Niet te geloven. Ik heb 2 weken geleden iemand ontmoet die ik erg leuk vind. Ik ken hem al een jaar of 10 van gezicht, maar nu raakten we in gesprek. Het was gelijk gezellig en de volgende dag hadden we al afgesproken.
Ik ben al een paar keer bij hem geweest en het was heel gezellig en ik ben blijven slapen.
Hij vertelde dat het ook pas 4 maanden uit is met zijn ex en dat hij niet weer op zijn bek wilde gaan. Dat vertelde hij gelijk al in het begin.
Hij belde me net en zei dat hij vanavond bij me langskomt.
Ik vroeg of hij wilde blijven slapen (ik blijf ook altijd bij hem slapen) maar dat wilde hij niet, want hij kan niet zo goed slapen bij mij. Dus ik zei dat als hij dat een paar keer gedaan had het wel zou wennen. Hij zegt WENNEN??? We kennen elkaar net. Toen vroeg ik hoe hij nu eigenlijk dacht over ons enzo(omdat ik best wel erg onzeker ben geworden na mn ex). Nou daar had hij nog helemaal niet over nagedacht en wilde dat niet ook. Hij doet gewoon wat ie leuk vind zegt ie. We zijn elkaar nu een beetje aan het leren kennen en daar kan hij over tig maanden pas wat over zeggen. Of ik nu al aan de toekomst dacht ofzo, want hij totaal niet.

Vandaag belde mijn ex of bepaalde post van hem bij mij was bezorgd....Hij deed nogal snauwerig en voor het eerst dat het uit is heb ik teruggesnauwd...
Mmmmmm...voelt toch wel goed...

Stukje bij beetje ben ik mijn huis aan het opruimen en herinneringen aan het wissen.
Ben nu aan zijn kast begonnen.
Vond een kaart die ik hem een paar jaar geleden heb gegeven. Er stond in : Bij jou voel ik me fijn...Daarom wil ik nog heel lang bij je zijn...
En er lag nog een foto van ons samen in de Python in de Efteling. Je komt zoveel tegen..
Herinneringen doen pijn.

Het is weer weekend... Zou dat klote gevoel in het weekend altijd zo blijven? Vrees van wel.
Het is moeilijk om op plekken te komenwaar je samen herinneringen aan heb.
Ben al geweest op de plek waar we elkaar ontmoet hebben.
Gisteren in de winkel geweest waar we veel gekocht hebben voor ons huis. En vandaag naar de kroeg geweest waar we veel samen kwamen en veel lol hebben gehad.
Klinkt misschien een beetje sentimenteel of zweverig maar doet echt veel pijn om op dat soort plaatsen te komen.
Maar de ergste plek is en blijft mijn huis....

Kwam gisteravond thuis.
Brief in de brievenbus.
Deurwaarder aan de deur geweest en komt nu met politie terug omdat ik niet thuis was.
Brief blijkt niet voor mij maar voor mijn ex.
Hij is hier al een paar maanden uitgeschreven.Ik belde naar zijn mobiel. Die stond uit. Ik belde naar zijn huis.Werd niet op prijs gesteld.
Waarom regelt hij zijn zaakjes niet?
Het is al een puinzooi in mijn hoofd moet ik nu ook zijn zaakjes weer gaan regelen?
Het houdt niet op. Steeds is er weer iets...
En toch denk ik steeds terug aan goed we het samen hadden.
Wat doet het pijn om iemand zo te zien verande

Wordt het tijd dat ik ontzettend kwaad op hyem wordt.
Het moet.
Gisteren achterkomen dat hij echt al meer dan een jaar rommelde met een vriendin en collega van mij.
Ook gewoon hier bij ons thuis. Als ik lag te slapen.
Wat ben ik stom geweest dat ik niet heb gemerkt dat als ik op bed lag zij in de badkamer met elkaar bezig waren.
Bah. Voel me vies in mijn eigen huis. Hoe kan ik niet gezien hebben dat ze hier al een jaar mee bezig waren.
We waren echt goede vrienden zaten ieder weekend bij elkaar.
Sliepen bijelkaar enz enz.
Ze zeggen dat ik teveel toeliet en dat ik naief was.
Misschien wel, maar moet je dan je eigen vriend en 1 van je beste vriendinnen wantrouwen? Ik stond altijd voor haar klaar. Mijn vriend kwam klaar op haar.

Dromen zijn dromen gebleven
Onze werkelijkheid is weggebleven

Je koos niet voor mij
Je wilde het verleden niet voorbij
De toekomst niet in, geen veranderingen, geen nieuw begin

Maar misschien als je ooit in de toekomst met schuldgevoelens aan de kant zal staan
Hoop ik dat je spijt zal krijgen dat je me ooit heb laten gaan