Lieve mensen.

Morgen is het 3 jaar geleden dat ik een relatie kreeg met degene die ik later altijd zal blijven bestempel als mijn eerste grote liefde. Sommige mensen kennen mij misschien nog, ik heb lang op deze site gezeten en heel erg veel steun aan het schrijven en lezen van blogs gehad. Ik heb hier vriendschappen opgebouwd en mijn verdriet kunnen verwerken.

They say you never see it coming
All the tiny little breaks
But somewhere out beyond no reason
You keep on giving what it takes

I never thought of running
I was busy carrying a load
Had the strenght enough to take it
But not enough to let it go

It's a long time coming down a broken road

And finally I can feel without fearing
Cry without the pain
Stand up and love me
Or without any shame

It might have been a rough way learning
And a hard place to land
But the one thing I'm shure of now
Is I know who I am

Now if somebody whould have told me

After all, the broken stones
That were thrown, for no good reason
Inside, she's loving him still
After all this time
And though her heart, bears the scars
No sign of healing, It's all right
She's loving him still, after all this time.

Trying to push the past away
Still waiting for the lights to change
Try, try for the sake of their, pry, pry
Learning to barely feel the pain
Look at the skin to less the strain
But it no longer hurts
She aint breaking, breaking, breaking
Cause she's loving him still, after all this time

Now he knows his weakness shows

Voor mijn ex, niet de ex waarvoor ik op deze site zit, maar voor een ex waar ik onwijs veel bewondering, respect en liefde voor heb. Ik heb zelf een punt achter ons gezet omdat ik nog niet klaar was met degene waarvoor ik hier eigenlijk ben en omdat ik nooit genoeg voor D.(mijn 'tweede' ex)heb gevoelt. Diegene zou ik aanwijzen als iemand mij vraagt wie mijn grote liefde is, na hem heb ik nooit meer zoiets ervaren.

Er zijn veel momenten geweest dat ik echt niet meer kon begrijpen waarom het zo lang moest duren. De terugvallen, de dalen die plots weer volgen na een periode waarin je echt begon te geloven dat het alleen maar de betere kant op ging. Dat zijn de momenten waarin je echt moet blijven geloven dat er weer momenten komen dat het beter gaat, dat er ooit een dag komt dat je het echt helemaal kunt en wilt afsluiten. Op dit moment kan ik echt zeggen dat ik verder ben dan ik de afgelopen anderhalf jaar ben geweest.

Hello innocence
Though it seems like we’ve been friends for years
But I'm finishing
How I wish I had never begun
Though it should be the last one
And it’s dragging me down to my knees
Where I’m begging you please

Let me go
Don’t you know

I’m all over it now
And I can't say how glad I am about that
I’m all over it now
Cause I worked and I cursed and I tried
And I said I could change and I lied
Where there’s something still moves me inside

He’s a melodie
That I’ve tried to forget but I can’t
It still follows me
When I wake in the dead of the night

What do you think of me now
So lucky, so strong, so proud
I'd never say 'thank you for that'
But I never had the chance