Ik weet niet ofdat iemand mijn dagboek leest,
misschien wel of misschien ook wel niet. Zijn mijn teksten te saai? Zijn ze telang? Ik lig er 's nachts niet van wakker. Zolang ik hier maar anoniem mijn verhaal kan doen, zonder dat de betrokkene(n) zich erin herkennen.
Hier zit ik dus om half 12 's nachts...ben op de kop af 4 uur terug van een deugddoende vakantie in Frankrijk....
Allez ja, deugdoende, ik denk dat ik nu meer stress heb
dan toen ik vertrok. Mijn ex vrijt namelijk met T., het meisje dat al een jaar achter hem loopt. Of het serieus is of niet, god wie zal het zeggen, maar daar lijkt het toch niet op. In het begin kon ik het goed accepteren dat ze iets met elkaar hadden. Maar toen begon het molentje in mijn hoofd op volle toeren begon te draaien.....Toen wij een relatie hadden, moest hij ze helemaal niet hebben."mijn type niet" was zijn uitleg. "ze zaagt nogal" is nog zo'n verklaring van hem.
Heel het weekend leuk gefeest, examenstress vergeten en kwijtgeraken door goed wat te drinken.
Ik zeg altijd voor ik begin te drinekn "Mensen, ik drink om te vergeten". Nu ja, vrijdag was er niets om te vergeten,
men nieuwe liefde was er ook.
Hele lieve jongen, echt waar maar hij is nog niet klaar voor een relatie zegt hij. We zien wel wat ervan komt.
Weer in ruzie gelegen met men ex...de rotzak.
Ok, misschien was het wel voornamelijk mijn schuld.
Maar waarom doet hij dan zo "zakkerig"?
Daar stoor ik mij aan, dat hij zo anders doet. Of ben ik gewoon jaloers?
Zaterdag ook ene leuk feestje gehad TOT ik hem zag met ...laat ik ze voor het goede geval ff T. noemen.
Ik dacht dat ik over hem was,
maar was eigenlijk wel een stom gedacht van mij.
Ik heb een relatie van 14 maanden met hem gehad,
we zijn nu bijna 2 maanden uit elkaar.
Maar nu begin ik 's nachts weer over hem te dromen...
hoe goed we het samen hadden.
Maar ik heb de laatste tijd ook veel contact met het meisje
dat al zolang gek staat van hem.
Ze praat echt heel de tijd over hem met mij,
dat hem wilt en dat ze hem niet kan krijgen..
Zij zit eronder door,...en ik ook een beetje denk.
Altijd haar constant geklaag en gezaag over hem,
begrijpt zij dan niet dat ik hem wil vergeten ?????
Misschien had ik het allemaal eerder moeten opschrijven,
want ik ben nu éénmaal iemand die niet zo met haar gevoelens
te koop loopt. Ben dus niet echt een prater, maar een schrijver als het op mijn gevoelens aankomt.
Hoe is het allemaal zo ver kunnen komen?
Iedereen denkt "och, ze is er allang overheen." Maar dat ben ik helemaal niet. Ik zag EN zie hem nog doodgraag,
maar ik kan het hem echt niet zeggen. Dan stel ik me weer "aan"...Iedereen denkt dat ik weer van het leven geniet, och laat ze maar denken...
Jullie snappen het misschien niet helemaal, maar laat ik even kort mijn situatie schetsen.