Inmiddels ben ik nu vier maanden verder, heb en zoek nogsteeds contact om de kleinste dingen.. Het feit dat ze gewoon nooit meer wil, en van jullie allemaal vele lieve en wijze reactie's heb gehad.. Blijf ik ( alsof ik het lekker vindt ofzo ) hangen in het gevoel, dat ik het gewoon niet aankan.. Wordt er zo gek van, drink ook steeds meer, om maar te vluchten voor het nare gevoel.. Mensen het gaat echt niet goed zo, ik wil dat er een moment komt van: Nu is het klaar en ga je verder.. Maar tot op heden, is het nogsteeds niet gekomen.. Ik dacht toen te weten, dat er toch geen toekomst in zat..

Whaa!! bereid je je voor om met de eerste dag beginnen zonder contact.. Loop ik in het centrum, kom ik weer tegen!! Ben al bang voor het gevecht om geen contact te hebben, kan ik weer opnieuw beginnen.. Me moeder kwam vandaag langs, en zegt dat het nu echt tijd is na vier maanden.. Dat je al je energie en je aandacht aan je dochter en je vrienden geeft, ze is wel hard maar heeft toch gelijk..

Me dochter en vrienden staan volledig achter me, en toch laat ik al me energie aan me ex vloeien!! Elke dag weer vechten, wordt er zo moe van.. Hoe doen jullie dit??

Knuf Jammer78

Elke keer als ik naar bed ga, dan komen erplanne voor morgen die hoopgevens zijn.. Maar als ik dan wakker wordt, weet ik niks meer.. Hoe kan dat nou, iemand hetzelfde?? Vandaag is dag 1, dat er geen contact meer is, na vier maanden.. Hoelang trek je dit??

Het verhaal van de vorige blog, geeft me weer hoop maar ben wel blij voor diegene dat het weer goed is gekomen. Maar weet uit eigen ervaring, dat dat meestal weer mis gaat.. Comtact verliezen en afwijzing, is nogsteeds omdraaglijk.. Ik blijf hier net zolang . dat het minderd.. graaag advies, als jullie me blogs hebben gelezen..

Net weer op msn, gepraat over niks en onzin.. Toch ben je dan weer blij dat je je ex weer gesproken hebt, terwijl ik een dag het advies heb gekregen om geen contact te hebben.. We doen wel normaal tegen elkaar, maar je weet dat ze hierna gewoon weer keihard verder gaat.. Het lijkt er steeds meer op dat ik mezelf express kwets, pmdat dat gevoel beter lijkt dan helemaal geen contact.. Wat the f... moet ik nou doen, ik weet het echt niet meer.. Je neemt genoegen, dat je gewoon een hondje bent, die wanneer zijn baasje (ex) een bot gooit, jij het botje weer netjes komt terug brengen.. Whaa!!

Net kwam ik me ex tegen in de winkel, en hebben een gesprek gehad.. Wat zeer en zeer pijnlijk en confronterend was!! Ze heeft nu echt duidelijk gezegd, dat het gevoel al tijden weg was.. En dat ze helemaal niks meer met me wil, ik kon kiezen of eens in de zoveel maanden bellen van hey hoe gaat het.. Of helemaal niks meer.. Terwijl ik vandaag al helemaal kapot ga van het feit dat ik er maar niet kan loslaten, zit nu jankend te schrijven.. Heb echt het gevoel dat ik er nooit los kan laten, en dus ook nooit meer verder kom.. En de manier waarop ze het zegt, is echt een ander persoon..

Lieve mensen,

Gister uit geweest, opzich een leuke avond.. Maar vannochtend stond de duivel meteen weer voor me neus, en dan weet je meteen dat je je ex nog net zo hard mist.. Toen ik naar huis ging gister, wilde ik er zo graag bellen met de gedachte dat het weer allemaal goed was.. Heb het niet gedaan, maar wat is het meteen weer een dag waar je zwaar tegenop kijkt.. Ik heb nu pas een dag geen contact gehad, en het is al bijna vier maanden uit.. Maar het voelt nog als gister, kijk wel op de negatieve dingen die ik had opgeschreven maar het missen wint het toch steeds weer..