Hallo allemaal,

We zijn nu een week later en er is heel veel gebeurd.
Afgelopen zondag (5 april) was ik gezellig bij mijn tante op visite omdat ze jarig was.
Ik was super vrolijk na mijn gesprek met mijn ex op 1 april en de hoop die ik weer heb.
Ik was met familie in gesprek en we keken heel veel leuke video's.
Toen ik mijn telefoon erbij pakte zag ik tot mijn verbazing dat ik een whatsappje had.
Het was een nieuw nummer maar de profielfoto ken ik uit duizenden aangezien ik die zelf gemaakt heb.
Het was mijn ex en de foto was van onze vakantie samen. (onze allereerste zonder ouders etc.)
Ik was ineens zenuwachtig.

Hij wist mij te vertellen dat een collega van ons in de problemen zat en vroeg hoe het met mijn werk binnen het bedrijf ging.
We werken allebei in het zelfde bedrijf alleen op een andere vestiging en andere fucties.
Het was een niet al te lang gesprek maar dat gaf niet omdat ik allang blij was dat hij mij appte en helemaal dat hij mij zijn nieuwe nummer toevertrouwt aangezien ik op de oude nog steeds op de blok sta.

Ik heb na dat gesprek me heel erg in moeten houden maar wil hem niet het gevoel geven dat ik teveel hoop en wil van hem. Rustig aan ook omdat hij daar toen het uit ging tussen ons om vroeg.
Gisteren was ik aan het werk; helaas met het mooie weer en ik had even niks te doen en keek daarom op mijn telefoon.
En weer had ik een appje van mijn ex tot mijn verbazing.
Mijn dag kon niet meer stuk. Zeker ook niet omdat ik echt wel het idee heb dat hij mij in de gaten houdt.
Hij weet ondertussen dat mijn pauze's later zijn dan die van hem en hij bleef ineens ook langer online (mag natuurlijk niet maar toch).
Hij vroeg of ik lekker aan het werk was en vertelde me dat hij al weer thuis was.
Waarschijnlijk een middag vrij genomen waar ik hem geen ongelijk in geef.
Hij vroeg oprecht hoe het met me ging en het was op zich weer niet een lang gesprek.
Toch zie ik best wel veel positieve dingen erin omdat hij contact zoekt met mij.

Het lijkt wel de omgekeerde wereld. Twee maanden geleden met ruzie uit elkaar en nu begint het contact langzaam weer te komen. Na alles wat we mee hebben gemaakt samen en de domme reden van onze breuk kan ik niet geloven dat we echt met elkaar praten en dat hij contact zoekt. Helaas heb ik hem nog niet in het echt kunnen ontmoeten en alleen over social media hebben gesproken over ons leven nu wat we doen enzo. Nog niet over de breuk en of er nog een kans is dat we bij elkaar komen wat ik hoop en eigenlijk stiekem wel geloof.

Ik hoop dat hij mij appt om af te spreken ik heb het natuurlijk al een keer voorgesteld maar hij kwam daarop nogal angstig over. Ik wil het niet forceren door het nogmaals te vragen of moet ik dat wel doen? Wat denken jullie?
Ik zie graag jullie reacties en gedachten over mijn verhaal tegemoet.

Alvast bedankt,
Saartje1996