Ik weet nimmer wat ik er allemaal van moet denken?
Op dit moment wil ik hem gewoon in mijn armen kunnen nemen en dat hij zegt dat alles inorde komt!
En ik weet ook dat die kans klein is..maar ik kan het gedacht momenteel niet aan te geloven dat vorige week niets voor hem betekende!!!!
Ik kan dat gewoon niet geloven!!!Hij wou ons nog een kans geven maar ik heb het gewoon verpest met mijn dom gedrag..
ik werd zo onzeker van de situatie !!!! Is dat dan niet normaal? ben ik gek???????????????

I'm sorry for the times that I made you scream
for the times that I killed your dreams
for the times that I made your whole world rumble

for the times that I made you cry
for the times that I told you lies
for the times that I watched and let you stumble ...

Lieve jongen,
dit is denk ik een soort afscheidsbrief aan je.
Je hebt mij daarstraks héél wat duidelijk gemaakt!
Ik dacht echt dat het terug goed ging komen tussen ons!
Jij dacht er juist hetzelfde over..
Maar ik heb het weer verpest met mijn getwijfel...gewoon mijn getwijfel aan de hele situatie van vorige week...
Ik dacht dat je me gebruikte.....je zei van niet, ik geloofde je niet...en je had gelijk!

Ik ga hier nog eens even iets kladderen...
Het gaat goed met me...ondanks dat ik een paar dagen geleden nog zo met mezelf in de knoop zat...
Ik weet dat ik hem graag ziet en hij weet dat ook...meer kunnen we niet doen.
We kunnen redelijk goed met elkaar opschieten...
Al had ik het gisteren wel zwaar toen ik hem met zijn vriendin zag kussen, het deed zo een pijn...
Het zal iets zijn waar ik mee zal moeten leren leven, hoe graag ik hem ook zie en hoe graag ik hem ook terug wil...

Ik ben al een paar dagen aan het twijfelen of ik dit wel zou opschrijven...Het is allemaal zo ingewikkeld voor me!
O god, wat zou ik hem nu graag in mijn armen houden...
Ik zal maar vanaf het begin beginnen...
Maandag héél de dag op pad geweest met mijn zus en mij ex.
In de namiddag naar het strand en 's avonds nog ff een filmpje meegepikt...Nadien had ik hem nog even thuis uitgenodigd om iets te komen drinken...Wat een beetje anders is uitgedraaid want voor we het wisten lagen we op een deken naar de sterren te kijken...en te knuffelen en te kussen....
Dit had natuurlijk niet mogen gebeuren!Hij heeft een vriendin! Maar hij heeft ook gezegd tegen haar dat hij mij nog graag zag maar dat ze geen schrik moest hebben wnat het ging toch niet tussen ons.

We doen allebei ons best om "normaal" tegen elkaar te doen.
Ik vind het gewoon schijnheilig. Ik denk zelfs dat ik gewoon vriendelijk tegen hem doe omdat onze gemeenschappelijk vrienden de indruk hebben dat we er allebei over zijn. Het hun gewoon naar hun zin maken en de pret voor hen niet bederven. Volgende week gaan we met dezelfde vrienden ook een weekje naar de ardennen. Ik heb er geen minuut over getwijfeld om niet mee te gaan. Maar nu wel...hoe moet ik mezelf gedragen tov van hem? Ik heb hem gezegd dat ik wil vergeten wat we ooit samen gehad hebben, dat ik dan misschien ooit normaal tegen hem kan doen.

Onze eerste grote ruzie gehad sinds het uit is.
Ik moet eerlijk zeggen dat het wel een beetje opluchtte omdat ik nog met zoveel vragen zat. De meeste van hen zijn nu wel beantwoord. We gaan volgende ook nog eens afspreken om rustig te praten. Want gisteren explodeerde ik zowat...
ik heb al geruime tijd ( EN IK NIET ALLEEN) het gevoel dat hij flirt met mijn beste vriendin.
Op zich heb ik hier niets tegen, maar ze komen het allemaal aan mij verkondigen??? Wat heb ik hier nu mee te maken?
Heb hem daarover gisteren ook aangesproken...grote ruzie natuurlijk, maar daar allang nimmer over. Over vroeger...

Ik weet nog precies wat je 4 maanden geleden zei tegen mij.
"Je zag me nog doodgraag maar het ging niet meer."
Zat T. er toen al tussen? Iemand zei op mijn verjaardag ook dat je liefde voor mij toen ook niet meer zo sterk was.
Waarom zei je toen tegen zusje dat je mij nog wel gr?ɬ†?ɬ†g ziet...waarom zeg je tegen zusje dat het niet goed gaat tussen jou en T. ?
Ze bemoeit zich met je sport zei je...ze wil niet dat je zoveel sport. Ik heb daar nooit zo'n probleem van gemaakt omdat ik wist dat het je leven was... We hebben ook goed gepraat toen, ik viel huilend in je armen en je knuffelde mij...JE KNUFFELDE MIJ, je zei dat je van me hield, nog steeds en dat je me miste...Maar ja, je was zat en ik ben niet meer op het gesprek teruggekomen...Het heeft me zoveel tijd en zoveel moeite gekost om je te vergeten, je PROBEREN TE VERGETEN. En na 4 maanden (!!) kom je met zoiets af !!!