Afgelopen week heb ik voor de tweede keer een afspraak gehad met zijn beste vriendin.
Overigens ook de enige vriend(in) die ik ooit van hem gezien heb.
Ik was erg zenuwachtig omdat ik het echt over hem wilde hebben.
Al sinds het uit is loop ik met het gevoel dat het niet goed met hem gaat.

Tijdens het eten ben ik begonnen over dat ik wel een beetje klaar was met het gedrag dat hij naar mij uitoefende.
Bot en dan weer lief maar altijd eindigen met een ruzie en vooral mij overal de schuld van geven ook dingen die ik niet gedaan heb. Zij reageerde hier verrassend genoeg eerlijk op.

Zij vertelde mij dat hij haar inderdaad ook vertelt heeft dat hij een nieuwe vriendin heeft.
Het schijnt dat ze 5 jaar jonger zou zijn dan dat hij is en leek op een meisje van 7 jaar jonger.
Daarnaast zou zij dichtbij zijn moeder wonen.
Ook zou hij zich (eindelijk) opgegeven hebben voor het leger en zou hij mij bij haar hebben geprobeerd zwart te maken.
Ik zou volgens hem een hoer en een slet zijn. Jaloers op iedereen om hem heen en hij gelooft er heilig in dat ik hem heb gedumpt i.p.v. in werkelijkheid hij dat heeft gedaan.

Zij zou bij hem niet over mij moeten beginnen dan zou hij boos worden en zij vertrouwt hem niet echt meer omdat hij weer liegt. (Toen ik zijn vriendin was mocht hij dat niet van mij. Ik kwam toch wel overal achter dus dan had hij zwaar een probleem als hij dat deed. Nu ben ik zijn vriendin niet meer dus mag hij het voor zijn gevoel weer.)
Volgens haar gaat het inderdaad niet goed met hem en zoals zij dat zei: Ik heb het eerder bij hem gezien nadat zijn ouders zijn gescheiden. Hij gleed af tot het moment dat hij jou ontmoette en positief veranderde in alle opzichten. Nu denkt hij dat hij alles mag en is hij helemaal de weg kwijt alsof hij in een droom leeft en straks ineens keihard weer in de werkelijkheid terecht komt.

Wij denken allebei dat het op het moment is dat hij afgewezen wordt voor het leger. Dit omdat hij het lichamelijk waarschijnlijk niet gaat halen al hoop ik voor hem het wel. Juist omdat het zijn droom is.
Na alles wat er gebeurt is ben ik erg boos op hem nu. Ik ben ongeveer 3 weken geleden helemaal uit met slof geschoten tegen hem omdat hij mij echt van alles de schuld gaf wat ik niet deed en mij continue in de gaten hield/houdt. Sinds dien heb ik niks meer van hem gehoord en moet ik hem als ik wat van hem zal horen van mijn beste vriendin hem negeren.

Hallo allemaal,

Afgelopen tijd heb ik zoals gewoonlijk weer veel nagedacht en lopen piekeren.
Na dat rare whatsapp bericht uit mijn vorige blog heb ik niks meer van hem gehoord.
Ik was het zat om te wachten dus ik vroeg heel normaal wat hij nou bedoelde met dat berichtje.
Ik kreeg een heel bot bericht terug dat hij bij zijn vriendin was...

Ik weet vanuit bronnen dat dit onzin is, dat hij niemand heeft xD
Maar het begint me steeds meer te ergeren dat hij alles wat ik hem ooit vertelt heb over waar ik bang voor was of geen voorstander van was hij gebruikt in zijn whatsapp berichten naar mij en dan op zo'n manier dat hij wil dat ik een boze reactie geef. Waarom doen mannen dit? Wat wilt hij hiermee nou bereiken?

Ik heb geen zin om hier überhaupt nog boos om te worden. Ik bedoel het zijn echt van die dingen waar je in een relatie met iemand je mening geeft maar als je geen relatie hebt met diegene het je geen ene drol aangaat. Meeste ging altijd over geld uitgeven namelijk en ik vind dat als je geen relatie met diegene heb dat je daar dus ook niks over te vertellen hebt. Lijkt me logisch toch?

