Wow... geen uitleg, alleen dit nummer, een paar tranen, een stukje verwerking, een groot stuk gemis&pijn en langzaamaan een stukje acceptatie.

Mensenlief....... de pijn is weer even heftig..... evenals het verlangen te sms-en. Nieuwe liedjes op mp4 zetten, heel veel doet aan haar denken, de sterke neiging weg te dromen..... argh het missen is even zeer sterk. Het gaat verder best goed met mij, doe veel eigen (en ook wel leuke) dingen maar het gat.... in mijn hart.... is groot. En zal hopelijk snel helen, bah, elke dag van begin tot eind toch nog veel gedachten en gemis hoor, het is niet meer zo vreselijk schrijnend..

Mijn titel van deze blog is exact wat ik met en voor jou voelde.... en ik weet dat jij dat ook voelde....
en wat het liedje hieronder ook beschrijft, ik hang even in een sentimentele mis-bui......... en dat mag ook

Voor mensen die em eerder gemist hebben, hier een nummer dat ik vooral in het begin maar nog steeds heel vaak draaide, om me te helpen bij het idee nu als 'ik' verder te gaan en niet als 'wij' Nu heb ik em weer op repeat staan.... De clip brengt zo mooi in beeld dat het echt met kleine stapjes gaat en dat genieten van kleine dingen weer langzaam terugkomt.. als je maar dichtbij jezelf blijft.

Ook ik.

Ook ik begin me sterker te voelen! Ik sluit aan bij anderen, jippiejajee!! En ja, terugvalletjes zijn er en die doen zeer en ja ik mis wat we hadden, maar ik begin ook minder te voelen daarbij...... Ik heb haar net uit msn gegooid, er stond weer iets over: ik mis blabla en ik dacht: 'slet' echt erg maar goed, ik wil geen gedachten meer aan haar hebben, dus ook geen negatieve DUS is ze nu uit mijn lijst en ze vind er maar van wat ze wil. En ik luister het liedje uit de musical Rent: take me baby or leave, take me for what I am.

totaal achterlijk maar hier moet ik dus hard om lachen, en het gaat vanzelf

Tranen over mijn wangen, verdriet om jou, tranen die je niet verdient.. maar ze komen toch. Als je eens wist hoeveel pijn ik nog heb. Weet je dat wel? Wat maakt het ook uit, ik moet hierdoorheen, maar begin me af te vragen: hoe lang nog, hoe vaak nog tranen, hoe lang nog de leegte zonder jou, hoe lang nog niet vertrouwen van nieuwe mensen hoe moet dit?? Ik wil niet meer om jou huilen, ik wil niet aan jou denken bij alle mooie films die ik kijk, ik wil verder en beter worden. Ik ben op weg, maar soms denk ik: hoe lang nog dit gevoel wat steeds en steeds weer terugkomt.