Afgelopen weekend is eigenlijk prima verlopen voor me. Vrijdagavond weer eens met wat vrienden op stap gegaan en hele avond op terrasje gezeten. Was prima weer, en weer ouderwets gezellig. Zaterdag een mooi rustig dagje ervan gemaakt; het was toch niet zo’n fijn weer en had nog genoeg in huis te doen, dus vond het wel prima eigenlijk. Ook zondag heb ik alles rustig aan gedaan. Beetje op tijd opgestaan en rustig de dag begonnen en in datzelfde tempo de hele dag door gegaan. Nog even de sociale kant laten zien en bij familie op bezoek geweest dus al met al was het een prima weekendje. Gisteren eind van de dag kwam m’n ex eigenlijk pas weer voor het eerst écht in m’n gedachten. Niet op een negatieve manier, maar juist heel positief; ik moest plots even terug denken aan de leuke dingen die we samen hebben meegemaakt en dat waren er eigenlijk best wel heel veel. Samen hebben we toch behoorlijk wat mee gemaakt, van gezellige dagjes weg tot vakanties waarbij we tot onze enkels in het water stonden en het samen uitgierde van het lachen erom. En dat gaf me een heel fijn gevoel eigenlijk, de gedachten dat ik al die mooie dingen met haar heb mogen beleven en meemaken. Natuurlijk is het jammer dat op dit moment daar geen vervolg aan gegeven wordt, maar wat niet is kan nog komen en ik zie wel hoe dat gaat lopen. De dingen die we hebben meegemaakt neemt niemand me meer af, en daar ben ik dan ook heel dankbaar om. Gisteren redelijk op tijd naar bed gegaan, maar lang wakker gelegen; geen idee waarom, maar simpelweg klaar-wakker.

Vanmorgen had ik dan ook best wel wat moeite om m’n bed uit te komen, en uiteindelijk mezelf er toch toe weten te brengen om eruit te gaan. Nog wel redelijk op tijd al met al, en nog rustig koffie kunnen drinken en mezelf kunnen voorbereiden op weer een mooie nieuwe dag en de komende week. De komende week wil ik me met name eens gaan toeleggen op het behouden van het goede gevoel. Kennelijk heb ik de afgelopen periode toch iets goeds gedaan, en dat betekend dus dat ik deze ingeslagen weg ga blijven volgen. Dat houdt dus in gezond eten, op tijd naar bed, positieve benadering van het leven, en (veel) leuke dingen doen. Met name het leuke dingen doen ga ik deze week verder toepassen. Hoe of wat weet ik nog niet precies, maar met het mooie weer in aantocht en genoeg evenementen in het verschiet zal dat ongetwijfeld wel goed gaan komen

Vanmiddag ga ik een agenda samenstellen voor de komende week, en mezelf weer doelen stellen om naartoe te werken. De week ziet er weer mooi en positief uit

Gisteren was het dan eindelijk gelukt, en ben ik als een blok in slaap gevallen. Nu was ik wel iets later naar bed dan de planning was, maar ik denk dat met name de fysieke inspanning me geholpen heeft erin weer een extra motivatie om te (blijven) bewegen dus. Vanmorgen was ik al weer mooi op tijd wakker, meteen bij de eerste tonen van de wekker. Al met al mocht ik dus niet klagen. Vandaag is de ochtend al weer druk verlopen, en hoop ik vanmiddag weer een klein beetje tijd te kunnen besteden aan m’n eigen ontwikkeling. De afgelopen dagen ben ik met name druk geweest met het hebben van plezier in m’n leven en de daarbij behorende sociale contacten. Elke dag lijkt dat te verbeteren, en elke dag heb ik er weer een klein beetje meer lol in om de dag te beginnen. Natuurlijk zitten er nog wel eens wat moeilijkere momenten tussen, of momenten van verveling, maar dat neemt steeds verder af, en voel me steeds gelukkiger. Vandaag wil ik me wat meer bezig houden met eten en drinken, en wat dat voor me kan doen.

