Het is lang geleden dat ik hier was. Ik denk een week of 5, voordat ik op vakantie ging in ieder geval. Na mijn vakantie ging het zo goed met me dat ik nooit meer de behoefte heb gehad om hier te posten. Gelukkig gaat het nog steeds heel goed met me. Voor iedereen waarmee het nu slecht gaat, ik weet dat dit berichten zijn waar je weinig mee kan, maar het komt allemaal goed. Ik heb heel erg veel geleerd over mezelf en het leven. Nu ben ik sterker dan ooit en ik weet wat ik zoek in een vrouw. Vorige week ben ik uit geweest met een leuk meisje en dit krijgt zeker een vervolg. Volgens mij is het heel belangrijk om zoveel mogelijk met mensen te praten en actief iets met je verdriet te doen. Hoe sneller je uit je slachtoffer rol stapt en besluit voor jezelf te kiezen, hoe sneller je sterk genoeg wordt om de pijn te verwerken. Want geloof me, pijn heb ik gehad. Dagen heb ik gehuild en zeker nadat ze me bedrogen had zat ik enorm met mezelf in de knoop en voelde ik enorm veel woede. Nu sport ik zelfs weer samen met mijn ex, al heb ik verder geen contact met haar. Ik heb haar achter me gelaten en ben heel blij dat die relatie beeindigd is. Er zijn vrouwen die beter voor MIJ zijn. Ik wil iedereen die nu in die diepe put zit veel sterkte willen wensen en ik zal de komende tijd proberen af en toe mensen met raad en daad bij te staan.

Het ging geweldig vanavond. Ik was er eerder dan mijn ex en zag er toch wel tegenop dat ze kwam. Ze deed zo overdreven vrolijk en nep toen ze kwam tegen iedereen dat ik jeuk van kreeg. Ik had geen enkele behoefte aandacht aan haar te schenken. Ik heb een geweldige avond gehad. Toen ze weg was kreeg ik toch een klap in mijn gezicht. Dinsdag hadden we een heel goed gesprek en ze wilde graag alle foto's deze week hebben want ze ging dan voor ons allebei een fotoboek maken. Nu verteld haar broer dat ze al weken geleden met haar nieuwe vriend gepland heeft dat ze morgen op vakantie gaan. In ons open gesprek heeft ze me dus weer volledig voorgelogen. Haar broer laat me nu binnen morgen en dan neem ik alle foto's mee. Wat een domme trut zeg, maar ik laat me er verder niet door van de wijs brengen. Ik ga lekker op vakantie zaterdag en ik ga leuke nieuwe meisjes ontmoeten. Ik heb er zin in.

Zo ik heb een hoop op een rijtje te zetten. Ik kwam bij haar om 8 uur vanavonde en ze begon over koetjes en kalfjes te praten waar ik niet op zat te wachten. Na 20 minuten zei ik dat ik het ergens anders over wilde hebben en toen begon een moeilijk gesprek. Ik vertelde alles wat me dwars zat en ik bereikte er niets mee. Het enge wat ze zei was dat ze het niet terug kon draaien en dat ze niets kon zeggen om het minder erg te maken. Op een gegeven moment werd het stil. Ik wilde opstappen en naar huis gaan, maar ik dacht als ik dat doe dan ben ik niets opgeschoten. Dan blijf ik hangen in de zelfde shit en nu is mijn kans er iets aan te doen. Ik heb de stilte de stilte gelaten. Na ruim 10 minuten stilte begon ze ineens te huilen. Godzijdank! Daarna hebben we een heel goed gesprek gehad en heeft ze huilend gezegd dat ze het heel erg vind wat ze gedaan heeft, dit was voor mij erg belangrijk. Nu is er echt een last van me afgevallen. Ik kan haar weer tegnkomen zonder dat ik in paniek raak. Ik weet niet of ze met die andere jongen doorgaat maar ze neemt hem wel in de maling. Het vloede heel vertrouwd vanavond en gek genoeg mis ik haar nu weer. Ze heeft etterlijk gezgd dat wij voor elkaar voorbestemd zijn maar dat het niet werkt. Dat is ook zo, het werkte niet(meer). Ik had gehoopt dat we na een tijdje weer samen zouden komen omdat de liefde zo duidelijk aanwezig is maar zij heeft andere keuzes gemaakt. Ik moet het accepteren maar ik heb er nu in ieder geval een beter gevoel over. Blij dat ik dit voor mijn vakantie gedaan heb want dit geeft me meeer rust in mijn hoofd. Bijna was ik vertrokken zonder antwoorden, zo blij dat ik gegroeid ben de laatste periode en dit heb voorkomen. Schouderklopje voor mezelf.

