The person who really wants to be part of your life will never leave you no matter how hard things get, through better or worse...

Gisteren was zo'n goede dag. Vannacht zelfs maar 2 of 3 keer wakker geworden. We hadden het uitgepraat en we gaan vrienden blijven. Misschien zelfs vrienden met benefits... Heerlijk toch! Ik was zo positief gisteren!!

Vanmorgen ging het ook nog redelijk goed, maar vanmiddag werd het plots loodzwaar. Je begint aan fijne dingen te denken, fijne dingen samen, dingen die niemand anders me kan geven... en dan denk je aan het feit dat ze al iemand anders heeft. 2 weken heeft het maar geduurd of ik was al ingeruild voor een ander. Dat doet zoveel pijn man!!

Dit zijn mijn gevoelens, mijn gedachten, wat in mijn hart en hoofd zit voor jou.
Het wordt een lange open brief, sorry ervoor.
Ik raak niet uit mijn woorden aan de foon bij je omdat ik direct zo emotioneel wordt dat je niet begrijpt wat ik zeg.
Geef erom of geef er niet om, ik moet dit vertellen, want ik geef er wel zo hard om.

Iets voor 2001 was mijn broer uit huis, mijn maatje, alles hadden we samen gedaan.
De dikste vrienden, samen spelen, samen naar de lagere school, een paar jaar samen middelbaar, samen uitgaan, bijna alles deden we samen.

Vandaag een zwarte dag... Slecht opgestaan, veel gehuild. Zware sms'en met de vriendin over en weer waarbij ze me beschuldigde van stalking en "worst creep ever" te zijn.

Tot ik rond 17h genoeg had van die vreselijke berichten en haar vroeg of ik nog een sms mocht sturen. Antwoord "ja".

Waarop ik het volgende typ:

Naief dus, hier zit ik dan weer, wenend als een kind... Ik mis haar enorm!

Week 4 is ingegaan, vanmorgen tot vanmiddag het meest slecht gevoeld sinds zij het heeft uitgemaakt. Stijf van de stress, kokhalzen tot zelfs zelfmoordgedachten. Toch moeten gaan werken, collega's beginnen het in de gaten te krijgen, ik zie er niet uit. Bleek, nog meer vermagerd en dikke ogen van het wenen 's nachts.
Via SMS laten weten aan haar, en dat is niet goed aangekomen... ze is beginnen dreigen om mijn ouders te bellen en wou niets meer van me horen. Ben er ziek van Sinds 17h laat ik haar met rust en krijg ook niets meer terug...