en daar zit blauwzonnetje weer. In tranen...

Ik was zo goed op weg. Zo goed weer mezelf aan het oprapen. Zo goed weer aan het genieten van het leven. De rust in mezelf weer vinden. 3 dagen geleden hem weer gesproken na 3 maanden. Het gesprek was goed. Ik was sterk.
Ik heb duidelijkheid gekregen over die andere vrouw. Dat luchtte op. Dat was maar een roddel. Dat gaf rust. Ik voelde dat ik echt verder kon..

Net als velen van jullie was ik ook aan het dubben over het wel/geen berichtje sturen met oud en nieuw. De blog van Chelle (http://www.ldvd.nl/van-de-ex-een-%E2%80%9Cafsluiting-eisen%E2%80%9D-om-m... ) was heel verhelderend. Mijn besluit stond vast: geen berichtje naar hem!

Maar gisteren belde een vriend van vroeger op, niet gehinderd door enige kennis van mijn florissante liefdesleven. De arme man kreeg een uur een stortvloed aan ldvd te horen. Ik hoorde mezelf praten maar kon niet stoppen.

Ik merk dat het weer stil in mij wordt. Ik was zo goed op weg..vrolijk. Wilde zelfs de site verlaten hier. Lachte om mijn bridget jones actie (vorige blog). Maar nu heb ik tóch weer een dipje. Toch weer even hier van mij afschrijven.

Drie weken geleden kondigde ik aan hier weg te gaan. Maar toch lees ik sporadisch mee. Het gaat nog in vlagen.
Ik was niet meer van plan om een blog te schrijven..maar moest vandaag zo grinniken om mezelf..dat ik dit met jullie wil delen.

Lieve ldvd'ers,

een aantal lieve ldvd'er zijn mij al voorgegaan....maar ook ik voel me steeds beter. Het was een lange achtbaan van ldvd. Ik heb nog nooit zo'n lange heftige pijn gevoeld. In december 2011 schreef ik mijn eerste blog. Daarna had ik een knipperlichtrelatie met ex. Sinds eind juli is het echt uit. Ik ben diep gegaan. Oh wat was het een nachtmerrie..ik at niet meer, ik sliep slecht. Ik maalde alleen maar. Wat een gevecht was het met mezelf om geen contact te zoeken met hem.

Wat een woelige tijd is dit. De enorme boosheid over de ontdekking dat mijn ex met nóg een vrouw wat had, is wat gezakt. Oh wat heb ik de afgelopen dagen gemene gedachten gehad zeg. Zo kende ik mezelf echt niet. Ik sliep en at er weer slecht van. Ik moest echt mezelf inhouden om geen contact te zoeken en hem de waarheid te zeggen. Ik ben trots dat ik het niet heb gedaan. Het zou alleen maar een scene opleveren...en hij zou sorry zeggen of het ontkennen. Toevallig smste een collega/vriendin van hem mij een paar dagen geleden over iets anders. Wat ben ik blij dat ze dit deed.

mmm...had ik maar eerder van deze app geweten..goede uitvinding!