De laatste tijd let ik al een stuk beter op wat ik eet en drink, maar steeds meer begin ik er het belang van in te zien en te ervaren en er is nog altijd ruimte voor verbetering. Vorige keer had ik al gevonden dat er de nodige manieren zijn om ook voor 1 persoon nog steeds gezond te kunnen eten. Ik denk dat het nog wel een stukje effectiever kan dan hoe ik het voor alsnog aanpak. M’n voornaamste criteria op het moment zijn wel groente/fruit en minder vet, maar is dat wel zo effectief? Daar ben ik eens in gedoken, en het blijkt dat het meest effectieve is om op te letten het gebruik van suiker is. Het proberen te voorkomen van eten / drinken van suiker schijnt met afstand het meest nuttig te zijn; niet zo zeer om af te vallen (een leuke bijkomstigheid), maar wel omdat ze, net als andere snelle koolhydraten, je een kortstondige hoeveelheid energie geven, waarna je in een dip komt, en weer meer suikers gaat gebruiken om daar weer uit te komen. Een soort van verslaving dus. In sommige gevallen is consumeren van suikers en snelle koolhydraten juist wel weer heel nuttig. Denk bijvoorbeeld aan wielrenners. Die eten zich rot aan pasta, aardappelen, rijst, maar ook aan gebak en drinken vaak ook tijdens de wedstrijd cola en nemen de nodige additionele voeding in de vorm van gels. Natuurlijk is dat voor hen heel nuttig, omdat ze diezelfde koolhydraten ook direct weer verbranden. Zit je echter niet 8 uur per dag op de fiets of doe je vergelijkbare fanatieke vorm van duursporten, dan kun je het beter beperken.

Vanavond ga ik dus eens kijken of ik mijn eten kan aanpassen op deze gedachtegang, en begin dus ook met het afbouwen van suiker in m’n koffie. Dat zal al het nodige gaan schelen verwacht ik Voor alsnog merk ik duidelijk veranderingen in m’n gemoedstoestand door verandering in voeding. Gezonder eten geeft duidelijk meer rust, ontspanning en zorgt voor meer (of liever gezegd langduriger) energie en dat merk ik dus weer terug in m’n dagelijks leven. Alle redenen dus om daarmee door te blijven gaan.

Vandaag was het dan weer eens zo ver en ik had met m'n ex afgesproken om even gezellig een kop koffie ergens te gaan drinken. Uiteindelijk is het een hele middag geworden dat we samen op pad zijn geweest en hebben gezellig nog even een terrasje opgezocht en wat gedronken. Was best een gezellige middag waarin we weer ouderwets met elkaar hebben zitten lachen om de meest stomme dingen die we voorbij zagen komen. Bij vlagen was er echt weer het oude vertrouwde gevoel tussen ons, en dat voelde voor mij goed, en ook voor haar leek het een heel leuke middag te zijn geworden. Af en toe hadden we nog wel even een momentje waarin we elkaar niet helemaal begrepen, met name als onze relatie weer even ter spraken kwam, maar eigenlijk stelde dat amper iets voor. Het was gewoon weer leuk!

Al met al dus een super-geslaagde dag geworden. Nog even kort met haar erover gehad hoe ze het dan voor de komende tijd verder voor haar zag. Ze gaf aan dat ze zo af en toe nog best wel eens een dagje samen wil doorbrengen, maar vermeldde er wel meteen bij dat ze dat voorlopig nog niet zo vaak wil, omdat ze nog wat afstand wil bewaren. Aan de ene kant snap ik dat wel, want het is natuurlijk wel een beetje vreemd allemaal nog. Aan de andere kant snap ik dan niet echt dat als je een echt leuke dag hebt gehad, dat je dan niet zo iets een vervolg wil geven. Tja, ik denk dat ik dan weer even te snel te veel wil. Laat ik dit eerst nu maar even rustig allemaal belanden bij haar en daarna zie ik vanzelf wel wat er gaat komen de komende weken. Afgaande op de vorige keren en haar een klein beetje kennende is het weer een kwestie van stap voor stap, en beetje bij beetje. Voorgaande keren was het niet anders; ook toen wilde ze het allemaal heel rustig aan doen, en was het eens in de paar weken dat we elkaar zagen, maar dat ging ook steeds vaker, steeds sneller en steeds gezelliger. Geen enkele reden om aan te nemen dat het nu plots anders zou zijn. Voor vandaag was het in ieder geval prima en kan wat mij betreft zeker vervolg gaan krijgen.

Wel merkte ik bij mezelf dat ik af en toe even een klein momentje voor mezelf moest nemen, even alles rustig laten worden bij me en weer terug komen in het moment in plaats van meteen veel te veel door te denken over alles, en dan ging het daarna ook weer prima. Wat dat betreft moet ik mezelf nog echt even wat meer toeleggen op niet overal meteen wat achter zoeken, niet elk woord tot in detail willen begrijpen en meer "go with the flow" proberen te gaan. Komt ook vanzelf wel weer natuurlijk; er stond nu best wel wat spanning voor me op, en naar mate we vaker gewone leuke dagjes krijgen, wordt het ook vanzelf een stuk meer ontspannen. Ik weet dat ik te graag en te snel wil, en dat ze dat tempo simpelweg niet bij kan / wil houden. Dat moet ik dan ook gewoon respecteren, niet te ver vooruit denken en gewoon zien wat er komt. Dan komt het allemaal wel weer goed

Gisteren zou m’n ex even langs komen, maar helaas ging dat niet door. Er was even wat tussen gekomen, en het was daarmee handiger geworden om dan voor vandaag af te spreken. Dus gisteren onverwacht een avondje voor mezelf daarmee gekregen en daar meteen dan ook maar even van geprofiteerd en in het begin van de avond van het mooie weer nog even genoten. Lekker op het balkon en in het zonnetje was het heel goed uit te houden. Daarna nog een filmpje gekeken en m’n bed in gedoken. Prima avond gehad waarbij ik eigenlijk geen moment ook maar iets aan m’n hoofd heb gehad wat met m’n ex of onze relatie van doen had, en dat voelde eigenlijk wel prettig. Meestal dat het toch wel een paar keer op een avond even kort door m’n hoofd heen schiet, maar gisteren heb ik dat eigenlijk helemaal niet gehad.

