Hoi allemaal,

Nog een stukje wat ik even van me af wil schrijven.

Omdat ik in een reorganisatie boventallig ben verklaard zit ik momenteel bij een outplacement bureau.
Vorige week in het intake gesprek kreeg ik daar de Kubler-Ross rouwverwerkingscurve te zien, met de vraag waar in de curve ik nu zit. Zowel ontslag als het eindigen van een relatie staan in de top 5 van rouw verwerking. Uiteraard ging dit over het ontslag en niet over mijn liefdesverdriet, maar het enige waar ik aan kon denken was dat laatste.

Hoi allemaal,

Ik moet het gewoon even opschrijven.

Ik kan niet zeggen dat het goed ging maar het ging vooruit zal ik maar zeggen.
Het hakt er gewoon in een relatie die vanuit het niets beëindigt wordt en de afstandelijkheid die daar meteen opvolgde en nu na bijna twee maanden kan ik nog steeds niet aan die afstandelijkheid wennen.

Rationeel snap ik helemaal dat ik het gewoon opzij moet zetten, dat is gebeurt was leuk en nu is het niet meer. Als het ware gewoon niet maar aan denken en alleen nog maar vooruit kijken, er iets van gaan maken.

Hoi allemaal,

Nadat mijn vriendin het heeft uitgemaakt (bijna een maand geleden) begon ze met inpakken. Ze kwam echter maar halverwege en toen kwam ze erachter dat ze de spullen niet kon stallen. Ze heeft een grote tas ingepakt en is terug naar het buitenland vertrokken (van nu af aan raad ik ieder stel af om een lange afstandsrelatie te proberen, ook al lijkt het nog zo logisch qua werk, etc.).
Ik moet eerlijk toegeven dat ik haar permissie heb gegeven om het zo te doen, de spullen te laten staan, ik wilde haar op dat moment bij me houden en dacht niet verder na.

Het is nu bijna een maand geleden dat ze het uitmaakte.
Een relatie van meer dan 13 jaar was in een aantal dagen volledig verdwenen, en het waarom was voor mij volledig onduidelijk, ik had het ook echt niet zien aankomen.

Nu na bijna een maand zijn er momenten waarop ik me geheel realiseer dat ik het moet accepteren, moet doorgaan.

We hadden al meer dan 13 jaar een relatie (waren al 18 jaar vrienden) en alles leek geheel goed te gaan.

Enige moeilijke dat plaatsvond was dat mijn vriendin eind vorig jaar in het buitenland ging werken en we elkaar minder zagen, maar het wel probeerde goed te laten werken. Met kerst was ze nog speciaal teruggekomen en hadden we een fantastische twee weken. Het afscheid was weer lastig op het vliegveld, maar we waren al aan het plannen voor april dat ik naar haar zou komen.