Hij zou langkomen om wat het kamertje nog op te knappen dat hij in slechte staat heeft achtergelaten. Dat zou hij doen als het zou regenen, want dan hoeft hij niet te werken. Gisteravond regende het, maar hij kwam niet. Ben langs zijn huis gereden. Zijn auto stond er. En die van haar ook. En ze waren thuis. Stomme actie, maar ik moest het weten. Ik kan er niet meer tegen. Zie het echt niet meer zitten. Ik mis hem zo vreselijk. 7 weken weken geleden zei hij nog dat hij van me hield en nu niet meer. Nu is hij nog steeds bezig zijn nieuwe vriendin aan iedereen voor te stellen. Ik voel me zo alleen zonder hem.

Heb haar vanavond weer gesproken.
Ging weer eens niet van harte van haar kant.
Zodra ik over mijn gevoel begin te praten wil ze niet meer praten en begin ik weer te janken en voel ik me weer zo verschrikkelijk eenzaam!
Wat moet ik er nou mee? Ze is al 12 weken weg morgen en ik voel me nog even kut als de eerste dag!
Ik wil zo graag dat ze me vasthoud en me troost, maar dat wil zij niet, niet meer althans...
In het begin kwam ze nog wel een keertje langs, nu helemaal niet meer. Al die 12 weken zit ik hier nu alleen te kijken, heb alleen 2x een van mijn broers op bezoek gehad en 2x een collega, maar aan hen heb ik ook helemaal niets!

hey mensen ik ben toevallig op deze site terecht gekomen en dit leek me de perfecte site om over mijn problemen met mijn vriend te schrijven.. nou hier komt ie dan..

ik heb nu bijna 2 maanden een vriend maar hij is heel anders dan dan ik had verwacht..
in het begin zag ik hem iedere dag en kwam hij vaak nog fftjes mee naar binnen.. maar nu.. het lijkt wel alsof we al een oud bejaarden stelletje zijn..

we zijn nooit meer alleen altijd met vrienden nooit meer leuke dingen doen..

ja ik weet het het zijn maar 2 maanden maar ik vraag me steeds vaker af wat ik met hem moet.. volgens mij heeft het er ook mee te maken dat ik bang ben om weer alleen te zijn..

I'm sorry for the times that I made you scream
for the times that I killed your dreams
for the times that I made your whole world rumble

for the times that I made you cry
for the times that I told you lies
for the times that I watched and let you stumble ...

Lieve jongen,
dit is denk ik een soort afscheidsbrief aan je.
Je hebt mij daarstraks héél wat duidelijk gemaakt!
Ik dacht echt dat het terug goed ging komen tussen ons!
Jij dacht er juist hetzelfde over..
Maar ik heb het weer verpest met mijn getwijfel...gewoon mijn getwijfel aan de hele situatie van vorige week...
Ik dacht dat je me gebruikte.....je zei van niet, ik geloofde je niet...en je had gelijk!

Dit zeg ik in naam van allen die hier hun verhaal hebben geschreven en die een negatieve reactie hebben ontvangen van selinakyle.Eerst en vooral, lees eens goed wat er in mijn verhaal stond. Ik vroeg om raad! Niet om mij de grond in te boren! Dit heb je blijkbaar niet met mij alleen gedaan.Vind je het zo leuk om mensen de grond in te boren?? Ben jij dan zo perfect? Of nee...te kortzichting om te zien hoe de werkelijke mensheid in elkaar zit? Sorry hoor, maar ik zou niet graag in jou schoenen staan. Het leven moet voor jou geen pretje zijn. In alles het negatieve zien en op alles commentaar! Ik heb ook zo'n toffe buurman, die heeft al lang geen vrienden meer.Wie weet...misschien ben je ook wel al heel alleen op deze wereld? Dit verklaart waarschijnlijk meteen waarom je zo'n zuurpruim bent.

Had het vanochtend heel moeilijk toen ik wakker werd. Heb alle spulletjes die ik van hem heb gehad in een doos gedaan. Ben er nog niet aan toe om het weg te gooien. Dus dit is voor nu de beste oplossing. Verder heb ik al zijn smsjes gewist in mijn telefoon. Ik ga beginnen met een schone lei.....

het is vandaag psies 3 weken geleden dat ie het mij vertelde dat ie et allemaal nie meer wist en beter von dat et over zou zijn...ik herinner me et nog als de dag van gister...sterker ben ik wel, huil al een stuk minder maar jah bij sommige liedjes kan ik me gewoon nie inhouden...maar de pijn wil maar nie weg het voelt gewoon alsof er nu iets mist in mijn leven...mn ma zegt steeds dak ben veranderd, bijna alleen nog maar op mn kamer zit...ik wil nie dat ze merken hoe ik er aan toe ben wat ik doe...ik wil nie langer op mn kamer zitten en bang zijn dat er iemand binnenkomt en me ziet...ik wil da