Gister uit geweest, opzich een leuke avond.. Maar vannochtend stond de duivel meteen weer voor me neus, en dan weet je meteen dat je je ex nog net zo hard mist.. Toen ik naar huis ging gister, wilde ik er zo graag bellen met de gedachte dat het weer allemaal goed was.. Heb het niet gedaan, maar wat is het meteen weer een dag waar je zwaar tegenop kijkt.. Ik heb nu pas een dag geen contact gehad, en het is al bijna vier maanden uit.. Maar het voelt nog als gister, kijk wel op de negatieve dingen die ik had opgeschreven maar het missen wint het toch steeds weer..

En ook dat alleen zijn, heb het gevoel dat me dat nooit gaat lukken.. Wat een kl.. gevoel weer als je wakker wordt, het laat je ook geen moment met rust.. En wil haar zo graag bellen, maar ze wil het niet of zal het vervelend vinden.. Hoe krijg je nou acceptatie dat het gewoon echt over is, heb er zo een moeite mee.. En om maar steeds elke dag weer door te gaan, lijkt wel of het steeds zwaarder wordt.. En gister met uitgaan, heb ik geen moment aan haar gedacht, maar zal wel door de alcohol komen en het uitgaan.. Maar heb het weer verlopig gehad met uitgaan, ben nu 32 en je komt alleen maar dronken mensen tegen..

OOh lieve mensen, wanneer houdt het een keer op..

Knuf Jammer78