Ik heb geen slecht gevoel op dit moment. Ik ben trots op mezelf dat ik gisteren zakelijk heb gehandeld. Als ik mijn spullen heb opgehaald hoef ik haar nooit meer te zien en ga ik verder met mijn leven. Ik ga de zon weer laten schijnen. Het zal nog wel even duren voor ik weer helemaal de oude ben maar ik weet zeker dat ik er kom. Daarna ga ik iemand zoeken die mij wel verdiend en vooral ook iemand die ik verdien.

Roberto

Nou hij heet dus Radbout en dat maakt het nog erger. 1 week nadat het uitwas was ik op een verjaardag waar zij ook was. Toen viel die naam. Ik heb haar toen op de man af gevraagd wat er aan de hand was en ze was volgens haar aan het smsen met een goede vriendin. Iedereen moet het geweten hebben. Ik ben zo ongelooflijk in de mailing genomen en daar ben ik doodziek van. Ik heb me overigens goed gedragen bij het bezoek. Zakelijk en verder niets. Zij zat maar een beetje met haar hoofd gebogen en zei niets. Ik ben kapot maar ze kan zo ongelooflijk de tering krijgen. Alles heeft ze nu kapot gemaakt. Ik heb vrienden van haar gesproken en daar heeft ze tegen gezegd dat ik haar al die tijd in de weg heb gezeten en dat ze nu eindelijk los is. Niet te geloven gewoon. Wat een verdriet.

Hoe kan het nou toch zijn dat je op dit forum leest dat er zo vaak zo snel een ander is? Is die vlucht dan zo belangrijk dat het gevoel van de gene die je zo lang lief had niet uit maakt. Dat is namelijk zo vreselijk egocentrisch. Ik kan het eigenlijk niet geloven als ze gaat beweren dat dit nog niet speelde. Na anderhalve week!! Dat kan toch bijna niet waar zijn? Dit houd in dat ze me zo vreselijk heeft voorgelogen. Zwaar bedrogen mag je wel zeggen. Nu ook nog proberen om iedereen in mijn omgeving te dwingen het niet aan mij te vertellen. Ze zal wel zeggen dat ze mij niet wilde kwetsen maar volgens mij is dat alleen maar omdat je dan zelf niet wordt geconfronteerd met de gevolgen van je acties.

VCanavond had ik een afspraak met haar broer en dat is een goeie vriend van mij. Dat was hij ook al voordat we een relatie kregen. Hij zij meteen tegen mij dat hij niet tegen mij wilde liegen, ook al had ze hem dat wel gevraagd. Ze heeft een nieuwe vriend. Alle blogs hier lezende zat ik er ook op te wachten. Ik vind dit verdrietig maar het gekke is, vooral voor haar. Ze is voor mij al va de ene in de andere relatie gelopen en had tijd nodig om aan zichzelf te werken. Dit blijkt al bijna 3 weken te spelen dus ze heeft gauw 1,5 week genomen om aan zichzelf te werken. Ik zit helemaal kapot maar dat zal niemand van jullie verbazen. Ze heeft het nu echt helemaal kapot gemaakt. Ik hoop zondag mijn spullen te kunnen halen. Morgenavond ga ik erheen om af te spreken wat van mij is. Dat bezoek zal er nu niet makkelijker op worden maar ik wil het niet ontlopen. Dit wordt een vreselijke slapeloze nacht.

Vandaag weer een klote dag. Ik zie zo op tegen het halen van de spullen. Ik heb gelukkig nu geregeld dat ze bij mijn broer in de garage kunnen staan. Een vriend van mij kan een busje van zijn werk lenen en die gaat dus met me mee. Toch gaat het maar niet uit mijn hoofd. Waarom, waarom ,waarom. Ik geloofde zo in ons en het is zo moeilijk om dat ineens te vergeten. Ik heb een paar behoorlijke klote dagen en ik ben het spuugzat. Iedereen ligt lekker vrolijk op het strand en ik zit hier in mijn eentje verdrietig te zijn achter de computer. Schiet lekker op maar niet heus.

Vanavond mijn ex op de msn gehad. Eerst wat over koetjes en kalfjes enzo. Toen begon ze over de sleutel van het huis. Ik zei dat ik die nog wilde houden zolang er nog allemaal spullen van mij in dat huis staan. Stuurde ze terug dat ze niet wilde dat ik haar huis zomaar binnenkwam. Ze gebruikt mijn tv nog, mijn tafel en stoelen, mijn magnetron, mijn kast. Als reactie heb ik haar mamailed dat ik morgen al mijn spullen ophaal en de sleutel achter laat. Dit doet mij zo verschrikkelijk veel pijn, dat het nu zo moet. Ik ben weer helemaal van de kaart. Ze mailde dat ze me niet verdrietig wil maken maar dat doet ze verdomme wel.

Omdat ik vernomen had dat mijn ex geslaagd is voor haar opleiding heb ik haar een mail gestuurd. Ik kreeg een hele lieve mail terug. Stom genoeg voel ik me nu toch weer klote. Ik ga haar binnenkort treffen op een bruiloft en het leek mij een goed idee om haar daarvoor een keer gezien te hebben omdat ik niet wil dat het op die bruiloft voor problemen zorgt. Nu grijpt het me echter enorm bij de keel. Ik ben zo bang dat ik het gewoon niet trek. Ik wordt er zo verdrietig van dat het me niet gaat lukken om leuk en gezellig te doen. Ik heb nu echt een klote avond. Zelfs naar voetbal kijken heb ik gewoon geen zin in. Het huilen staat me nader dan het lachen. Het ging verdomme zo lekker de afgelopen week