ik wil hier eigenlijk niet meer komen. ik merk dat het me tegenhoudt met verder te gaan.. eigenlijk ben ik naar mn heartbreak keihard verder gegaan.. en uiteindelijk duurt het toch langer dan ik had verwacht. Maar er hier steeds mee geconfronteerd te worden helpt ook niet echt. Vandaag WEER een mailtje van mn ex..als reactie op mijn reactie. Terwijl ik juist had gezegd dat ik niet meer wilde mailen..geen communicatie meer wilde. Tussen neus en lippen door moest ie nog even melden dat ie net terug was van vakantie. wat kinderachtig. en wat klote dat ik dat ik dat kinderachtig vind. dat er dan toch weer een gevoel in mn maag komt als ik dat lees.. misselijkheid welteverstaan.

jeetje.. ff hier kijken..zondag kan gewoon een onwijze klotedag zijn.. en dan zie je 35 mensen op deze site..mijn hemel.

vandaag in mijn inbox een mail van mn ex met als onderwerp 'briefje'. Ik dacht dat het een zakelijk iets zou zijn over ons huis met als onderschrift: groeten X.
maar nee het bleek een mail van 5 kantjes te zijn. Aanhef: 'ons' koosnaampje. Afsluiting ' liefs en dikke kus'
????? Een zin viel me op: iets over dat hij echt een toekomst met me zag, zo serieus als wat maar dat hij voor dat idee nu nog niet klaar was en dat hij het idee doodeng vond. Heel erg raar om dat te zien.
Het doet me weinig. Ik ga de mail dus ook niet lezen. Ik heb hem in een mapje opgeslagen voor als ik het ooit ooit ooit veeeeel later een keer wil lezen. Wat heb ik er aan? helemaal niks! Oja er stond aan het einde ook nog dat ie me op een voetstuk had staan waar ik wat hem betreft nooit meer van af kom. HAHA wat HEB IK ER AAN!?!?!?

De dromen zijn begonnen. Helaas, want ik hoopte dat ze niet zouden komen. Verwerkingsdromen waarin ik droom over hem. Ze zijn niet heel heftig ofzo.. eerder realistisch. Ik droom dat ik hem tegenkom en dat ie nogal ongemakkelijk doet. Hij weet zich geen houding te geven. Hij doet afstandelijk. Ik kan hem geen dingen vragen want dan loopt hij weg. Hij vindt me lastig. Hij is veranderd. Als ik hem in mijn dromen zie heb ik 100 vragen, voel ik me onzeker en geirriteerd dat hij zo afwezig en onvolwassen doet. Mijn dromen lijken dus gewoon echt.
Ik hoop echt dat de dromen snel ophouden want ik wil hem echt helemaal uit mn leven vandaan. En dromen horen leuk te zijn.

Gisteren ging ik naar 'ons' huis. Eerste keer nadat hij er echt helemaal uit is. Ik ging alleen. Eerst dacht ik dat ik dat niet moest doen maar ik had gisteren zo'n leuke dag dat ik me wel goed voelde en er verder niet teveel bij nadacht. Dus ik kom daar aan. Toch wel raar.. Niet zijn auto.. verder niks veranderd.. natuurlijk niet. Was benieuwd hoe het er uit zou zien. Zou hij toch dingen hebben meegenomen die van mij zouden zijn? Zou het 1 grote bende zijn. Hm hee daar loopt een jongen. Nooit gezien hier. Is ie nou zn hond aan het uitlaten? Ja. Hm leuke jongen zeg. Nou zie je wel er wonen zelfs leuke jongens in de buurt! Nou, leuk toch..

Gisteren naar vriendin geweest die in 'zijn' stad woont. Het zuiden des lands. we gingen uit. Het was een ramp! Er waren alleen maar stomme jongens van onder de 24 en voelde me erg oud Verder wel gezellig. Was ook de eerste keer dat ik daar was zonder hem. Dat was best gek en op veel plekken kwamen herinneringen boven..... Kwam ook nog een vriend van hem tegen die vrolijk zei: "oja! vriendinnetje van X!" Ik riep nog vrolijker over de bar "neeh niemeer he?!" en kreeg een gratis drankje van de barman. Nou nou, wat een feest en ik dacht nog goh het ziet er vast uit alsof ik er helemaal overheen ben!! Maar hoelanger de nacht vorderde hoe meer ik me ging irriteren aan al die stomme mensen en mn vriendin met relatieproblemen had ook niet echt een positieve kijk op de liefde! ..voelde me dus een beetje in een dip glijden...: wat een ellende dat het uit is, hoe kan het nou dat het zover is gekomen, niemand is leuk, ik vind nooit meer iemand, ik blijf over! Ik kreeg in de auto op weg naar onze laatste uitgaanspoging (een of ander feestje) heel erg de neiging om hem te sms-en, ookal was het 3 uur 's nachts. Een sms-je geschreven naar hem..maar niet verstuurd. (merk dat soms alleen het sms-je schrijven al helpt, dus zonder te versturen)

De spullen waren eigenlijk al verdeeld..per mail en telefoon. Toch nog maar afgesproken om nog 1 keer door het huis en de laatste dingetjes te bespreken.. Ik reed er anders heen als andere keren. Hiervoor reed ik er altijd heel hard naartoe en vaak snotterend en amper 100 km/u terug. nu reed ik er rustig heen. Voelde me wel een beetje emo en was bang dat dat zou blijven. We zagen elkaar en waren heel rustig. gekletst over van alles..zelfs gelachen. Ik voelde niks en dat was een enorme opluchting ..wel een soort van 'geven om'. maakte me wel een beetje zorgen om hem..hij zag er moe uit. Dus vroeg hem of ie het wel een beetje zag zitten, zn nieuwe plek zn werk etc.