Hallo allemaal,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier iets heb geplaatst. Het ging de laatste tijd wel goed met me, maar nu weer even niet helaas. Er zijn in de tussentijd ook veel dingen gebeurd.

Omdat ik muziek een stuk mooier vind dan gewoon wat woorden heb ik maar eens een mooi nummer opgezocht. Ik luister het al een aantal dagen en vond het heel erg mooi, dus bij deze wil ik het met jullie delen .

Het is best toepasselijk voor mezelf kwam ik achter en misschien ook wel voor meerderen van jullie. Het beschrijft denk ik wel aardig hoe ik me voel de laatste paar dagen. Daarbij maakt de mooie stem van Florence Welch het helemaal een prachtig nummer. Ik hoop dat jullie het net zo mooi vinden als ik.

Hallo allemaal,

Daar ben ik weer eens. Over het algemeen gaat het wel aardig met me, behalve dat ik me een soort van eenzaam voel. Ik vind dat zelf best heftig klinken als ik het zo neer schrijf. Nog steeds mis ik het om iedere avond slaap lekker tegen iemand te zeggen en dat soort stomme dingetjes. Voor de rest heb ik het wel ook heel gezellig met andere mensen, maar ik heb soms weer dat eenzame gevoel dat me bekruipt als ik alleen ben, hoe leuk ik het ook heb met anderen. Een soort van alleen-op-de-wereld gevoel

De vakantie is weer voorbij en ik ben weer begonnen met mijn studie. Net voor de vakantie is mijn relatie uit gegaan en ik heb de vakantie kunnen gebruiken om mezelf weer een beetje op de rit te krijgen.
Een paar weken terug keek ik er erg naar uit om weer te gaan beginnen met mijn studie en om weer wat andere mensen te zien. Ook dacht ik dat het wel fijn zou zijn om wat structuur te krijgen in mijn dagelijks leven.

Niets lijkt op het moment minder waar... Het valt me ineens allemaal vrij zwaar dat "normale leven". Er is namelijk een heel groot deel weg gevallen kom ik nu achter, dat deel dat was hij. In de avond na een lange dag ging ik altijd met veel zin naar hem toe of hij kwam naar mij. Dan gingen we vaak niet eens iets bijzonders doen, maar het was altijd heel fijn en gezellig.
Dat was dan mijn lichtpunt van die dag.

Gisteravond met vrienden gezeten, daar was hij ook bij. Alles was heel gezellig, niets mis mee. De drank vloeide rijkelijk en op den duur was iedereen niet zo helder meer en ik ook niet.
Op dit soort avonden gebeurt het altijd dat we toch nog erg naar elkaar toe trekken, eigenlijk altijd als we elkaar zien. We hebben altijd hele leuke gesprekken, soms zo erg dat onze andere vrienden er niets meer van volgen. Aan de ene kant vind ik het geweldig dat we dit gewoon nog kunnen, maar aan de andere kant kan dit wel af en toe zorgen voor een moeilijk moment aan mijn kant achteraf.

Hallo allemaal,

Ik ben nieuw hier, hoewel ik eigenlijk al wel een tijdje stiekem mee lees. Dat gaf en geeft me vaak rust en steun, om te weten dat er ook zat anderen rond lopen met dezelfde gevoelens die bij de achtbaanrit genaamd liefdesverdriet komen kijken. Nu leek het me ook wel eens verhelderend en fijn om mijn eigen verhaal hier neer te zetten, ondanks dat ik dat toch wel een beetje moeilijk vind. Ik hoop dat dit me helpt om af en toe een beetje mijn ei kwijt te kunnen, ondanks dat het allemaal niet zo heel vers meer is voor mij.