Vanmorgen had ik wel weer wat moeite met opstaan; was wel lekker op tijd wakker, maar m’n bed uitkomen wilde niet echt lukken. Daar heb ik de afgelopen week al wel wat meer last van gehad, dus deze week ga ik mezelf weer dwingen om bij de eerste geluiden van de wekker er meteen weer naast te staan. Dat voelt toch een stukje prettiger merk ik. En ja, natuurlijk zie ik er op het moment zelf elke keer weer een beetje tegenop, maar zodra ik er eenmaal naast sta is dat alweer vergeten, en heb ik toch een wat relaxter begin van de dag. Dat is dus een puntje voor morgen. Voor vandaag gaat het weer om leuke dingen doen, het moment beleven en lekker ontspannen, opgewekt en positief erin staan. Daar kreeg ik vanmorgen meteen weer een mooie kans voor. Het was weer extreem druk vandaag, en geen moment had ik daar eigenlijk irritatie over. Ja, het is jammer dat ik dan wat later op m’n werk aankom, maar ach, ze gaan er niet dood van, het is schitterend mooi weer en ik heb wat leuks op de radio om naar te luisteren, dus ik hoef me nergens druk om te maken. Het is ook niet alsof de mensen voor me opzettelijk allemaal gaan remmen om mij te pesten; ongetwijfeld dat ze ook graag door willen rijden, maar dat degene voor hen dat niet mogelijk maakt. Tja, dan kan ik me druk maken, maar het schiet niets op. Dan dus maar lekker genieten ervan En met die instelling maak ik het mezelf vele malen makkelijker dan wanneer ik zwaar geirriteerd en gefrustreerd probeer om maar zo snel mogelijk op m’n werk aan te komen. Dat zal misschien een minuut hebben gescheeld, en daar is de onrust die het bezorgd het me echt niet waard voor.

Deze manier van tegen dingen aankijken begint me elke dag beter te bevallen maar ook elke dag makkelijker af te gaan. Het is steeds meer een automatisme geworden om het allemaal een beetje te relativeren, te bedenken dat de wereld niet perse tegen me is, maar dat dingen nu eenmaal gebeuren en daarmee wordt ik veel meer ontspannen, positief en gaat alles ook veel makkelijker. Jammer dat ik er nu pas achter kom; had een hoop problemen gescheeld als ik dat een jaartje eerder door had gekregen. Ach, beter laat dan nooit, en doordat het zo is gelopen ben ik er nu wel heel duidelijk achter gekomen wat het gevolg is als je het niet op die manier doet. Weer een voordeeltje eruit weten te halen dus

Goed, ik weet nu hoe ik m’n leven wil hebben, en ik weet ook redelijk hoe ik dat kan gaan bereiken. Nu de concrete uitwerking verder. Grotendeels gaat het al wel de goede kant op, maar er zijn nog steeds dingen die ik bij mezelf zie die ruimte blijven houden voor verbetering. Zo blijf ik maar te weinig bewegen. Keer op keer neem ik me voor om daar meer ritme in te gaan ontwikkelen en daar een gewoonte van te maken, maar toch lukt het nog niet zo lekker. Goed, ik gebruik op m’n werk eigenlijk nooit meer de lift (tenzij ik grote dingen mee moet nemen natuurlijk), en ik ga toch wel een paar keer per dag even een klein rondje wandelen, ik fiets van tijd tot tijd nog wel, maar om nu te zeggen dat ik écht sportief ben geworden, dat dan weer niet. Zal waarschijnlijk ook nooit gaan gebeuren vermoedt ik; ik ben nooit heel fanatiek daarin geweest, dus het idee dat ik dat plots wel zou gaan worden is redelijk onrealistisch. Maar een beetje meer dan nu kan geen kwaad. Ook qua eten en drinken en dan met name het gebruik van suiker is nog niet helemaal zoals het zou moeten. Er gaat al wel minder suiker in m’n koffie, maar het wordt nu toch wel eens tijd om het zonder suiker te gaan doen, dus vanaf vandaag wordt het zwarte koffie met alles erin, niets ernaast zo gezegd Qua snoepen hoef ik dan weer weinig te veranderen. Als ik al wat eet naast de reguliere maaltijden, dan zijn het meestal nootjes of fruit, dus daar is weinig verbetering in te behalen. De 2 voornaamste aandachtspunten zijn dus de gewone maaltijden en het bewegen, en daar ga ik me de komende week dan ook meer op richten.

