Dit is precies waarom ik het nog toelaat. Ik ben bang dat ik hem dan hoe raar het ook klinkt (omdat ik hem natuurlijk al kwijt ben) helemaal verlies. Natuurlijk wil ik heel graag mijn grens aangeven en dat is deze nu wel echt. Als je zelfs een relatie gaat verzinnen in plaats van je fout toe te geven houdt het voor mij ook wel een beetje op.

Ik hou ontzettend veel van hem maar ik kan er niet tegen als hij liegt en aangezien ik heel erg veranderd ben in denken sinds het uit is met hem zal ik ook heel eerlijk zijn dat het me niet eens boos maakt maar ik me meer erger aan wat hij allemaal probeert om mijn aandacht te trekken, aangezien hij het heeft uitgemaakt en hij pas echt mijn aandacht krijgt als hij ook gewoon toe gaat geven dat hij te snel onze relatie heeft opgegeven... Nou hoor ik je al zeggen waarom wil je het dan nog als hij zo snel jullie relatie opgaf. Daar kan ik helaas geen antwoordt op geven en ik wou ook dat ik ook echt echt verder kon met mijn leven. Tuurlijk doe ik mijn eigen dingen weer en ben ik veel met vrienden weg maar mijn hart behoort nog steeds aan hem toe en dat frustreert me nog het meest.

Voorlopig zeg ik niks meer tegen hem en ga ik proberen het te negeren wat hij probeert. Die relatie verzinnen was zijn laatste troef om mij uit de tent te lokken. Ik hoop maar dat hij na gaat denken over of deze aanpak echt helpt.
We zullen zien denk ik dan maar.