Eergisteren schreef ik je mijn hartelijke berichtje en heb nog niks gehoord.
Ook niet vraag je hoe het met me is, eigenlijk niks, maar was te verwachten na de laatste tijd.

Onze eerste date nadat het 2 jaar uit was, was ook voor mij een beetje een verwerking. De date was voor mij een stap in de realiteit omdat ik je anderhalf jaar niet had gehoord of gezien en dat maakte me niet helemaal uit het verleden kunnen stappen. Nu hadden we de afspraak om het rustig aan te proberen. Zo 1 keer per week. Waar niks van terecht is gekomen. Ik hield me aan de afspraak.

Het contact met mijn ex is weer gekomen door een per ongeluk, verkeerd gestuurde mail van ex, het was over voor 2 jaar.

Het verloop voor mij is dat het eigenlijk niet is hoe ik het zou willen, heel erg jammer en pijnlijk weer. Ex zijn omstandigheden zijn niet zo best, bedrijf kwijt, huis, enz. Ik heb ex aangeboden om te helpen. Heeft wel werk nog. Ook nog onderdak, bij familie en anderen. Als hij alles op orde heeft, wil hij weer een relatie.

Vanavond heb ik een afspraakje met ex na 2 jaar dat het uit is, we gaan naar een kroegje met leuke muziek.

Juli 2011 was het afgelopen...,ik kwam in een zware shock terecht, ziek van liefdesverdriet.
Geprobeerd op een laag pitje samen, laatste keer gezien in september 2011 en gesmst in december.

Contact is weer gekomen doordat ik een per ongeluk, verkeerd verstuurd mailtje kreeg van ex en zo is het in gang gezet. Was en ben nog steeds bezig om uit die vreselijke weg van het grote liefdesverdriet te komen.

Ex zijn woorden:

Vanmorgen een rot gevoel, door het liefdesverdriet en ik schreef al een blogje, dat ik opgeslagen had, en dat heeft me er uit getrokken, hier is het blogje.

Rot gevoel, door het liefdesverdriet, ik ga er iets aan doen, zet even de radio aan, wat een geklets, ik heb er nog een cd inzitten, pas gebrand en zet hem op.

Dank je Beyonce, jij trok me in 1 keer er uit, je beseft het niet nu, maar weet wat jouw muziek nu met mij doet, thanksss! Wat een optimaal moment, extase...

Ik was weer vannacht op het internet aan het speuren, op zoek naar antwoorden en ik las er weer van alles...
Schrijf het even in mijn beleving over het niet voeden van het liefdesverdriet.

Als je iets hebt losgelaten in het liefdesverdriet dan kun je het beter niet gaan voeden meer omdat het weer terug zou kunnen komen en de uitkomst is een terugval.

Loop in de regen, moet er opeens nu aan denken, op het plein, zie het terras aan het water liggen, leeg omdat het regent.
Daar zaten jij en ik zo vaak in "onze" Ierse pub. Leuke muziek onder het eten.
Te eten, te drinken, verliefd...
Wat doet het toch zeer om dat te moeten herbeleven, daar sta je dan te kijken hoe het was...
Ooooh Amsterdam wat ben je mooi...

Ik moet er iets aan doen, kan niet zo doorgaan mezelf te pijnigen met die gedachtes.

Lieve Ldvders,

Hoe vergaat jouw liefdesverdriet? Liefdesverdriet is echt wel een bezit vind ik.

Suggesties misschien voor de verwerking, na langere tijd geen contact, in het liefdesverdriet?

No contact, hoe wordt het ervaren? Met of zonder liefdesverdriet.

Zijn er ook Ldvders die ex na lange tijd toevallig tegenkwam, hoe reageerde je? Of hoe ga je reageren als je ex ziet?

Zijn er ook Ldvders die na lange tijd nog steeds liefdesverdriet hebben zoals ik?

Alvast hartelijk bedankt.