Dan nog even met het oog op vanavond. Als het goed is komt m’n ex dan nog even langs. Het zal wel geen uitgebreid bezoek worden, en dat geeft ook helemaal niet natuurlijk. Toch wil ik ook in die korte periode haar weer een positief gevoel meegeven, en dus wil ik mezelf dan ook de hele dag in deze positieve, gezellige en leuke stemming houden als waarin ik op stond. Dat betekend voor mezelf dat ik irritaties vandaag in de gaten moet houden, of liever gezegd moet weg houden. Zit er iets tegen? That’s life… de wereld vergaat niet, en elk nadeel heb een voordeel dus het komt allemaal wel weer goed

De afgelopen dagen ben ik best lekker door weten te komen; ik voelde me vrolijk en heel ontspannen en was alles eigenlijk prima. Gedachten bleven lekker bij mezelf, bij het moment etc en dat voelde goed. Vandaag merk ik dat m’n gedachten toch wel met regelmaat weer richting m’n ex gaan. Nog steeds voel ik me wel ontspannen en vrolijk, maar elke keer moet ik mezelf weer terug brengen met m’n gedachten naar mezelf, naar het hier en nu en niet naar m’n ex, naar wat haar bezig houdt en wat ze aan het doen is. Het schiet mij namelijk niets op, en zal me uiteindelijk alleen maar stress gaan brengen met alle gevolgen van dien. Dat moet ik dus weer even los gaan laten. Het lijkt te komen doordat we de laatste keren juist een heel goede manier van met elkaar omgaan hadden. Afgelopen weekend hebben we een heel leuke dag gehad, en dinsdag was ook goed verlopen. Ik merkte dinsdag wel aan haar dat ze een stuk positiever naar me was gaan kijken ten opzichte van voor afgelopen weekend, en dat is natuurlijk prima, maar daarmee moet ik wel voor mezelf duidelijk houden dat we er nog lang niet zijn. We zijn weliswaar op de goede weg, maar dat is wat anders dan dat we al prima weer met elkaar omgaan. Dat komt wel weer, maar ik moet dat niet willen overhaasten; dat blijft toch nog steeds m’n grootste valkuil.

Daarom heb ik mezelf voor vandaag de taak gegeven om elke keer als ik merk dat m’n gedachten naar haar toegaan mezelf te bedenken wat het me toevoegt om dat te doen. Als het me iets oplevert is het prima, als het afbreuk aan mezelf doet wordt het tijd om iets anders te gaan doen en m’n gedachten weer bij haar weg te halen. Er is naar mijn mening niets mis om aan haar te denken en rekening te houden met haar, maar wel als het me niets oplevert behalve negatieve gevolgen. Vanmorgen ben ik daar al mee begonnen, en dat lijkt voor alsnog best aardig te gaan. Eens kijken of dit de rest van de dag kan verbeteren.

Vandaag probeer ik ook mijn eten en drinken weer goed in de gaten te houden. Gisteren is dat er enigszins bij ingeschoten, maar vandaag probeer ik weer overal waar suiker in zit te voorkomen. Tot nu toe gaat dat behoorlijk goed; ontbijtje bestond uit yoghurt met fruit, en de koffie van vandaag is tot nu toe zonder suiker dus er is nog niets aan suiker voorbij gekomen voor alsnog. De grote uitdaging gaat de lunch van straks worden natuurlijk, maar met een klein beetje goede wil moet ook dat wel gaan lukken.

Gisteren begon zoals gezegd niet zo geweldig, maar is uiteindelijk toch nog een heel leuke dag geworden. Het kostte even wat moeite om de knop om te zetten, maar uiteindelijk lukte dat weer en was ik weer lekker opgewekt en zijn we koningsdag gaan vieren. Eenmaal aangekomen kwam ik (zoals verwacht) m’n ex weer tegen. In het begin verliep het allemaal weer een beetje stroefjes; ik merkte erg aan haar dat ze zich niet zo heel goed een houding wist te geven mijn kant op. Meest typische momentje was nog wel dat toen ik even haar kant op liep een vriendin van d’r me subtiel wist toe te snauwen dat ik niet te vertrouwen zou zijn. Ik heb er eigenlijk alleen maar om gelachen en gezegd dat het nergens op slaat; daarna weg gelopen daar en het erbij gelaten. ’t Was nu niet direct de plaats en het moment om daar nu een hele discussie over te gaan hebben natuurlijk. Ik geloof ook niet dat m’n ex daar ook op zat te wachten. Naarmate de middag vorderde “ontdooide” ze een beetje en hebben we uiteindelijk een heel gezellige middag gehad, en nog een hele tijd samen staan praten. Ik merkte dat ze het ook weer echt gezellig met me had. Uiteindelijk redelijk op tijd weer thuis gekomen.

