Hallo, wil eerst even kwijt dat jullie een groet steun zijn geweest de laatste maanden!!
Heb soms ook het idee dat ik het nog niet zo slecht heb. Die kerels (en dames) die meteen een ander hebben, vreselijk gevoelloos.
Gelukkig was dat bij mij niet zo. Maar dat brengt ook weer mee dat je elkaar moeilijk los kan laten. Ik ben de afgelopen weken weer heel close met mn ex. We lijken net een super verliefd stel. We gaan alleen maar leuke dingen doen en hij geeft me constant complimentjes hoe leuk ik eruit zie. Het lijkt erop dat hij nooit heeft gewild dat het uitging, maar dat hij door allerlei andere zaken in de war was. Hij zegt niet zonder me te kunnen. We hebben verder nog niets concreet. het gaat ook allemaal weer zo snel en vertrouwd. Soms vraag ik me nog steeds af of ik niet mega in een diep gat ga vallen. wellicht heeft hij uiteindelijk niet genoeg balls om het serieus aan te pakken. Maar nu lijkt het erop dat hij dat wel gaat durven...

....Waarom voel ik me, zelfs na zolang,nog steeds zo slecht? Terwijl de tijd verstrijkt, en ik meer heb kunnen nadenken, begin ik in te zien wat ik wel allemaal niet fout heb gedaan.Het schuldgevoel vreet aan me, wetende dat t mijn schuld was en ik m gewoon kwijt ben. Ik wil veranderen, ookal weet ik dat t eigenlijk geen zin meer heeft.Ik heb alles geprobeert, maar hij ziet me gewoon niet meer staan. Een deel van mij zegt me dat ik t gewoon moet vergeten,en hem los moet laten.Maar alleen de ged8te daaraan beangstigd me al. Het enige zeker in mn leven, het enige waarop ik terug kon vallen, is weg...ik zal me er maar bij moeten neerleggen, en t feit moeten accepteren dat ik al die tijd in een leugen heb geleefd.

Hai mensen ik ben weer terug uit portugal!
heerlijk weer gehad en lekker bijgekleurd
het was de bedoeling dat ik wat tot rust zou komen op vakantie en niet meer aan mn ex te denken, maar ja dat zet je niet zomaar uit je hoofd, dat lukt me gewoon niet hoe graag ik ook wil.
en ook nog iets stoms gedaan, HEM een sms gestuurd...jaja hoe dom kan je zijn!!!!!
zette erin dat ik hem erg miste (hij zou meegaan naar Portugal) maar dat hem dat waarschijnlijk toch niet interreseerde omdat ie toch gelukkig was.
krijg ik een smsje terug van zijn vriendin vanuit haar telefoon...echt triest er stond in dat ik nou eens moest oprotten met mn kut smsjes en dat HIJ nu van haar was bla bla bla.....ik was dus vet kwaad....ik stuurde daarop terug naar haar: van dat ik dr echt een kutwijf vind en dat ze zeker nog noooit liefdesverdriet heeft gehad, dat ik me erg vergist heb in haar en dat hij door haar zo raar doet (hij doet het uiteindelijk gewoon zelf hij is gewoon dom en ziet alleen de dingen die hij wil zien)

Hier een gedicht die ik tegenkwam,en van toepassing vond omdat het vele gevoelens beschrijft.
Een gedicht voor alle vrouwen,mannen,kinderen die zo hard vechten...Allemaal voor het zelfde doel namelijk

Éen Toekomst'

Ik hoop,dat jullie een beetje steun en kracht kunnen halen uit dit gedicht.
Tenminste genoeg,om door te blijven vechten.
Totdat jullie je doel bereikt hebben.
En met een goed gevoel voorruit kunnen kijken.
Dus met een opgeheven hoofd en met een bezeerd,maar nog goed functionerend hart.

Toekomst

Wie de toekomst ziet als tegenwind,

02sep04: Eens kijken of ik mijn voortdurende verliefdheid van 14 jaar wat van me af kan schrijven. Ik zal een verhaal schrijven en op deze site plaatsen.
Al jaren ben ik verliefd op Irene en zij heeft niet die gevoelens die ik voor haar heb. Ik heb haar als collega ontmoet in Den Bosch en ongeveer 8 maanden samengewerkt. Na 14 jaar laat mijn hart haar nog steeds niet los en het lijkt 'ab'normaal te worden, of niet?... Gedurende deze 14 jaar heb ik haar ook niet meer gezien, maar weet wel waar ze woont, e-mail adres en zelfs haar gsm-nummer heb ik. Vaak probeer ik contact te krijgen, maar hierop reageert ze niet.

Dat is wat ik me vandaag voornamelijk heb afgevraagd, waarom vertelt ze zulke dingen? is het verwerking of wat.
Zaterdag had ik een leuke meid leren kennen op de kermis en ik stelde voor dat als ze naar de kermis zou gaan dinsdag dat ik dan wel mee wilde. Nou ze zou nog iets van haar laten horen. Niks meer gehoord. Nu hoor ik vanavond dat ze wel naar de kermis is geweest met een paar vrienden. Waarom kun je dan niet gewoon als vrienden met elkaar omgaan.

Dat is het enige wat ik vraag/vroeg. Ik had al duidelijk gemaakt dat ik geen relatie wilde.

Live sucks

We leerden elkaar kennen op een chatbox waar mensen die misbruikt waren komen. Het klikte best goed en we spraken een keer af in Utrecht. Daar hebben we voor het eerst gezoend en er volgden nog veel vervolg afspraakjes ook al woonde zij in Enkhuizen en ik in Eindhoven. Ik ging op mezelf wonen en zij kwam haast elk weekend naar me toe. We deelden lief en leed. Tot de vakantie van dit jaar
Vrijdag ging ik naar haar toe in Enkhuizen en we hadden tot en met maandag een leuke vakantie. Dinsdag moest zij naar de therapeut maar dan zouden we woensdag naar Utrecht gaan om onze 2 jarige relatie te vieren.