En daar was het opeens. Een facebook foto op jouw bedrijfspagina. Een foto van bladeren, waar je met je voet een patroon in had gemaakt. De foto valt uit de toon, want het gaat helemaal niet over je bedrijf. Mijn adem stokt even in mijn keel. Zulke patronen maakte je altijd op ons plekje, voor mij. Ik word er onrustig van. Bedoel je er wat mee? Of is het voor iemand anders? Ik zoek of ik aanknopingspunten zie dat het ook op ons plekje is. Maar die kan ik niet vinden.
Gisteren hoorde ik op een feestje iemand over mijn ex praten. Mijn ex had gezegd dat hij de afgelopen jaren verkeerd bezig geweest was op liefdesgebied. Maar dat hij het nu beter wil doen. Dat hij zijn nieuwe liefde nu koestert. Er echt voor gaat... Pats, die woorden hakten er in. Niet dat ik hem nu terug wil. Maar toch he, het gevoel dat het laatste draadje nu echt werd doorgeknipt. Ik wist het wel, maar zoiets is toch confronterend. Toch komt in je op waarom gaat hij de liefde nu pas koesteren? Ik baalde dat het me toch zoveel deed. Het was een teken dat ik nog niet genezen ben van ldvd.
Gisteren maakte ik een wandeling. Een flashback van toen. De vorige keer dat ik daar liep bracht ik de wandeling sms-end met hem door. Het gevoel van toen. Het kwam weer even zo dichtbij.
Vandaag is het een maand geleden sinds ons laatste gesprek. Ik heb geen contact meer gehad. Ik denk nog dagelijks aan hem. Maar het zware gevoel daarbij dat ik een maand geleden had, wordt minder. Ook merk ik soms dat ik uren niet aan hem denk. Het achtbaantje maakt minder loopings. Verliefde ikje is er nog steeds wel, en bij vlagen ben ik nog verdrietig en mis ik hem, maar het andere deel in mij begint rust te vinden en troost en beschermt verliefde ikje zoveel mogelijk. Het is goed zo.
Anderhalve week geleden heb ik je toch nog gebeld. Ik had een andere jij aan de lijn, dan de jij die mij de vorige keer zo vrolijk vertelde dat je een nieuwe relatie had. Je vertelde dat je nog steeds op zoek bent naar jezelf. Dat je je ook met haar eenzaam voelt en nog steeds niet weet of je wel een relatie wilt. Dat je het nu allemaal open en eerlijk wilt doen, maar dat je geen idee hebt waar het heen gaat. Dat je nu niet vrolijk met een ander door gaat, maar erg worstelt.
Allemaal wel bekend misschien...maar wel goed om het een keer heel nuchter te horen
http://vimeo.com/utwente/psychologie-van-de-verliefde
vanaf 00:51 ongeveer gaat het over ldvd.
En daar zit ik dan op mijn werk. Vanmorgen werd ik blij wakker. Maar nu komt het weer. Een zwaarmoedigheid die ik in mijn hele lijf voel, die me neer wil sabelen.
Ik hoor mezelf vertellen aan collega’s, hoe fijn ik ben uitgerust na mijn vakantie. Hoe geweldig het was. Inside my heart is breaking, my make-up may be flaking, But my smile stays on…the show must go on!