Hallo allemaal,

Ik kijk al een tijdje mee op deze site en heb besloten om ook mijn verhaal met jullie te delen in de hoop dat jullie mij misschien kunnen helpen.
Het is inmiddels 2 maanden uit. Ik heb me heel stom gedragen en heb hem heel erg gekwetst.
Ik was heel onzeker en dat ging ik ook naar hem uiten.

Het begon heel onschuldig eigenlijk en het escaleerde tot de bom barstte.
Ik had een tijd geleden een keer een hele erge ruzie gehad met zijn vader over de toenmalige vrienden van zijn vader.
Zij claimde hem heel erg en dat ging ten koste van mijn ex zijn zusje.
Ze zat daar heel erg mee en ik nam het voor haar op aangezien niemand anders dat deed.
Op dat moment leek mij dat het beste en zijn moeder was me ook heel dankbaar.
Zijn ouders zijn trouwens gescheiden en dat was een vechtscheiding geworden dus ook dat ging mijn ex niet in de koude kleren zitten.

Die ruzie heeft mijn relatie met mijn ex ook heel erg doen wankelen omdat zijn vader heel erg naar mijn gevoel pushte dat mijn ex met de dochter van zijn toenmalige vriendin moest nemen. Zo kwam het over in ieder geval.
Daar werd ik heel onzeker van en eigenlijk is die onzekerheid nooit helemaal weggegaan.
Er volgende steeds meer ruzie's tussen zijn ouders en mij en mijn ex zei altijd dat als ik er niet was hij het voor mij opnam maar als ik er dan bij was hield hij zijn mond tenminste zo leek het.

Mijn vader verloor zijn baan en dat bracht nog meer spanning met zich mee aangezien dat de kans dat ik naar Duitsland moest verhuizen sterk vergrote. Wij wonen in de buurt van Rotterdam dus dat is niet naast de deur. Ik werd zo bang om mijn ex te verliezen dat ik spoken zag. Op een gegeven moment had ik het zo in mijn hoofd gehaald dat ik mijn status op facebook in ingewikkeld veranderde. Toen ik dat eenmaal had gedaan had ik er meteen spijt van en wilde dit corrigeren. Dat gaat alleen niet zonder dat hij er een melding van krijgt dus logde ik in op zijn facebook.
Er sprongen gesprekken omhoog van meisjes die ik niet kende die hem xx stuurde.
Hij reageerde er niet op maar ik sloeg door en beschuldigde hem van vreemdgaan. Niet omdat ik dat echt dacht maar omdat ik zo gekwetst was dat hij niet tegen haar had gezegd dat hij dat niet wilde en aangezien dit niet de eerste keer was dat ik dit zei tegen hem deed hij precies waar ik zo bang voor was geweest. Hij maakte het uit. Ik was/ben hem kwijt.

Nu twee maanden later heb ik na geen contact van 30 dagen contact gezocht. Ik had niet verwacht dat hij zou antwoorden en al helemaal niet zo snel. Het was een apart gesprek. Een soort vage kennis gesprek, wel geïnteresseerd maar toch ook weer niet helemaal. Hij vertelde wel makkelijk hoe het met hem ging en wat er nu in zijn leven afspeelde. Ik vroeg aan het einde van het gesprek aan hem of hij het misschien leuk vond om binnenkort af te spreken. Zodat hij kan zien dat ik nu minder onzeker ben en beter met hem over mijn gevoelens kan praten zonder meteen dingen te roepen. Hij antwoordde hiermee van weet ik niet. Ik heb gezegd dat hij er anders maar even over na moet denken.

Wat moet ik gaan verwachten?