Wat moet ik nou doen?

Wat een week!
Ik kan niet anders zeggen. Net als je denkt laat maar ik moet het los laten en hij praat vanzelf wel weer hup whatsapp bericht van hem in beeld.
Dit keer wel een hele vreemde.

Ik heb een stomme vraag.
Oke?
Eet jij wel eens met je baas?
(Aangezien wij in het zelfde bedrijf werken en daar HEEEEEEEL veel geroddeld wordt...)
Hoezo?
Nou er gaan verhalen rond.
Over wie?
Over het sletje van ons bedrijf.
(Ging altijd over iemand anders, waarschijnlijk nu nog)
Hoezo dacht je dat het over mij ging dan?
(geen antwoord)
Vind je mij een slet dan
(Binnen een paar sec.)
Nee

Hallo allemaal,

Inmiddels is het weer een week later.
Deze week heb ik geen enkel woord van hem gehoord.
Ik heb hem een vriendschapsverzoek op fb gestuurd maar die werd heel snel afgewezen door hem wat ik niet snap.
Wel contact zoeken maar geen vrienden worden voor de buitenwereld. Mag niemand weten dat je weer met me praat?
Ook heb ik het idee dat er binnen de zaak weer geroddeld is en hij te horen heeft gekregen dat ik het niet erg zou vinden als onze relatie weer nieuw leven ingeblazen krijgt.

Hallo allemaal,

We zijn nu een week later en er is heel veel gebeurd.
Afgelopen zondag (5 april) was ik gezellig bij mijn tante op visite omdat ze jarig was.
Ik was super vrolijk na mijn gesprek met mijn ex op 1 april en de hoop die ik weer heb.
Ik was met familie in gesprek en we keken heel veel leuke video's.
Toen ik mijn telefoon erbij pakte zag ik tot mijn verbazing dat ik een whatsappje had.
Het was een nieuw nummer maar de profielfoto ken ik uit duizenden aangezien ik die zelf gemaakt heb.
Het was mijn ex en de foto was van onze vakantie samen. (onze allereerste zonder ouders etc.)
Ik was ineens zenuwachtig.

Hij wist mij te vertellen dat een collega van ons in de problemen zat en vroeg hoe het met mijn werk binnen het bedrijf ging.
We werken allebei in het zelfde bedrijf alleen op een andere vestiging en andere fucties.
Het was een niet al te lang gesprek maar dat gaf niet omdat ik allang blij was dat hij mij appte en helemaal dat hij mij zijn nieuwe nummer toevertrouwt aangezien ik op de oude nog steeds op de blok sta.

Ik heb na dat gesprek me heel erg in moeten houden maar wil hem niet het gevoel geven dat ik teveel hoop en wil van hem. Rustig aan ook omdat hij daar toen het uit ging tussen ons om vroeg.
Gisteren was ik aan het werk; helaas met het mooie weer en ik had even niks te doen en keek daarom op mijn telefoon.
En weer had ik een appje van mijn ex tot mijn verbazing.
Mijn dag kon niet meer stuk. Zeker ook niet omdat ik echt wel het idee heb dat hij mij in de gaten houdt.
Hij weet ondertussen dat mijn pauze's later zijn dan die van hem en hij bleef ineens ook langer online (mag natuurlijk niet maar toch).
Hij vroeg of ik lekker aan het werk was en vertelde me dat hij al weer thuis was.
Waarschijnlijk een middag vrij genomen waar ik hem geen ongelijk in geef.
Hij vroeg oprecht hoe het met me ging en het was op zich weer niet een lang gesprek.
Toch zie ik best wel veel positieve dingen erin omdat hij contact zoekt met mij.

Het lijkt wel de omgekeerde wereld. Twee maanden geleden met ruzie uit elkaar en nu begint het contact langzaam weer te komen. Na alles wat we mee hebben gemaakt samen en de domme reden van onze breuk kan ik niet geloven dat we echt met elkaar praten en dat hij contact zoekt. Helaas heb ik hem nog niet in het echt kunnen ontmoeten en alleen over social media hebben gesproken over ons leven nu wat we doen enzo. Nog niet over de breuk en of er nog een kans is dat we bij elkaar komen wat ik hoop en eigenlijk stiekem wel geloof.

