Na mijn vorige blog begin ik toch maar aan een volgende omdat het mij helpt om hier van me af te schrijven. Mijn ex, zal haar vanaf nu maar May noemen, heeft afgelopen week een gesprek bij haar psycholoog gehad ivm haar angsten. Dit keer ging het over onze relatie, aandacht en intimiteit. Het kwam er in het kort gezegd op neer dat de psycholoog, en May, het beter vonden om geen relatie meer te hebben. Ze heeft zich in haar puberteit niet los kunnen maken omdat wij een relatie kregen en nu moet ze leren volledig op eigen benen te gaan staan.

Hallo, wat fijn dat je mijn blog wilt lezen. Mijn verhaal heb ik reeds eerder hier geschreven maar sindsdien is er toch wel een en ander gebeurd en ik weet het nu echt niet meer. Mijn 'vriendin' heeft ernstige last van angsten en ik heb het uitgemaakt omdat ze constant (door angst) twijfelde. Na enige weken besloten om het contact geheel te verbreken maar dit bleek maar van korte duur. We hebben nog dagelijks meerdere malen contact en heb wederom al mijn energie gegeven om onze relatie te redden. Dit gaat goed zo lang we bij elkaar zijn.

Gisteren heb ik alle contact met mijn ex verbroken. Het is nu 6 weken 'uit' maar we houden beide nog van elkaar en willen elkaar eigenlijk niet kwijt maar ze heeft teveel twijfels en kan niet definitief voor ons kiezen. Ze moet, van zichzelf, uit gaan zoeken wie ze nu eigenlijk is (teveel jeugdtrauma's en hierdoor angststoornis en bindingsangst). In de afgelopen 6 weken hebben we elkaar nog zeer regelmatig gezien en dagelijks contact gehad. Ook lichamelijk konden we niet van elkaar afblijven. Het voelde, bij mij, alsof we weer in een soort relatie zaten.

Hallo allemaal,