Hallo lieve LDVD ers,

Nu heb ik me toch net wat gehad...

Sinds we uit elkaar zijn mijn man en ik, heb ik geprobeerd alles keurig te regelen. We hebben een eigen huis en waren getrouwd dus dat brengt de nodige regelzaken met zich mee.
Steeds maar weer liep ik tegen zijn stil zwijgen aan, hij reageert niet op mijn e- mails, niet op mijn verzoeken een brief te tekenen en noem maar op... En dit terwijl ik hem de spullen wel keurig nastuur.
Nu heb ik hem afgelopen donderdag weer een verzoek gestuurd mij een belangrijke brief op te sturen van de gemeente,,, maar hij doet het niet.

Vandaag mijn eerste vakantiedag... 4 weken heb ik in totaal... wat moet ik er mee!.. Mijn ex heeft nu ook vakantie, ook 4 weken... we zouden met vakantie gaan, zoals elk jaar!. Dit jaar hadden we de vakantie geboekt naar een plek waar hij graag naar toe wilde. Geboekt op 2 mei.... 5 mei ging hij weg!!!. Er is wat dat aan gaat zoveel ongeloof.
De hele dag maalt mijn hoofd al, alleen maar kan ik denken aan hem. Ik wordt er gek van... Dat gaat nog wat worden de komende weken. pff.

we gaan naar de tien weken.. na een relatie van 10 jaar.... de verwarring is weg... het zware hart ook, het gemis wat zich na een aantal weken aandiende en na 6 weken steeds erger werd, heeft zijn hoogte punt volgens mij nog niet bereikt, maar het gevoel wordt wel anders.... meer een gevoel van alleen zijn nu..De dag dat hij mij verliet was een woensdag en afgelopen woensdag was weer de eerste die ik als een gewone dag zag, net als eerst...
Mensen vragen nog wel hoe het gaat, maar minder als eerst.. er zijn er zelfs al die denken dat het wel weer gaat.

Het is nu 6 weken geleden dat je bent vertrokken.. 6 weken van pijn, verdriet, en gemis. 6 weken van vallen en op staan. Bijna 10 jaar waren we samen, 10 jaar waarin veel gebeurde, veel onheil van buiten, waardoor we teveel met problemen aan het oplossen waren ipv. met ons zelf bezig te zijn...Mijn verstand weet dat we uit elkaar gegroeid zijn en dat het er uiteindelijk toch wel van gekomen was, maar mijn hart kan het nog niet rijmen.. Het gemis lijkt ook niet minder te worden. Soms even gaat het goed, maar vandaag was de leegte, het gemis zo erg, dat ik vreselijk heb zitten huilen..