Ik heb vandaag `gezondigd`. De afgelopen dagen heb ik het weer heel moeilijk gehad en vandaag heb ik hem gebeld TEGEN de afspraak in die IK met hem heb gemaakt (dat hij geen contact met me moest opnemen, zie dagboek).

Het kwam zo. Hij stuurde vandaag een mailtje naar mij die voor mijn broertje bestemd was (hij was mailadres kwijt ofzo). Heel impulsief, maar ik pakte de telefoon en belde hem. En toen hij opnam wist ik eigenlijk niet wat ik moest zeggen. Heb toen maar gezegd dat ik zijn mailtje heb doorgestuurd en dat alles goed met me gaat. Het was allemaal heel kort en vluchtig want hij was net bezig zijn opa en oma weg te brengen. Toen zei ik dat hij me, als hij dat wilde, `s avonds terug mocht bellen. Daarna raakte ik in paniek want ik merkte meteen dat ik weer hoop ging koesteren en ik wist dat ik de hele avond op zijn telefoontje zou gaan zitten wachten.

Als je op deze link klikt (en je hebt de quicktime player geinstalleerd) kan je een erg mooi gemaakte, en opbeurende!, animatie bekijken. Een beetje snelle internet verbinding is hiervoor overigens wel handig...

hallo...het gaat stukken beter met me ik ben opgehouden met snijden zag in dat et geen nut had en hulp zoeken wou ik nie dus moest ik et toch echt zelf doen...et is nu maand geleden dat mn ex me heeft gedumpt, ik denk al iets minder aan em, en ik mis en nog echt ongelooflijk ech waar maar de liefde is aan et wegebben...nooit gedacht dat et zou kunnen gebeuren maar echt et kan...ik d8 echt dat ik hopeloos was maar als et bij mij al beter kan gaan dan kan et bij jullie ook! dus ik wens jullie heel veel suc6 met alles en jullie exen zijn al dat verdriet nie waard echt nie! je kan er bovenop komen ik ben er nog lang nie maar ik voel me al stukken beter ik date zelfs al en denk lang zoveel nie meer aan em...et is et beste zo...hij was gewoon nie de ware voor me schijnbaar...STERKTE!!

Vandaag op mijn werk moest ik weer een heel hard mijn best doen om de tranen te bedwingen. Het is vandaag dan ook de dag waarop ze vertrokken is. En dan begint een collega ook nog even over zijn vriendin waarmee hij samenwoont!
Dat is echt iets dat ik niet kan verdragen, net als het zien van de trouwringen van andere collega's of het zien van stelletjes op straat... Het is allemaal zo frustrerend en deprimerend...
Het geluk vind ik niet meer tenzij zij besluit nog eens bij me terug te willen komen om het toch nog een kans te geven en die kans zie ik met de dag kleiner worden.
Gvd! wat hou ik ontzettend veel van haar!

Er is steeds 1 zin die mijn ex zei die steeds in mijn hoofd blijft hangen : " ik heb vaak gedacht ik heb alles een lekker wijfie met lang blond haar een leuk huis, maar eigenlijk had ik helemaal niets." Grrrr... deze zin moet uit mijn hoofd. Net of hij alle leuke momenten is vergeten.

Vandaag 4 weken geleden en voel me leeg. Zij is er overheen, was er al een half jaar mee bezig. Ik weer thuiswonen, geen spullen, geen werk, helemaal niets. Moet nu gaan solliciteren, alleen wie neemt er nou een neergeslagen persoon aan zonder nog enige enthousiasme in z'n donder. Alles heeft zijn glans verloren. Ik doe van alles: stappen, sporten, bezoekjes, internetten, pogingen tot werk zoeken, enz. Af en toe voel ik me opgeladen en denk ik "ik ga ervoor!" De laatste dagen is het weer zwaar klote. Wat moet ik doen ik blijf maar malen en contact zoeken met ergens in mijn hoofd een sprankje zeer valse hoop.