Toch was die opmerking m’n kant op met vertrouwen nog wel bij me blijven hangen, en bleef daar natuurlijk nog wel enige tijd over nadenken. ’t Is een behoorlijk goede vriendin van haar, waarvan ik weet dat ze heel veel bespreekt over mij, en kennelijk is vertrouwen dus nog steeds zo’n beetje hét grote issue dat er ligt. Begrijpelijk ook natuurlijk, want als we samen met elkaar omgaan hebben we het heel leuk, en ik merk dat haar gevoel voor mij toch beetje bij beetje weer terug aan het komen is, maar dat het vertrouwen haar in de weg blijft staan voor alsnog en het lijkt ook wel alsof ze zichzelf het daarom ook niet toestaat om daarmee het gevoel te laten ontstaan. Ook dat is denk ik niet heel onlogisch; zou ik ook hebben natuurlijk. Daar ligt dus ook de grote uitdaging voor mij nu, om te zorgen dat ze me weer gaat durven vertrouwen.

Daarmee kom ik dus meteen bij de vraag, hoe ga ik dat dan doen? Vertrouwen had ik al eerder onderzocht, en het begint naar mijn mening met het te willen. Als ze het niet wil, dan gebeurt het ook niet. De wil om iemand te vertrouwen is er op het moment dat er ook redenen voor zijn om het te willen. Immers, als ik het omdraai, waarom zou ik haar willen vertrouwen als ik niets met haar te maken zou willen hebben? Dan heb ik ook geen enkele aanleiding om haar te willen gaan vertrouwen. Het gegeven dat we keer op keer het leuk samen hebben en ik merk dat haar gevoel voor mij heel langzaam aan weer een klein beetje terug begint te komen is in dat opzicht dus ook hoopgevend en zal haar wil om me weer te gaan vertrouwen alleen maar doen toenemen. Wat voor mij is het daarmee dus belangrijk om te zorgen dat we het leuk blijven houden, en dat ik haar geen aanleiding geef om te twijfelen aan mijn betrouwbaarheid in dat opzicht. Dat houdt dus in dat ik netjes m’n afspraken nakom, haar verwachtingen van wat betreft mij goed hoor (dus luisteren in zowel verbaal als non-verbaal opzicht), maar ook dat ik daarmee dus expliciete en vooral ook impliciete verwachtingen goed waarneem. Een impliciete verwachting kan zijn dat ik iets doe, of juist dat ik iets niet doe. Zolang ik die verwachtingen duidelijk kan hebben en ik kan en wil eraan voldoen, dan zal uiteindelijk dat vertrouwen vanzelf wel weer terug gaan komen. Of het voldoende terug komt merken we dan wel weer.

Kort gesteld hoef ik dus eigenlijk juist niets anders of extra te doen dan wat ik nu al doe. Het is alleen een kwestie van dit ook zo houden, mezelf keer op keer weer controleren op de diverse punten die hierin van toepassing zijn, en daar waar ik nog wel eens een uitglijder maak die herstellen, ervan leren en vervolgens voorkomen voor de toekomst. Niets meer, niets minder. De rest is aan haar. Ik kan dus voorzichtig dan wel stellen dat ik op de goede weg ben. Ook als ik haar uitspraken en haar gedrag naar mij toe in dit licht bekijk, dan klopt het hele plaatje wel redelijk naar mijn mening. Het is dus echt even een kwestie van deze lijn die ik in heb gezet vast blijven houden, geen domme dingen doen en dus o.a. afleren om overal wat achter te zoeken en er gewoon lekker relaxed ermee om gaan, en dan merken we wel wat er komt. Gedachten bij het hier en nu houden dus, en niet weer vooruit lopen op wat er eventueel mogelijk zou kunnen gaan komen.

Aangezien dat toch wel erg terugstellend is om te concluderen dat het de goede kant op beweegt lijkt het me dan ook zinvol om de rest van de dag dan ook volledig aan mezelf en daar waar ik dagelijks mee te maken heb te besteden. Dat is dus o.a. mijn huis lekker opgeruimd en schoon houden, maar ook bewegen, gezond eten, sociale contacten onderhouden, positief ingesteld zijn, plezier maken en ga zo maar door. Vandaag is in dat opzicht dus weer een nieuwe dag met nieuwe mogelijkheden en gegeven dat ik afgelopen weekend niet zo heel veel in huis gedaan heb ga ik vanavond weer eens flink aan de slag om de boel netjes te krijgen. Dat geeft mijzelf weer rust, en is daarmee dus direct van invloed op m’n gemoedstoestand.