Ik hoop dat hij mij appt om af te spreken ik heb het natuurlijk al een keer voorgesteld maar hij kwam daarop nogal angstig over. Ik wil het niet forceren door het nogmaals te vragen of moet ik dat wel doen? Wat denken jullie?
Ik zie graag jullie reacties en gedachten over mijn verhaal tegemoet.

Alvast bedankt,
Saartje1996

Hallo allemaal,

Ik kijk al een tijdje mee op deze site en heb besloten om ook mijn verhaal met jullie te delen in de hoop dat jullie mij misschien kunnen helpen.
Het is inmiddels 2 maanden uit. Ik heb me heel stom gedragen en heb hem heel erg gekwetst.
Ik was heel onzeker en dat ging ik ook naar hem uiten.

Het begon heel onschuldig eigenlijk en het escaleerde tot de bom barstte.
Ik had een tijd geleden een keer een hele erge ruzie gehad met zijn vader over de toenmalige vrienden van zijn vader.
Zij claimde hem heel erg en dat ging ten koste van mijn ex zijn zusje.
Ze zat daar heel erg mee en ik nam het voor haar op aangezien niemand anders dat deed.
Op dat moment leek mij dat het beste en zijn moeder was me ook heel dankbaar.
Zijn ouders zijn trouwens gescheiden en dat was een vechtscheiding geworden dus ook dat ging mijn ex niet in de koude kleren zitten.

Die ruzie heeft mijn relatie met mijn ex ook heel erg doen wankelen omdat zijn vader heel erg naar mijn gevoel pushte dat mijn ex met de dochter van zijn toenmalige vriendin moest nemen. Zo kwam het over in ieder geval.
Daar werd ik heel onzeker van en eigenlijk is die onzekerheid nooit helemaal weggegaan.
Er volgende steeds meer ruzie's tussen zijn ouders en mij en mijn ex zei altijd dat als ik er niet was hij het voor mij opnam maar als ik er dan bij was hield hij zijn mond tenminste zo leek het.

Mijn vader verloor zijn baan en dat bracht nog meer spanning met zich mee aangezien dat de kans dat ik naar Duitsland moest verhuizen sterk vergrote. Wij wonen in de buurt van Rotterdam dus dat is niet naast de deur. Ik werd zo bang om mijn ex te verliezen dat ik spoken zag. Op een gegeven moment had ik het zo in mijn hoofd gehaald dat ik mijn status op facebook in ingewikkeld veranderde. Toen ik dat eenmaal had gedaan had ik er meteen spijt van en wilde dit corrigeren. Dat gaat alleen niet zonder dat hij er een melding van krijgt dus logde ik in op zijn facebook.
Er sprongen gesprekken omhoog van meisjes die ik niet kende die hem xx stuurde.
Hij reageerde er niet op maar ik sloeg door en beschuldigde hem van vreemdgaan. Niet omdat ik dat echt dacht maar omdat ik zo gekwetst was dat hij niet tegen haar had gezegd dat hij dat niet wilde en aangezien dit niet de eerste keer was dat ik dit zei tegen hem deed hij precies waar ik zo bang voor was geweest. Hij maakte het uit. Ik was/ben hem kwijt.

Nu twee maanden later heb ik na geen contact van 30 dagen contact gezocht. Ik had niet verwacht dat hij zou antwoorden en al helemaal niet zo snel. Het was een apart gesprek. Een soort vage kennis gesprek, wel geïnteresseerd maar toch ook weer niet helemaal. Hij vertelde wel makkelijk hoe het met hem ging en wat er nu in zijn leven afspeelde. Ik vroeg aan het einde van het gesprek aan hem of hij het misschien leuk vond om binnenkort af te spreken. Zodat hij kan zien dat ik nu minder onzeker ben en beter met hem over mijn gevoelens kan praten zonder meteen dingen te roepen. Hij antwoordde hiermee van weet ik niet. Ik heb gezegd dat hij er anders maar even over na moet denken.

Wat moet ik gaan verwachten?