Gek genoeg heb ik nu ineens een hele open mail gehad van mijn ex dat ze zich heel schuldig voelt en dat ze iedere avond ligt te huilen in bed enz enz. Wist eerst niet zo goed wat ik er mee aan moest maar heb besloten een hele eerlijke mail terug te sturen. Waarin ik al mijn verdriet en onbegrip heb geschreven. Ze heeft aangegeven dat ze graag met me wil praten en nu hebben we morgenavond afgesproken. Zelf heb ik niet zo heel veel behoefte aan een gesprek omdat ik heel boos op haar ben maar als ik haar donderdag op een bruiloft voor het eerst zie bederft het mijn avond en misschien dat dit gesprek er voor zorgt dat alles wat duidelijker is. Ofwel ruzie, ofwel geen ruzie maar dat maakt het met elkaar omgaan dan in ieder geval duidelijk. Ik heb morgen nog de hele dag om me voor te bereiden op het gesprek. Ga denk ik alles op papier zetten zodat ik niets vergeet. Iemand tips voor zo een gesprek? Het is eigenlijk raar maar na deze paar dagen dat ik vol woede heb gezeten heb ik er eigenlijk wel een goed gevoel bij om gewoon in een rustig gesprek alles tegen haar te kunnen zeggen terwijl ik haar aankijk. Ik hoop dat het me helpt om mijn rust te hervinden. Ik ga ervanuit dat de antwoorden die ik krijg niet erg nuttig zijn, maar al geeft ze maar toe dat ze me shofterig heeft behandeld, dan is dat in ieder geval iets. Ook wel een fijne gedachte om dit nog voor mijn vakantie te doen, dan blijft het niet liggen voor erna.

Sinds ik haar gesproken heb zit ik echt helemaal kapot. Gisteravond wezen stappen maar ik was niet bepaald gezellig. Ik ben ook zo stom geweest om daarna nog wat sms contact met haar te hebben en ik ben niet zo vriendelijk geweest. Op zich heel terecht, maar ik schiet er niets mee op. Ik schrik van mezelf op dit moment. Ik voel zo verschrikkelijk veel woede. Nu hoorde ik van haar broer dat ze etentje hebben gehad met de familie voor het slagen van haar studie. Haar nieuwe vriend had ze gezellig meegenomen. Haar hele studie heb ik haar geholpen met opdrachten, printen op mijn werk, copieren enz enz. Op het heugelijke feest heeft ze me doodleuk vervangen. Ik ga echt kapot van binnen hierdoor. Ik hoopte dat ik het al wat losgelaten had maar dit is echt niet normaal. Ik kan alleen maar janken, janken en janken. Ik voel me ook alleen in mijn verdriet want iedereen om mij heen wordt ondertussen gek van het feit dat ik er zo vaak over praat, maar ik kan niet anders. De meeste hebben zo iets van, nu weer door met je leven, over. Maar het is niet over, het is bij lange na niet over. In mijn hoofd spelen allerlei wraak mogelijkheden, ik wil het niet maar ik verzin ze vanzelf. Dat xtc verhaal heb ik nu uit de eerste hand en het is zelfs zo erg dat ze anderhalve pil heeft genomen en totaal out is gegaan. Wat een domme trut zeg.

Hallo verdrietigen onder ons. Het is vandaag schitterend weer dus zet die pc uit, bel een vriend of vriendin en ga wat leuks doen. Zet hem op!

Roberto

Ik begin er nu echt gek van te worden. Ik heb mijn leven weer aardig op orde, probeer het los te laten maar ik krijg via andere mensen zulke intieme dingen uit de relatie met mijn ex te horen. Ik wordt hier echt woest van, zelfs problemen uit ons sexleven krijg ik in door haar verdraaide versie te horen. Ik vind di echt verschrikkelijk. Ik wil geen contact met haar maar ik heb haar vanavond een hele boze mail gestuurd dat ik wil dat dit op houd. Heeft ze dan geen enkel respect voor mij. Ik negeer nu al weken dat ze allerlij verhalen verdraaid ik haar voordeel, ten koste van mij omdat ik het los wil laten. Het gaat nu echter echt te ver. We kennen veel de zelfde mensen en ik wil niet dat we via hen communiceren maar ze gaan echt onjuist over mij denken als ik dit allemaal laat gebeuren. Ik wil echt een gesprek met haar hierover maar ik ben bang dat ik ga ontploffen, al wil ik de eer nog zo graag aan mezelf houden.