Vanmorgen was ik weer eens redelijk op tijd wakker; de afgelopen week had ik daar toch wel wat moeite mee maar gisteren op tijd m’n bed in gedoken en vanmorgen dan ook bij de eerste geluiden van m’n wekker meteen wakker en naast m’n bed. Lekker ontspannen wakker gaan worden, en zelfs nog even in het zonnetje gestaan op het balkon. Was wel koud, maar toch wel een fijne manier van wakker worden. Zo in het zonnetje liet ik m’n gedachten nog eens gaan over m’n ex en het gesprekje dat ik gisteren met haar had, en steeds weer kwam ik op dezelfde conclusie uit, namelijk dat het haar kennelijk allemaal meer doet dan dat ze richting mij wil toegeven, en dat haar gevoelens voor mij voor haar lijkt wel niet helemaal duidelijk zijn voor haarzelf. Aan de ene kant wil ze niets meer van me weten, maar aan de andere kant wil ze ook helemaal niets missen. Dat ze niets van me wil weten, daar heeft ze geen enkele moeite mee om me dat te vertellen
Dat ze niets wil missen van wat betrekking op mij heeft valt af te leiden aan dus bijvoorbeeld opmerkingen die ik van haar vriendinnen af en toe hoor, maar ook aan bijvoorbeeld kleine versprekingen die ze maakt waaraan valt af te leiden dat ze veel meer van me weet dan dat ik haar verteld heb, of dat ze zelfs ook maar van anderen kan hebben gehoord. Bijvoorbeeld dat ze me vertelde dat ze wist dat ik tegenwoordig vroeg(er) naar bed ga, vroeg op sta, en meer van dergelijke kleine dingetjes. Niets speciaals, maar wel waaruit valt af te leiden dat ze een stuk meer van me wil weten dan dat ze mij vertelt. Ook als ik het vergelijk met een paar maanden geleden is haar interesse in mij toch wel een behoorlijk stukje gegroeid. Ze wilde eerst écht niets weten van me, en dat ligt inmiddels wel anders dus.

Die realisatie zorgde er dus weer voor dat ik ging nadenken over hoe het dan voor haar nu zou zijn om met mij om te gaan. Op het moment dat we met elkaar omgaan hebben we het superleuk, en ik merk ook aan haar dat ze het ook écht leuk vindt. Aan de andere kant heeft ze natuurlijk ook de ervaringen met me uit het verleden, en die waren voor haar wel heel erg niet-leuk. Dat brengt haar in een soort van conflict; aan de ene kant heeft ze het nu leuk met me, en aan de andere kant weet ze nog heel erg goed hoe slecht ze zich voelde toen het met ons niet goed ging. Dat verleden kan ze nog niet helemaal los laten, en dat snap ik ook wel. Het heeft een behoorlijke tijd geduurd voordat ze naar zichzelf en daarna naar mij kon toegeven dat het niet meer goed was, en andersom is het natuurlijk heel moeilijk om in zo’n relatief korte tijd dan degene waarvan je dacht dat je die nooit meer leuk zou gaan vinden alles ziet doen waarvan je ruim een half jaar lang zo graag wilde dat die dat ging doen. Dan zou ik daar ook de eerste tijd best wel wantrouwend naar kijken, dus ik begrijp dan prima dat ze niet heel erg goed weet wat ze hier dan mee moet. Nu heb ik natuurlijk ook nog wel wat ervaringen uit het verleden met haar, en weet wel redelijk hoe ze op bepaalde omstandigheden dan reageert. Haar initiële reactie op dergelijke situaties is dat ze dan in eerste instantie niets doet. Niet omdat ze dat niet wil of niet kan, maar simpelweg omdat ze het niet weet, en dan is de makkelijkste manier om te doen alsof het probleem er niet is, en gewoon vrolijk verder gaan met andere dingen. Na verloop van tijd komt dan uiteindelijk een moment waarop ze een keuze maakt. Soms omdat het moet, soms omdat er andere omstandigheden zijn ontstaan en soms omdat ze het dan plots wel weer weet. Dat zijn natuurlijk allemaal dingen die voor haar er liggen en niet voor mij. Het zijn haar keuzes, haar emoties, haar gedachten en haar ervaringen. Wat ze daarmee dan doet is dus ook aan haar en ik merk dat dan vanzelf wel weer.

