Hallo lieve LDVD ers,

Nu heb ik me toch net wat gehad...

Sinds we uit elkaar zijn mijn man en ik, heb ik geprobeerd alles keurig te regelen. We hebben een eigen huis en waren getrouwd dus dat brengt de nodige regelzaken met zich mee.
Steeds maar weer liep ik tegen zijn stil zwijgen aan, hij reageert niet op mijn e- mails, niet op mijn verzoeken een brief te tekenen en noem maar op... En dit terwijl ik hem de spullen wel keurig nastuur.
Nu heb ik hem afgelopen donderdag weer een verzoek gestuurd mij een belangrijke brief op te sturen van de gemeente,,, maar hij doet het niet.
Ga ik net boodschappen halen en rij ik de straat uit... zie ik hem rijden... Ik ben net zo lang achter hem aan gereden door de stad tot hij stoptte... en toen heb ik hem eens even naar zijn gedrag gevraagd. Nou lieve mensen ik werd zo boos op hem, ik heb al mijn frustraties er uit gegooid... De halve stad heeft me kunne horen ( schamen) maar goed! Daar kan ik niks meer aan veranderen, het is gebeurd.

Ik was daarna zo ontzettend opgelucht, dat ik hem nu eindelijk eens zag en hem kon zeggen wat ik van hem vond.
Nu ben ik weer thuis, heb boodschappen gedaan en voel me goed.
Jullie moeten weten, dat hij mij sinds zijn vertrek ruim 2 maand geleden behandelt alsof ik een scharrel was. We waren 10 jaar samen.
De afgelopen twee maanden waren vreselijk voor me, heb nu vakantie, waar ik ook geen zin in heb, maar maandag ga ik met de kinderen wel een weekje naar zee.

En weten jullie wat... Ik geloof dat ik er maar eens iets van moet maken... Had ik niet gedacht dat ik boos op hem kon zijn, maar net was ik furieus....

Allemaal bedankt voor het luisteren

Kus Lima