet meer wil zien, niet meer wil spreken.

Ik kom steeds vaker tot de conclusie dat we eigenlijk helemaal niet bij elkaar passen, dat de manier waarop jij wil leven helemaal niet bij mij past. Ik kan weer Robbie Williams draaien wanneer ik wil, hoop niet meer bij elk smsje of als de telefoon gaat dat jij het bent.
Ik hoef geen energie meer te teken in een relatie waarin ik me constant moet bewijzen, terwijl jij degene ben die vreemd gaat en me voorgelogen heb. Ik heb niet meer de behoefte om het voor je op te nemen, zeker niet na alle lelijke dingen die je over me heb gezegd.

2 weken geleden heb ik het contact helemaal verbroken. Later hoorde ik van zijn ex (waar hij dus mee vreemd is gegaan) wat hij allemaal over me heeft gezegd. Dat heel onze relatie niks heeft betekent, hij ontkent alles wat hij ooit gezegd heeft, dat hij met me verder wilde, dat hij bij wilde komen wonen, dat ik alles was wat hij zocht in een meisje. Alles is volgens hem een grote leugen.

Hij is nadat hij het uitgemaakt heeft meteen weer terug gegaan naar zijn ex. Ik heb hem dat zo vaak gevraagd, maar hij ontkende dat telkens, zei dat het misschien nog wel goed kon komen tussen ons. Dat we in ieder geval contact zouden houden, wat er ook zou gebeuren. Nu weet ik sinds een week dat hij dat soort dingen alleen maar zei omdat al zijn spullen hier stonden.

Dinsdag komt niet meer........heb gisteren het contact verbroken. Weer werd ik aan de telefoon totaal respectloos behandelt door hem. Ik vroeg alleen of hij dinsdag een uurtje eerder kon komen. Toen gaf hij als antwoord dat hij nog niet wist of hij wel kon. Toen ik daar natuurlijk wat over zei zei hij dat hij andere dingen te doen had en die dingen belangrijker vindt als een sleutel en spullen terugbrengen wat de volgende dag volgens hem ook kan.

Ik natuurlijk helemaal over de rooie. Shit wat was ik kwaad zeg. Het enige wat ik wilde was een uurtje van zijn tijd en daarna hem helemaal met rust laten. Het gewoon op een goede manier afsluiten en hem nog 1 keer zien.

Dat is wat ik dinsdag ga doen. Nu wil ik het echt. Nou ja willen.......natuurlijk wil ik het niet, maar ik zal wel moeten, anders blijf ik mezelf pijn doen en blijft hij me ook pijn doen.

Heb vandaag gehoord dat hij een nieuwe vriendin heeft. Een ex van een aantal jaren geleden. Hij is haar weer tegengekomen en het klikte weer. Tja, ik mag er niks van zeggen, het is over en hij hoeft geen verantwoordelijkheid meer af te leggen. Toch steekt het en doet het onwijs veel pijn.

Ben nu op het punt gekomen dat ik besef dat ik mezelf alleen maar verdriet doe als ik telkens contact met hem opneem. Ik ben er moe van en vooral verdrietig. Uiteindelijk zal het verdriet nog wel even blijven, maar hoop ik dat de pijn snel minder wordt. Ik ben hier al veel te lang mee bezig!!

Vrijdag voor m'n vakantie was natuurlijk een beetje raar gelopen. De dag voordat ik weg ging kwam hij z'n spullen halen. Vreemde dag, na hem weken niet gezien te hebben was hij er opeens weer. Lekker, zo een dag voor je vakantie. Ben er in m'n vakantie dus ook best nog wel mee bezig geweest.

Gelukkig heb ik wel kunnen genieten van de Turkse zon, strand en heb ik me helemaal lens geshopt. De vakantie was echt heerlijk en ik had dus ook helemaal geen zin om na een week weer terug naar Nederland te vliegen.

Gisteren heeft hij me gebeld om te vragen hoe m'n vakantie is geweest. We hebben een tijdje over de vakantie zitten kletsen en over zijn huis, waar hij vorige week de sleutel van heeft gekregen. Ik vroeg of hij het leuk vond als ik een keertje langs kom. Hij belt me deze week om wat af te spreken. Bel je me dan echt? vroeg ik. Waarop hij weer antwoorde; natuurlijk, ik bel je nu toch ook.

Toch is hij nog langs geweest voor m'n vakantie. Vandaag. Hij zou eigenlijk alleen bellen vandaag, maar uiteindelijk is dan toch vandaag langs geweest om zijn spullen op te komen halen.

Toen hij binnen kwam kreeg ik spontaan een zoen op m'n mond van hem. Hij zei dat nu hij zijn spullen kwam halen dat ik niet bang hoefde te zijn dat ik hem niet meer zou zien. Ik keek hem aan en hij zei dat hij aan m'n ogen zag dat ik hem niet geloofde. Ik heb hem dus geantwoord dat dat natuurlijk niet zo raar was na de lange tijd dat ik niks van hem gehoord heb. Later kwam hij nog wat drinken en vroeg hij weer of er wat was. Ik zei dat er niks was. Ik probeerde expres een beetje afstand te houden. Weer zei hij; ik zie dat je niet gelooft dat ik je na je vakantie nog wil zien. Maar ik beloof je echt dat dat goed komt.

Nou meneer heeft zich deze keer in ieder geval eens aan zijn woord gehouden. Op weg naar de Kuip voor het concert van Marco Borsato kreeg ik een smsje van hem, dat hij wat problemen had met het huis en dat hij me morgen belt, omdat dat wat makkelijker praat.

Toevallig die middag, toen ik even een tukkie aan het doen was omdat het vanavond laat zou worden nog over hem gedroomd. Daarna op weg naar de Kuip dat smsje. Je begrijpt dus dat de tekst Ik leef niet meer voor jou uit m'n tenen werd meegezongen. Jammer dat nummer als Waarom nou jij en Margerita het weer wat moeilijker maken.
Maar goed, Marco Borsato was top!!