Dag 3 van geen contact, nog steeds vastbesloten dit vol te houden. En eigenlijk ook niet zoveel behoefte aan contact, dit helpt mij niet en dat weet ik dondersgoed. Waarom? Het creeert zoveel meer rust om te weten dat je niet hoeft te wachten op een antwoord en weet dat zij ook niks zal sturen. Daarbij word ik niet geconfronteerd met dat zij misschien al doorgaat en mij langzaam aan vergeet en loslaat (slechts een week terug is het uitgegaan). Maar toch denk je dan...geen contact zal haar toch ook iets doen? Ze wilde zo graag vrienden blijven, zo graag weer contact zodra het moment daar is.

In 3 woorden samengevat wat er op dit moment door me heen gaat. Verwerken wat we hadden, zoals het was wordt het niet meer. Proberen in te zien dat ik vóór de periode met haar ook heel gelukkig was, zonder vriendin. Dat ik haar niet nodig heb om gelukkig te zijn en het ook zonder haar kan, stapje voor stapje.

Even een korte vraag, ik lees hier veel verhalen waarbij het de ex een beetje wordt kwalijk genomen of er zelfs boze gevoelens richting de ex zijn. Ik heb dat niet...ik ben teleurgesteld in het feit ik er meer van dacht maar boos? nee. Als het klopt wat ze zegt kan ik haar niet anders dan gelijk geven in haar besluit, maar als het gevoel wel echt is (wat ze zegt) dan klopt het naar mijn inziens niet en maakt ze zich het nu onnodig moeilijk. Feit blijft dat ik niet boos ben, staat mij dat in de weg in verwerking? ik denk en hoop het niet

Ondanks al mijn goede voornemens om geen contact op te nemen heb ik gister in dat opzicht toch gezondigd. Ik heb berichten gestuurd en zij antwoordde en uiteindelijk gevraagd of we konden bellen erover. Dit deed ze en het was een fijn gesprek, uiteindelijk heeft dit 45 minuten geduurd. We gaven beide aan dat het rot zou zijn om op te hangen, ik zei dat ik me door het gesprek een stuk beter voelde (dit was ook zo) en ik het nu een beter een plek kon geven.

IK: Hey V hoe gaat het?
zij: Hey
gaat wel met jou?

IK: ja ook wel
ZIJ: ok mooi.. heb je mijn nr verwijderd

IK: nee, ik zag je online vandaar
ZIJ: oh oke
hoe waren de afgelopen dagen?

IK: wisselend, het moet een plekje krijgen.. bij jou?
heb veel na kunen denken in ieder geval
ZIJ: hetzelfde..

IK: Ondanks je verdriet en gedachten, hoe denk je nu over de keuze die je hebt gemaakt?

Ik heb vandaag nog steeds geen contact gelegd met mijn ex, wel een kort bericht naar haar zus verstuurd. Haar zus appte mij direct nadat het uit was dat ze het klote vond en jammer, en hoe ik me voelde en zij zich voelde (mijn ex). Daarbij gaf ze aan dat wanneer je iets kwijtraakt het gemist wordt. Toen ik vroeg of er een kans bestond, wist ze dit niet want ze had er nog niet goed over gesproken (zus was weekend weg). Ik vroeg of ik nog eens contact mocht opnemen, toen zei ze uiteraard.

Gister een wisselende dag waarbij ik heel emotioneel ben geweest maar ook sterker was en heb kunnen sporten. Het is nu pas 2 dagen uit en wissel enorm in het accepteren en hopen en alles blijven berederen. Heb nu een hele dag geen contact gehad, heb haar nummer niet meer dus kan ook geen berichten sturen. Heb haar nog wel op facebook waar ik geen notificaties ontvang van dingen die ze doet maar alleen nog zie of ze offline of online is in de chat.