Daarmee kwam ik dus alweer vrij snel op wat dat dan voor mij betekend. Een snelle en eenvoudige conclusie was dan ook gemaakt, namelijk niets. Ik hoef er helemaal niets mee, ik hoef niets te veranderen, niets te doen, niets te proberen of wat dan ook. Het enige wat ik “moet” doen (en moeten is relatief; het is namelijk mijn keuze) is de ingeslagen weg blijven volgen, haar lekker haar ding laten doen en gezien ik weet dat ze me in de gaten houdt is dat genoeg. Niet aandringen of perse haar mij tonen, maar gewoon op een relaxte manier alles laten gebeuren. Dat kan dus zijn dat ik haar af en toe eens vraag of ze zin heeft wat te gaan drinken of zo, en als ze dat wil is het leuk, als ze het niet wil is het ook goed en als ze er niet op reageert dan het ook gewoon laten voor wat het is. Haar dus simpelweg tijd en ruimte gunnen, mijn eigen leven gewoon voortzetten en haar de ruimte geven om er deel van uit te maken als ze dat wil, maar daar niet een must van maken. Veel makkelijker dan dat kan het volgens mij niet worden voor me denk ik. Gewoon lekker verder gaan hoe ik het wil en dat is al goed dan. De fouten die ik heb gemaakt heb ik van geleerd, maak ik niet nog een keer wat ik weet nu wat er van komt, en de dingen die me goed laten voelen ben ik aan het ontdekken en aan het toepassen.

En zo begon ik dus met een simpele kop koffie in het ochtendzonnetje wel heel erg prettig aan de dag; ik besefte me dat alles goed is zoals het is en ik niets anders hoef te doen dan wat ik doe. Wat geweest is wordt daarmee niet meer van toepassing, wat gaat komen merk ik wel, het enige dat telt is nu en op dat moment was dat koffie, een zonnetje en ontspannen met een heerlijk gevoel van tevredenheid.

Het weekend zit er weer op, en we beginnen weer aan een nieuwe week. Afgelopen weekend was eigenlijk wel heel rustig verlopen. Vrijdag nog even naar een verjaardag geweest, waar (uiteraard) m’n ex ook weer aanwezig was. Er viel weer geen touw aan vast te knopen wat ze nu precies wil. Het ene moment stonden we gezellig te praten en was alles leuk, en het andere moment was alles weer negatief, en kwamen er weer de welbekende steken onder water. Ik heb het allemaal maar lekker laten gaan; ik kan er toch niets mee en me er druk om maken levert alleen maar negatieve gevolgen op. Als zij er zo mee om wil gaan, dan gaat ze d’r gang maar. Waarom ze op die manier doet snap ik alleen niet helemaal. Het enige dat ik kan bedenken is dat ze het af en toe plots te gezellig dreigt te gaan vinden of zo, maar het is een beetje in het duister tasten, en het is dan ook haar probleem en niet het mijne. Ik kan veel van haar accepteren in dat opzicht, en zolang ze geen grenzen over gaat moet ze vooral doen wat ze niet laten kan. Ze lijkt er zelf meer last van te hebben dan ik

De rest van het weekend heb ik dan ook volledig aan mezelf besteed en lekker rustig aan gedaan, van ’t mooie weer genoten en gedaan wat ik leuk vind. Vanmorgen was ik alweer redelijk op tijd op en heb de dag dus ook weer rustig aan begonnen. Bakkie koffie erbij, even journaal gekeken en heel bewust van het ochtend-zonnetje genoten. Dat was overigens alweer snel gedaan, want toen kwam er alweer bewolking, maar toch even mooi die eerste straaltjes mee kunnen snoepen Daarna langzaam aan eens naar m’n werk toe gegaan, en onderweg merkte ik bij mezelf dat de manier waarop m’n ex met me omgaat me toch wel bezig houdt. Nog niet eens dat het me irriteert of iets dergelijks, maar meer dat ik het niet snap waarom ze zo doet en dat blijft me maar bezig houden. Ik wil haar zo graag begrijpen, maar om nu te zeggen dat ik daar echt lekker de kans voor krijg, dat niet echt. Elke vorm van een gesprekje daarover kapt ze ook structureel heel resoluut af, want daar wil ze het niet over hebben. Kennelijk een teer onderwerp bij haar dus. Ik weet ook wel dat ik me daar niet bezig mee moet houden. Het blijkt alleen verdomde lastig om je niet bezig te houden met iets wat je erg graag wilt. Voor alsnog lijkt de beste manier om m’n gedachten ergens anders te krijgen, door ook iets anders te gaan doen. En het maakt dan eigenlijk niet eens zo gek veel uit wat het is, zolang hetgeen je doet ook maar je volle aandacht heeft.

Vandaag ga ik dus weer even mezelf op het rechte pad krijgen daarom en heb ik besloten om alles wat ik doe met 100% aandacht te doen. Tot in het overdrevene aan toe. Op die manier krijg ik de gedachten weer even weg bij haar (het schiet immers toch niets op) en kan ik hetgeen ik doe dan ook weer echt goed doen. Met frisse moed dus er weer tegenaan Morgen dan weer lekker een dagje vrij, en met een beetje geluk wordt het ook nog eens mooi weer. We gaan dan naar het Bevrijdingsfestival, en ook daar bestaat dan weer de kans dat ik m’n ex tegen het lijf loop. Nouja, we zien wel weer wat daar van komt. Nog ver weg… eerst vandaag maar eens overleven en wat morgen is, zien we morgen wel weer.

