Gister kreeg ik een sms, dat ze het toch een beter plan vindt om geen contact meer te hebben.. Omdat ze weet dat ik nog zeer graag hoop dat het goed komt, ik had op advies van jullie een lijst gemaakt met negatieve dingen die ze had.. En dat werdt toch een behoorlijk lijstje, maar door dat smsje gister kon ik niet meer slapen.. Loop nu als een zombie rond, wat is het toch dat je zo een persoon niet los kan laten.. Drie maanden zijn er al voorbij, en ze beheerst me hele dag/leven nogsteeds.. Lieve mensen wordt er langzaam aan echt gek van, hoelang trekt een mens dit..

In me eerdere blog schreef ik al, dat me ex geen relatie meer wil. Ik had haar in de afgeolpen maanden vele brieven geschreven, maar nooit gestuurd. Nu wilde ze deze graag lezen en houden, heb ze gister in haar brievenbus gedaan. Weet nou niet hoe ze daar over zou denken, en vindt het zo moeilijk om geen contact te zoeken. Weet echt niet hoe het proces van loslaten, draagbaar is en hoe vol te houden.

Net aan de telefoon gehad, dat ze niets meer nooit meer wil.. En de moeite die ik doe irritant vindt, en het aan iemad amders moet geven die het wel waardeerd.. Kan toch niet zomaar iemand van de straat plukken, en dat terwijl je nog vol verdriet zit.. Weet het even niet meer!!

Jammer78

Hello,

Gister hadden we nog sms contact, waarbij ik melde dat ik de laatste maanden veel brieven had geschreven aan haar.. Toen vroeg ze, of die mocht lezen en houden. Ik zei dat dat mocht, en dat ze vanmiddag tijd zou hebben. Heb dus nog niets gehoord, zit ik dus weer alleen thuis helemaal me kop weer vol. Loslaten is gewoon nog steeds geen optie blijkt, je begint steeds meer te twijfelen of je het wel kan. Weet niet of ik haar nu moet smsen, maar dat is dan weer opdringerig. Terwijl zei eigenlijk nergens last van heeft, en gewoon verder gaat met haar leven. Ik haat dit gevoel!!

Willen jullie graag het liedje van:

Dio - Tijdmachine op you tube willen luisteren!! Thanx!!

Knuf Jammer78

Dag mede lvdvers,

Ik heb al een paar blogs geschreven, maar zal eerlijk zijn dat ik toen in een zware afkick zat van opium. Heb het godzijdank gered, ben weer terug op aarde. Maar besef me meteen dat drie maanden me ex me heeft verlaten, en het voelt weer als gister. Was eerst verdoofd natuurlijk, maar lees nu alle blogs weer en herken alles weer. Het niet alleen kunnen zijn, moeilijk om weer dingen op te pakken. Sport wel weer, maar val in de middag nog vaak in een gat.

Beste mede ldvders,