Gisteren is een prima dagje gebleken en heerlijk ontspannen door weten te komen zonder enig noemenswaardige dingen. Beetje op tijd m’n bed in gegaan en vanmorgen weer mooi op tijd zelfs nog voor de wekker alweer wakker. Rustig aan ontbijtje gemaakt, douchen en nog tijd zat om op m’n gemak even het nieuws te kijken met een kop koffie erbij. Prima begin van de dag vond ik zelf. Vandaag wil ik mezelf weer doelen gaan stellen om te behalen. Dat geeft me een richting voor de dag, en een oppepper voor het zelfvertrouwen als je de voor jezelf gestelde doelen ook behaalt. Het eerste doel van de dag is dan ook een doelen-lijstje voor de rest van de week maken. Wat wil ik bereiken, en welke stappen zijn er nodig om die doelen te behalen. Het 2e doel van de dag is de financiële huishouding weer even nawandelen en kijken of er verbetering kan worden gemaakt. Beetje geld besparen is nooit weg, en volgens mij geef ik extreem veel meer geld uit dan (strikt) noodzakelijk. Het derde en laatste doel van de dag is een mooie gezonde maaltijd in elkaar sleutelen vanavond.

Meteen ben ik dus maar van start gegaan met de eerste taak. Immers, het streven om de eerste taak nog voor de lunch af te hebben geeft je een lekker gevoel voor de rest van de dag en is daarmee goed voor het zelfvertrouwen, wat weer resulteert in een betrouwbaardere uitstraling naar anderen toe en dat is natuurlijk nooit verkeerd. Om het overzichtelijk en haalbaar te houden stel ik mezelf voor de komende maand 3 doelen, die ik weer kan gaan onderverdelen in verschillende taken die nodig zijn om die doelen te behalen. Zodoende kom ik elke dag een stapje dichter bij dat doel door elke dag een taak te doen die met dat doel verband houdt. Om die doelen te bepalen is het dus handig om te bedenken wat de ultieme situatie zou zijn die ik voor ogen heb, en dan te bekijken wat mij op dit moment hindert om die ultieme situatie te creëren. Van de punten die me hinderen kan ik vervolgens gaan kijken wat er mogelijk is. Sommige dingen kan ik niet veranderen, en vallen daarmee dus (voor nu) af als doel. Andere dingen kan ik wel veranderen en zijn daarmee automatisch een doel geworden.

Dan blijft er dus een lijstje over met doelen die je snel kan behalen, en doelen die wat langer de tijd nodig hebben om te behalen. Omdat het behalen van doelen motivatie geeft om verder te gaan, begin ik met proberen te realiseren van relatief snel te behalen doelen. Nadat ik voor mezelf die lijst gemaakt heb valt me op dat een aantal zaken met elkaar gerelateerd zijn. Zo rook ik nog steeds te veel, zou het prettig zijn als ik wat meer geld bespaar en is mijn conditie nu ook niet om de vlag voor uit te hangen. Oftewel, een stuk minder roken (of nog beter, stoppen met roken) zou een hoop geld besparen dat ik weer aan leuke dingen kan besteden, en helpt mijn conditie en gezondheid vooruit. 1 verandering die 3 doelen helpt te realiseren dus.
Nadat ik mijn doelen heb gesteld wordt het nu dus tijd om daar taken aan te koppelen die helpen het doel te realiseren. Zo is het besparen van geld op onzinnigheden op te delen in taken als het inzichtelijk krijgen waar ik nu m’n geld aan uitgeef, wat ik echt “nodig” heb, en welke kosten eigenlijk niet nodig zijn, en vervolgens kijken waar ik dezelfde producten of diensten kan krijgen die ik wil behouden, voor een gunstiger tarief. Een simpel voorbeeld is mijn energieverbruik. Er zijn denk ik weinig mensen die dermate energieverspillend bezig zijn als ik. Heel Nederland is bezig met spaarlampen, LED verlichting etc, maar voor alsnog doe ik daar heel weinig mee en kan ik mijn stroommeter als ventilator gebruiken zo hard draait die rond. Met een kleine investering en slimmere methoden kan ik enorm veel energie besparen en daarmee dus ook weer kosten besparen én het milieu verbeteren (of minder verslechteren; het is maar hoe je het bekijkt).

Vanmiddag ga ik de rest van het financiële plaatje eens stevig onder de loep nemen en verbeteren. Naarmate ik meer geld over hou, kan ik meer leuke dingen doen die direct invloed hebben op de kwaliteit van m’n leven. Ik ben benieuwd hoever ik daarin kan komen